-
81.《寒食雨中,同舍约游天竺,得十六绝句呈陆务》 宋·杨万里
轿顶花枝尽闹装,游人未暮已心忙。
无端更被千株柳,展取苏堤分外长。 -
82.《二月一日雨寒五首》 宋·杨万里
南方气候北方殊,春里清寒腊里无。
雨入竹林浑不见,只来叶尾作真珠。 -
83.《二月一日雨寒五首》 宋·杨万里
补尽窗棂闭尽门,茶瓯火合对炉熏。
中庭浅水休教扫,政要留看雨点纹。 -
84.《二月一日雨寒五首》 宋·杨万里
梳头正美睡相催,理尽霜丝梦恰回。
窗隙小风能几许,也吹蛛网去还来。 -
85.《二月一日雨寒五首》 宋·杨万里
姚黄魏紫向谁赊,郁李樱桃也没些。
却是南中春色别,满城都是木绵花。 -
86.《二月一日雨寒五首》 宋·杨万里
只见春晴道是晴,不知半夜嫩寒生。
疾风吹落林间雨,细雨还成大雨声。 -
87.《寒食雨中同舍人约游天竺,得十六绝句》 宋·杨万里
万顷湖光一片春,何须割破损天真?却将葑草分疆界,葑外垂杨属别人!
-
88.《春半雨寒,牡丹殊无消息》 宋·杨万里
今岁芳菲尽未忙,去年二月牡丹香。
寒暄不定春光晚,荣落俱迟花命长。
缯一雨朝晴炫野,又三四阵雨鸣廊。
綎红魏紫拳如蕨,而况姚家进御黄。 -
89.《清明雨寒八首》 宋·杨万里
整冠忽见镜中霜,挽树浑无蔕上香。
已贮春愁过万斛,更令细细著升量。 -
90.《清明雨寒八首》 宋·杨万里
脱却单衣著裌衣,禁烟无有不寒时。
一年好处君知麽,寒食千门插柳枝。 -
91.《清明雨寒八首》 宋·杨万里
今年寒食与清明,各自阴晴作麽生。
细雨千丝不成点,如何也解滴檐声。 -
92.《清明雨寒八首》 宋·杨万里
桃李一空春已归,不须更待絮飞时。
闭门独琢春寒句,只有轻风细雨知。 -
93.《清明雨寒八首》 宋·杨万里
苦阶滴雨翠方浓,须把寒珠溅鹿葱。
梅子犹粘雪前蕊,海棠生恨夜来风。 -
94.《清明雨寒八首》 宋·杨万里
莫嫌细雨苦飘萧,政要寒声伴寂寥。
杏叶犹疏不成响,且将纸瓦当芭蕉。 -
95.《清明雨寒八首》 宋·杨万里
闭户何缘得句来,閞窗更倩雨相催。
只言春色都归去,小树桃花政晚开。 -
96.《清明雨寒八首》 宋·杨万里
风欹众柳自成姘,雨泣残花不忍看。
急唤麴生尝杏子,及渠小苦未生酸。 -
97.《寒食前三日行脚遇雨》 宋·杨万里
信脚那知远,虽劳亦快哉。
如何寒食近,无数野花开。
碧草望中去,黑云头上来。
吾行吾自返,雨子不须催。 -
98.《寒食雨作》 宋·杨万里
双燕冲帘报禁烟,唤惊昼梦耸诗肩。
晚寒政与花为地,晓雨能令水作天。
桃李海棠聊病眼,清明寒食又来年。
老来不辨琱新句,报答风光且一篇。 -
99.《九月末风雨初寒二首》 宋·张耒
栗冽已戒候,阴淡达朝昏。
出门无所诣,幽斋谁与言。
尘埃群书积,兴至时一翻。
呼儿具枣栗,时亦赖芳樽。
老肌畏寒苦,幸此手足温。
窗间有旧笔,得句时复援。 -
100.《九月末风雨初寒二首》 宋·张耒
爱此庭下菊,萧萧何及时。
郊原一秋暵,麦种待荣滋。
今年真有秋,禾菽实累累。
老农笑谓予,不复悯汝饥。
桑榆可析薪,秋风可夜吹。
晴明理罝缴,雉兔日已肥。