-
121.《冬日同王茂翁联句二首》 宋·白玉蟾
风箭射壁缝,寒稜入被单。
幽栖悄无梦,神思静常安。
纸帐悬冰帘,霜华结玉盘。
窗外竹敲竹,坛前旛动旛。
青灯寒燄短,红炭冷灰残。
暗香何处梅,彻夜相檀栾。 -
122.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
123.《北园新斋成应赵王教诗》 南北朝·庾信
虹枌跂鸟翼。
山节拱兰枝。
画梁云气绕。
雕窗玉女窥。 -
124.《和答曾敬之秘书见招能赋堂烹茶二首一》 宋·晁补之
玉泉吟鼎月隳轮,姑射风标两绝尘。
只欠何郎窗畔雪,戎葵为我作余春。 -
125.《春词》 宋·毛滂
日射觚棱气郁葱,露华犹冷玉芙蓉。
琐窗朱户春光暖,珠蕊琼花无数重。 -
126.《东方书生行》 宋·苏辙
东方书生多愚鲁,闭门诵书口生土。
窗中白首抱遗编,自信此书传父祖。
辟雍新说従上公,册除仆射酬元功。
太常弟子不知数,日夜吟讽如寒虫。 -
127.《冬夜》 宋·杨亿
香街鼓绝暝烟深,簷近孤釭射宿禽。
露井银床霜气冷,琐窗珠网月华侵。
初沉远籁闻疏漏,旋拂流尘抚素琴。
坐久星河渐侵没,萧萧朔吹度平林。 -
128.《咏雪》 宋·曾巩
严严层冰塞川泽,汹汹北风鸣木石。
黄云半夜满千里,大雪平明深一尺。
两仪混合去纤间,万类韬藏绝尘迹。
蛟龙岌起抱峦冈,江海横奔控阡陌。 -
129.《雪咏》 宋·曾巩
雪花好洁白,不待咏说知。
区区取相似,今古同一辞。
薛能比众作,小去笔墨畦。
谁能出千载,为雪立传碑。 -
130.《古诗》 宋·刘过
凉生见砚窗未糊,秋风射入如相呼。
床头吴钩作龙吼,便欲乘此捣穹庐。
丈夫诗胆如斗大,摩挲笑与歌楚些。
生平柔肠作铁坚,挑尽寒灯拥襟坐。 -
131.《莱孙求墨并以诗与之》 宋·刘子翚
何年老鸟龙,排山折其角。
渔人网得之,澄渊起雷雹。
异物世常猜,神光夜潜觉。
流传岁月深,质槁纹斑剥。 -
132.《西湖旧梦》 宋·汪元量
王孙挟弹打鸳鸯,红藉花前世界凉。
揭起蓬窗弄湖水,潜螭双眼射金光。 -
133.《昝相公送锦被》 宋·汪元量
蜀都府主迎宾客,赠我蜀锦三百尺。
美人蔌蔌弄金梭,鸳鸯机上初成疋。
繁花乱蕊皆同心,艳卉中含杜鹃血。
玉妃如霜姑射仙,金刀剪破云霞缬。 -
134.《宣城书怀》 宋·朱翌
高爽清凉郡,登临佳丽都。
上连三蜀重,旁挟两淮趋。
天分光牛斗,溪行走舳舻。
新林天际浦,青草柳边湖。 -
135.《依韵奉和司徒侍中雪二十韵》 宋·强至
瑶林纷有蕊,玉海浩无津。
盖地都藏险,漫天不露垠。
片轻消凿落,光冷夺纯钧。
贺笏庭前客,欢杯陇上民。 -
136.《宿大贾村僧寮》 宋·李廌
行过横烟杳霭中,低低茆舍绕蒿蓬。
譍门见客僧如鹿,席地围炉火自红。
隙壁射床千里月,破窗吟纸一川风。
仆夫密劝休安枕,闻道穿窬是主翁。 -
137.《北山会饮》 宋·郑刚中
四围明窗香雾塞,酒射玻璃成琥珀。
无多酌我先有言,须识次公为恶客。
长鲸岂问湖海宽,偃鼠定知胸次窄。
后园杂花如锦拆,风雨颠狂那可测。
主人娱宾宁爱酒,勿以杯计当以石。
君图继晷膏可燃,若欲留春古无策。 -
138.《晓乘大雾访仲固》 宋·胡寅
稚金不耐老火铸,有烈秋阳尚骄倨。
汗流亭午忆凄风,气应佳辰欣白露。
朝来开窗迷眼界,雾色无边莽回互。
谁为夜半有力者,窍负群山著何处。 -
139.《和赵用明梅》 宋·胡寅
净几寒窗日,悠然万虑忘。
诗筒忽到手,花信已催妆。
茅舍斜斜彴,冰溪短短墙。
仙肤下姑射,娇额映昭阳。 -
140.《拟古六首》 宋·曾协
幽窗射明月,寂寞闲素琴。
朱弦不改调,抚弄无好音。
文诊袭绿绮,明徽钿黄金。
君恩一朝异,对此千恨深。