-
241.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
242.《太湖诗·入林屋洞》 唐·皮日休
斋心已三日,筋骨如烟轻。
腰下佩金兽,手中持火铃。
幽塘四百里,中有日月精。
连亘三十六,各各为玉京。 -
243.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
244.《独夜》 唐·陆龟蒙
新秋霁夜有清境,穷襜病客无佳期。
生公把经向石说,而我对月须人为。
独行独坐亦独酌,独玩独吟还独悲。
古称独坐与独立,若比群居终校奇。 -
245.《重阳山居》 唐·司空图
诗人自古恨难穷,暮节登临且喜同。
四望交亲兵乱后,一川风物笛声中。
菊残深处回幽蝶,陂动晴光下早鸿。
明日更期来此醉,不堪寂寞对衰翁。 -
246.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
247.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
248.《寄棋客》 唐·郑谷
松窗楸局稳,相顾思皆凝。
几局赌山果,一先饶海僧。
覆图闻夜雨,下子对秋灯。
何日无羁束,期君向杜陵。 -
249.《惆怅诗十二首》 唐·王涣
八蚕薄絮鸳鸯绮,半夜佳期并枕眠。
钟动红娘唤归去,对人匀泪拾金钿。
李夫人病已经秋,汉武看来不举头。
得所浓华销歇尽,楚魂湘血一生休。 -
250.《冬日长安感志寄献虢州崔郎中二十韵》 唐·韦庄
帝里无成久滞淹,别家三度见新蟾。
郄诜丹桂无人指,阮籍青襟有泪沾。
溪上却思云满屋,镜中惟怕雪生髯。 -
251.《访浔阳友人不遇》 唐·韦庄
不见安期悔上楼,寂寥人对鹭鸶愁。
芦花雨急江烟暝,何处潺潺独棹舟。 -
252.《将之京师留别亲友》 唐·张蠙
达命何劳问,西游且自期。
至公如有日,知我岂无时。
野迥蝉相答,堤长柳对垂。
酣歌一举袂,明发不堪思。 -
253.《寄越从事林嵩侍御》 唐·黄滔
子虚词赋动君王,谁不期君入对扬。
莫恋兔园留看雪,已乘骢马合凌霜。
路归天上行方别,道在人间久便香。
应念都城旧吟客,十年踪迹委沧浪。 -
254.《哭栖白供奉》 唐·李洞
闻说孤窗坐化时,白莎萝雨滴空池。
吟诗堂里秋关影,礼佛灯前夜照碑。
贺雪已成金殿梦,看涛终负石桥期。
逢山对月还惆怅,争得无言似祖师。 -
255.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
256.《离阙下日感恩》 唐·李建勋
二年尘冒处中台,喜得南归退不才。
即路敢期皇子送,出关犹有御书来。
未知天地恩何报,翻对江山思莫开。
斜日苇汀凝立处,远波微飏翠如苔。 -
257.《海昌望月》 唐·陈陶
何处无今夕,岂期在海头。
贾客不爱月,婵娟闲沧洲。
浩然伤岁华,独望湖边楼。
烟岛青历历,蓝田白悠悠。 -
258.《献徐舍人》 唐·李中
清名喧四海,何止并南金。
奥学群英伏,多才万乘钦。
秩参金殿峻,步历紫微深。
顾问承中旨,丝纶演帝心。 -
259.《杂诗》 唐·无名氏
劝君莫惜金缕衣,劝君须惜少年时。
有花堪折直须折,莫待无花空折枝。
青天无云月如烛,露泣梨花白如玉。
子规一夜啼到明,美人独在空房宿。 -
260.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊