-
21.《云门寺访灵一上人》 唐·刘长卿
所思劳日夕,惆怅去西东。
禅客知何在,春山到处同。
独行残雪里,相见白云中。
请近东林寺,穷年事远公。 -
22.《使过瑶台寺,有怀圆寂上人》 唐·颜真卿
上人居此寺,不出三十年。
万法元无著,一心唯趣禅。
忽纡尘外轸,远访区中缘。
及尔不复见,支提犹岌然。 -
23.《题终南翠微寺空上人房》 唐·孟浩然
翠微终南里,雨后宜返照。
闭关久沈冥,杖策一登眺。
遂造幽人室,始知静者妙。
儒道虽异门,云林颇同调。 -
24.《夜泊庐江,闻故人在东寺,以诗寄之》 唐·孟浩然
江路经庐阜,松门入虎溪。
闻君寻寂乐,清夜宿招提。
石镜山精怯,禅枝怖鸽栖。
一灯如悟道,为照客心迷。 -
25.《过景空寺故融公兰若(或作过潜上人旧房、悼正弘禅师)》 唐·孟浩然
池上青莲宇,林间白马泉。
故人成异物,过客独潸然。
既礼新松塔,还寻旧石筵。
平生竹如意,犹挂草堂前。 -
26.《夜泊庐江,闻故人在东寺,以诗寄之》 唐·孟浩然
江路经庐阜,松门入虎溪。
闻君寻寂乐,清夜宿招提。
石镜山精怯,禅枝怖鸽栖。
一灯如悟道,为照客心迷。 -
27.《过景空寺故融公兰若(或作过潜上人旧房、悼正弘禅师)》 唐·孟浩然
池上青莲宇,林间白马泉。
故人成异物,过客独潸然。
既礼新松塔,还寻旧石筵。
平生竹如意,犹挂草堂前。 -
28.《与贾至舍人于龙兴寺剪落梧桐枝望灉湖》 唐·李白
剪落青梧枝,灉湖坐可窥。
雨洗秋山净,林光澹碧滋。
水闲明镜转,云绕画屏移。
千古风流事,名贤共此时。 -
29.《与贾至舍人于龙兴寺剪落梧桐枝望灉湖》 唐·李白
剪落青梧枝,灉湖坐可窥。
雨洗秋山净,林光澹碧滋。
水闲明镜转,云绕画屏移。
千古风流事,名贤共此时。 -
30.《冬夜宿仙游寺南凉堂,呈谦道人》 唐·岑参
太乙连太白,两山知几重。
路盘石门窄,匹马行才通。
日西倒山寺,林下逢支公。
昨夜山北时,星星闻此钟。 -
31.《观楚国寺璋上人写一切经院,南有曲池深竹》 唐·岑参
璋公不出院,群木闭深居。
誓写一切经,欲向万卷馀。
挥毫散林鹊,研墨惊池鱼。
音翻四句偈,字译五天书。 -
32.《临洮龙兴寺玄上人院,同咏青木香丛》 唐·岑参
移根自远方,种得在僧房。
六月花新吐,三春叶已长。
抽茎高锡杖,引影到绳床。
只为能除疾,倾心向药王。 -
33.《临洮龙兴寺玄上人院,同咏青木香丛》 唐·岑参
移根自远方,种得在僧房。
六月花新吐,三春叶已长。
抽茎高锡杖,引影到绳床。
只为能除疾,倾心向药王。 -
34.《归义寺题震上人壁(寺即神尧皇帝读书之所)》 唐·钱起
入谷逢雨花,香绿引幽步。
招提饶泉石,万转同一趣。
向背森碧峰,浅深罗古树。
尧皇未登极,此地曾隐雾。 -
35.《哭空寂寺玄上人(一作少林寺哭晖上人)》 唐·钱起
凄然双树下,垂泪远公房。
灯续生前火,炉添没后香。
阴阶明片雪,寒竹响空廊。
寂灭应为乐,尘心徒自伤。 -
36.《同王錥起居程浩郎中韩翃舍人题安国寺用上人院》 唐·钱起
慧眼沙门真远公,经行宴坐有儒风。
香缘不绝簪裾会,禅想宁妨藻思通。
曙后炉烟生不灭,晴来阶色并归空。
狂夫入室无馀事,唯与天花一笑同。 -
37.《题僧房(一作题慈恩寺振上人院)》 唐·韩翃
披衣闻客至,关锁此时开。
鸣磬夕阳尽,卷帘秋色来。
名香连竹径,清梵出花台。
身在心无住,他方到几回。 -
38.《寄振上人无碍寺所居》 唐·皇甫冉
恋亲时见在人群,多在东山就白云。
独坐焚香诵经处,深山古寺雪纷纷。 -
39.《台头寺愿上人院古松…与赵八员外、裴十补阙同赋之》 唐·皇甫冉
细草亦全高,秋毫乍堪比。
及至干霄日,何人复居此。 -
40.《同李万晚望南岳寺怀普门上人》 唐·皇甫冉
释子身心无垢纷,独将衣钵去人群。
相思晚望松林寺,唯有钟声出白云。