-
81.《和登封裴寺丞翰见寄》 宋·邵雍
陋巷箪瓢世所传,予何人则耻萧然。
既知富贵须由命,难把升沉更问天。
静默有功成野性,骞骧无路学时贤。
纷华出入金门者,应笑溪翁治石田。 -
82.《游洛川初出厚载门》 宋·邵雍
初出都门外,西南指洛陬。
山川开远意,天地挂双眸。
村落桑榆晚,田家禾黍秋。
民间有此乐,何必待封侯。 -
83.《次韵筠守毛维瞻司封观修城三首》 宋·苏辙
北垣荆棘旧成堆,留待公来次第开。
车马已通城下路,榛芜尽付冶家灰。
异时碧瓦千门合,应记红旌百度来。
自笑裨谌便旷野,肩舆飞盖许追陪。 -
84.《次韵筠守毛维瞻司封观修城三首》 宋·苏辙
拨弃案头文字堆,晓晴山色四门开。
究怀民事老虽壮,俯首山城心已灰。
荆棘烧残桑柘出,狐狸去尽犬鸡来。
规模先遣通蹊隧,後乘应容众客陪。 -
85.《新作南门》 宋·苏辙
于公决狱多阴功,自知有子当三公,高作里门车马通。
定国精明有父风,饮酒一石耳目聪。 -
86.《首座昇大师赴西京知教门事》 宋·杨亿
高论弥天四海闻,久为龙象主空门。
雪峰传法称开士,麟殿谈经奉至尊。
香满赐衣归洛社,苔封丈室寄梁园。
梵书贝叶应携去,斋罢与谁相对翻。 -
87.《谢三门提举辇运宋叔达郎中寄古碑杂言》 宋·强至
长安古名都,汉唐以来帝王宅。
当时高冠大带接迹公卿间,声名大半文章伯。
能书万变轶出意象外,那局体法就常格。
杰词精翰在处勒琬琰,从此关西富碑石。 -
88.《春日自锦封归宁过玉岩寺》 宋·李新
曲槛横桥尽落梅,春风草木自承恩。
一身初逐断鸿去,百里犹余残烧痕。
回首锦豀花柳市,那如山寺水云村。
鸣驺喜色知多少,白妇双亲笑倚门。 -
89.《知识相问多以封川气候宽凉为言大暑中因念退》 宋·郑刚中
退之序郴阳,水驶山不平。
中州清淑气,至此郁以停。
封川在炎方,更过郴几程。
不瘴已甚幸,谓凉兹岂情。 -
90.《春日同伯氏游问政山门意似表弟旧题用其韵先》 宋·李弥逊
晴妍入遐瞻,佳处要林樾。
归云纷卷舒,列岫互明灭。
偶从青都行,遂与凡境绝。
舆肩俯清阴,屐齿破苔滑。 -
91.《天封观》 宋·李弥逊
摇落秋山路,烟留宝构昏。
曾回翠华步,不到此虚门。
可鉴丰碑壮,无知老柏尊。
勒功当日事,寂寞更谁论。 -
92.《汉南晤魏侯彦诚魏侯赠诗期依韵知已而荆门受》 宋·王之望
白头有如新,倾盖或如故。
乃知意气间,投分自有处。
魏公使汉南,风采耸一路。
凋残濡膏泽,冤讼廓氛雾。 -
93.《乙巳四月自都下省欧阳氏姊於封丘时河朔流移》 宋·王之望
北出都门都,红尘污客襟。
号蝉如有意,高柳自成阴。
辙乱思良马,林幽慕逸禽。
据鞍回首处,愈觉帝阍深。 -
94.《旌表门闾安人陈氏挽词》 宋·楼钥
妇德高千古,乡评彻九重。
柏舟终自誓,石窌启新封。
孙子传清白,闺门慕肃雍。
死生无憾处,了不愧三从。 -
95.《太上皇帝圣体清康老母进封信安郡太夫人适斋》 宋·楼钥
吾母年高绝等伦,痴儿何幸得荣亲。
九重锡类真千载,八座承恩只一人。
共仰外门流庆远,喜同介弟宠光新。
两家盛事人争贺,和气薰为腊里春。 -
96.《宿石门》 宋·叶适
好溪泻百壑,南北倾万峰。
山凡堆阜俗,映岸羞为容。
石门忽秀出,老幹荫渟洪。
舍舟从口入,便已离尘中。 -
97.《到阙政府以辟郡未下隔封》 宋·程公许
练纸密衔袖,宫门报隔班。
衷肠郁未吐,殿槛可容攀。
巨用须桴栋,旁搜及蒯菅。
对扬当有日,倾尽不须删。 -
98.《予归示省松楸将以初秋望前汎湖之龙门已戒舟》 宋·岳珂
拟放平湖月下船,櫂歌中夕发长川。
苹风好为云开幕,兰桨不妨人扣舷。
猨鹤候迎将晓日,鱼龙悲啸未晴天。
玉川塌额金沙上,阊阖封词漫一笺。 -
99.《挽吴门昌母夫人二首》 宋·李曾伯
庆事一门盛,修龄七袠强。
纶封四大国,采侍两文昌。
梦幻存真觉,动庸看显扬。
家山空睇望,惜此令仪亡。 -
100.《赠封禺山翁》 宋·董嗣杲
鹁鸪鸣雨鹤吟风,可羡山中白发翁。
百事不闻天地闭,四窗常见水烟空。
春时聚社寻屠伯,晴昼科书授学童。
此外惟知安分去,鹿门真隐略相同。