-
101.《僧元复院枕流轩》 宋·梅尧臣
寺外寒流驶,开轩静者栖。
浅深看藻荇,出没爱凫鷖。
一悟此中趣,万缘皆可齐。
谁来惊节物,岸木长春荑。 -
102.《题寺壁二首》 宋·刘克庄
柏子薰衣眉晕销,女垣榆影冷萧萧。
屏山一枕游方梦,横锡飘然过石桥。 -
103.《真隐寺》 宋·刘克庄
出郭斜阳已在山,夜深乘月到江干。
奴敲小店牢扃户,僧借虚堂径挂单。
骇浪急回恩胆薄,逆风小住为心宽。
投床一枕潇湘梦,无柰霜钟苦唤残。 -
104.《枕峰寺》 宋·刘克庄
夜深投寺解行装,一点寒灯照上方。
老宿问余何处去,年年来此借禅床。 -
105.《宿超果山寺》 宋·文同
荒途涉沮洳,危岭升坡阤。
爱此清净居,不倦来往多。
山僧见余喜,颠倒披乾陀。
引我坐前轩,山果丹碧罗。 -
106.《护国寺秋吟八首》 宋·白玉蟾
酒弄三竿日,诗成一枕风。
寒声落鸿雁,秋意著梧桐。 -
107.《峡山寺》 宋·白玉蟾
重楼复屋枕层崖,想有残碑锁翠苔。
但见苍山如壁立,不知绿水自何来。
岩花满眼红而紫,谷鸟呼名去复回。
便欲买舟从此隐,岂惟一处子陵台。 -
108.《昼寝石颐寺》 宋·毛滂
何人支枕古邯郸,孤卧僧房四面山。
故遣白云遮谷口,不教幽梦落人间。 -
109.《立秋日破晓入山携枕簟睡於禅静庵中作诗一首》 宋·毛滂
西风安起无人乡,云深万籁含清商。
山容便与新秋净,稻花已作丰年香。
断蝉抱柳咽残月,卧霞排雾通朝阳。
过桥寺影出疏木,入户竹色来低墙。 -
110.《秋雨有怀李寺丞》 宋·杨亿
润气先從柱礎知,寒宵滴滴助秋悲。
桐圭绕树多黄落,苔锦缘阶更碧滋。
爽彻衾裯慵就枕,凉生牋管欲题诗。
高阳旧侣相思否,此景谁同把酒巵。 -
111.《题南巢地藏寺》 宋·王之道
蚊觜生花夜更长,睡乡蝴蝶正悠颺。
山僧不恤秋眠熟,连打钟声到枕旁。 -
112.《崇胜寺》 宋·夏竦
山当庐阜五峰边,地占侯谿好习禅。
杳蔼峰峦云蔽日,参差楼殿瓦生烟。
僧房宿鸟栖帘外,客馆鸣泉过枕前。
但可登临间访古,西来无法与人传。 -
113.《游超化寺》 宋·李廌
常笑博望侯,老死穷河源。
河源几万里,天派垂昆仑。
支流播九逆,砥柱疏三门。
行穿九地折,怒溢千里奔。 -
114.《寓灵峰寺感怀》 宋·郑刚中
遥风入林篠,淅沥生夜愁。
明月过窗牖,照此虚室幽。
念从出怀绷,志在承箕裘。
唯知业书卷,何尝识戈矛。 -
115.《寺前书院》 宋·郑刚中
竹屋纸窗无限好,观书学字不妨清。
谁知夜梦饶惊枕,庄舄依前自越声。 -
116.《题兴教寺》 宋·李弥逊
云开岫幌隐禅扉,高屋凭虚面翠微。
午枕有香清蝶梦,晚林无路送鸿飞。
一丘一壑真吾事,三沐三薰悟昨非。
山意有情留倦客,树头谁道不如归。 -
117.《题显恩寺》 宋·曹勋
笋舆轧轧度林峦,投宿招提一枕宽。
尚有山头半峰雪,助成清夜五更寒。 -
118.《题龙华寺》 宋·王之望
孤枕僧庵梦不成,披衣推户竹轩明。
一天月色连秋色,万树风声似水声。
小槛沉沉青嶂合,修檐冉冉白云行。
今宵伫立情何限,晓鉴霜毛两鬓生。 -
119.《夜宿护国寺》 宋·李洪
积雨长涂淖,禅房卧枕书。
松风醒耳目,梅雨上衣裾。
误着谢公屐,宁宜仲举舆。
前出聊细数,何事拥犀渠。 -
120.《成父居于普宁寺钟楼之下辟以为斋旧名坎止近》 宋·赵蕃
我有嗜睡癖,衾枕长与偕。
晨昏要无失,曷日住君斋