-
101.《行路难(一作连环歌)》 唐·韦应物
荆山之白玉兮,良工雕琢双环连,月蚀中央镜心穿。
故人赠妾初相结,恩在环中寻不绝。
人情厚薄苦须臾,昔似连环今似玦.连环可碎不可离,如何物在人自移。 -
102.《同诸公游云公禅寺》 唐·张谓
共许寻鸡足,谁能惜马蹄。
长空净云雨,斜日半虹霓。
檐下千峰转,窗前万木低。
看花寻径远,听鸟入林迷。
地与喧闻隔,人将物我齐。
不知樵客意,何事武陵谿. -
103.《贻阮隐居》 唐·杜甫
陈留风俗衰,人物世不数。
塞上得阮生,迥继先父祖。
贫知静者性,自益毛发古。
车马入邻家,蓬蒿翳环堵。 -
104.《客居》 唐·杜甫
客居所居堂,前江后山根。
下堑万寻岸,苍涛郁飞翻。
葱青众木梢,邪竖杂石痕。
子规昼夜啼,壮士敛精魂。 -
105.《壮游》 唐·杜甫
往昔十四五,出游翰墨场。
斯文崔魏徒,以我似班扬。
七龄思即壮,开口咏凤凰。
九龄书大字,有作成一囊。 -
106.《岳麓山道林二寺行》 唐·杜甫
玉泉之南麓山殊,道林林壑争盘纡。
寺门高开洞庭野,殿脚插入赤沙湖。
五月寒风冷佛骨,六时天乐朝香炉。 -
107.《曲江二首》 唐·杜甫
一片花飞减却春,风飘万点正愁人。
且看欲尽花经眼,莫厌伤多酒入唇。
江上小堂巢翡翠,苑边高冢卧麒麟。
细推物理须行乐,何用浮荣绊此身。 -
108.《寄张十二山人彪三十韵》 唐·杜甫
独卧嵩阳客,三违颍水春。
艰难随老母,惨澹向时人。
谢氏寻山屐,陶公漉酒巾。
群凶弥宇宙,此物在风尘。 -
109.《自阆州领妻子却赴蜀山行三首》 唐·杜甫
汩汩避群盗,悠悠经十年。
不成向南国,复作游西川。
物役水虚照,魂伤山寂然。
我生无倚著,尽室畏途边。 -
110.《遣闷奉呈严公二十韵》 唐·杜甫
白水鱼竿客,清秋鹤发翁。
胡为来幕下,只合在舟中。
黄卷真如律,青袍也自公。
老妻忧坐痹,幼女问头风。 -
111.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
112.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
113.《风疾舟中伏枕书怀三十六韵奉呈湖南亲友》 唐·杜甫
轩辕休制律,虞舜罢弹琴。
尚错雄鸣管,犹伤半死心。
圣贤名古邈,羁旅病年侵。
舟泊常依震,湖平早见参。 -
114.《和人秋归终南山别业》 唐·钱起
旧居三顾后,晚节重幽寻。
野径到门尽,山窗连竹阴。
昔年莺出谷,今日凤归林。
物外凌云操,谁能继此心。 -
115.《过瑞龙观道士》 唐·钱起
不知谁氏子,炼魄家洞天。
鹤待成丹日,人寻种杏田。
灵山含道气,物性皆自然。
白鹿顾瑞草,骊龙蟠玉泉。
得兹象外趣,便割区中缘。
石窦采云母,霞堂陪列仙。
主人善止客,柯烂忘归年。 -
116.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
117.《送山阴姚丞携妓之任兼寄山阴苏少府》 唐·韩翃
东风香草路,南客心容与。
白皙吴王孙,青蛾柳家女。
都门数骑出,河口片帆举。
夜簟眠橘洲,春衫傍枫屿。 -
118.《奉和元相公家园即事寄王相公》 唐·韩翃
共列中台贵,能齐物外心。
回车青阁晚,解带碧茸深。
寒水分畦入,晴花度竹寻。
题诗更相忆,一字重千金。 -
119.《同题仙游观》 唐·韩翃
仙台初见五城楼,风物凄凄宿雨收。
山色遥连秦树晚,砧声近报汉宫秋。
疏松影落空坛静,细草香闲小洞幽。
何用别寻方外去,人间亦自有丹丘。 -
120.《寄李白》 唐·任华
古来文章有能奔逸气,耸高格,清人心神,惊人魂魄。
我闻当今有李白,大猎赋,鸿猷文;嗤长卿,笑子云。
班张所作琐细不入耳,未知卿云得在嗤笑限。
登庐山,