-
41.《春日田园杂兴》 宋·范成大
柳花深巷午鸡声,桑叶尖新绿未成。
坐睡觉来无一事,满窗晴日看蚕生。
土膏欲动雨频催,万草千花一饷开;舍后荒畦犹绿秀,邻家鞭笋过墙来。
高田二麦接山青,傍水低田绿未耕;桃奇满村春似锦,踏歌椎鼓过清明。 -
42.《待漏院记》 宋·王禹偁
天道不言,而品物亨、岁功成者,何谓也?四时之吏,五行之佐,宣其气矣。
圣人不言而百姓亲、万邦宁者,何谓也?三公论道,六卿分职,张其教矣。
是知君逸于上,臣劳于下,法乎天也。
古之善相天下者,自咎、夔至房、魏,可数也,是不独有其德,亦皆务于勤耳,况夙兴夜寐,以事一人。 -
43.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
44.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
45.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
46.《玄明宫行》 明·何景明
君不见玄明宫中满荆棘,昔日富贵今寂寞。
祠园复为中贵取,遗构空传孽臣作。
雄模壮丽临朝廷,远势连袤跨城郭。
忆昨己巳年来事,秉权自倚薰天势。 -
47.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
48.《祭静江帅曾吏部》 宋·释善珍
公掾富沙,来就师语。
少服师训,称公膏举。
后二十年,麾节煌煌。
老客辇寺,传公除郎。 -
49.《栎园》 宋·吴龙起
栎园依古寺,景物久凄凉。
荆棘无人翦,亭台逐处荒。
数禽栖曲沼,独犬吠空堂。
惆怅梅花发,凭谁管暗香。 -
50.《过太行山》 宋·徐范
茫茫远树隔烟霏,猎猎西风振客衣。
山雨未晴岚气湿,溪流欲尽水声微。
回车庙古丹青老,碗子城荒草木稀。
珍重狄公千载意,马头重见白云飞。 -
51.《雪佛碑》 明·程本立
天花阴坠空,平地忽三尺。
异哉西方神,现此水精域。
胎非托摩耶,意叵劳刻画。
乃瞻白玉相,安用黄金饰。 -
52.《马嵬废庙行》 明·王九思
秋风落日马嵬道,道南废庙颜色新。
立马踟蹰问野叟,野叟须臾难具陈。
请予下马坐树底,展转欲语还悲辛。
正德丙丁戊巳年,寺人气焰上薰天。 -
53.《金陵社集诗(一十六人三十二首) 集鸡笼山》 明·王嗣经
嗣经字曰常,上饶人。
故姓璩。
身魁梧,多笑言,吟诗不辍。
面圆而紫色,人戏呼为蟹脐,王笑而应之。 -
54.《丙寅岁山间竞传诸将有下棘寺者》 宋·辛弃疾
去年骑鹤上扬州,意气平吞万户侯。
谁使匈奴来塞上,却从廷尉望山头。
荣华大抵有时歇,祸福无非自己求。
记取山西千古恨,李陵门下至今羞。 -
55.《之广都憩铁像院》 宋·陆游
岁暮天苦寒,风雨复乘之。
道边得古寺,欣然具晨炊。
瘦树立中庭,断蔓络短篱。
小僧为返炉,童子烧槁枝。 -
56.《自南京之陈宿柘城》 宋·张耒
荒城人稀荆棘老,野兔惊跳出寒草。
苍苍落日黄云西,驱马城边寻古道。
入门四顾皆桑田,居民三五依道边。
暮投佛寺下马立,冲眼满屋燃萁烟。 -
57.《实纪二十韵》 宋·晁说之
双庙之前扁舟舣,太原失守胡尘起。
铁马渡河京城闭,堤上奔亡如磨螘。
不是清河早腹兵,千橹万舳去何已。
百家相逢不相识,同声叹言有如此。 -
58.《献转运使雷谏议》 宋·王禹偁
当年辞气压朱云,老作皇家谏诤臣。
章疏罢封无事日,朝廷犹惜直言人。
题诗野馆光泉石,讲易秋堂动鬼神。
棘寺下僚叨末路,斋心唯愿秉陶钧。 -
59.《述怀》 宋·寇准
吾家嗣儒业,奕世盛冠裳。
桂籍冠伦辈,天下知声光。
有才无其命,不得步玉堂。
余亦好古者,诗礼承馀芳。 -
60.《登灵岩和韵周左丞伯温饶大参介之》 明·杨基
单舻集群英,席窄坐每盍。
烟横半掩寺,木落全见塔。
斜流出渠分,曲径转溪合。
村妆妍丑并,野话悲笑杂。