-
21.《送刘郎将归河东(同用边字)》 唐·岑参
借问虎贲将,从军凡几年。
杀人宝刀缺,走马貂裘穿。
山雨醒别酒,关云迎渡船。
谢君贤主将,岂忘轮台边。 -
22.《将归叶先寄明复季常》 宋·黄庭坚
初日照屋山,好鸟哢檐角。
卷帘吏却扫,斋舍寒萧索。
呼儿篘春醪,期与夫子酌。
简书驱我出,冲雪冻两脚。 -
23.《将归新城乡舍邀赋诗赠行》 宋·廖行之
请君吟诗送我归,我归虽作半月期。
马头黄埃且百里,村店白酒占双旗。
只今柳丝东城路,万缕方作青青垂。
归来应未及飞絮,自取春色开修眉。 -
24.《与诸公送陈郎将归衡阳》 唐·李白
衡山苍苍入紫冥,下看南极老人星。
回飙吹散五峰雪,往往飞花落洞庭。
气清岳秀有如此,郎将一家拖金紫。
门前食客乱浮云,世人皆比孟尝君。
江上送行无白璧,临歧惆怅若为分。 -
25.《梁秀才以早春旅次大梁将归郊扉言怀兼别示…走笔依韵》 唐·杜牧
玉塞功犹阻,金门事已陈。
世途皆扰扰,乡党尽循循。
客道难投足,家声易发身。
松篁标节晚,兰蕙吐词春。 -
26.《将归涂口,宿郁林寺道玄上人院二首》 唐·许浑
西岩一磬长,僧起树苍苍。
开殿洒寒水,诵经焚晚香。
竹风云渐散,杉露月犹光。
无复重来此,归舟凌夕阳。 -
27.《将归涂口,宿郁林寺道玄上人院二首》 唐·许浑
西岩一磬长,僧起树苍苍。
开殿洒寒水,诵经焚晚香。
竹风云渐散,杉露月犹光。
无复重来此,归舟凌夕阳。 -
28.《将归蜀留献恩地仆射二首》 唐·姚鹄
自持衡镜采幽沈,此事常闻旷古今。
危叶只将终委地,焦桐谁料却为琴。
蒿莱讵报生成德,犬马空怀感恋心。 -
29.《将归钟陵留赠南海李尚书》 唐·陈陶
楚国有田舍,炎州长梦归。
怀恩似秋燕,屡绕玉堂飞。
越酒岂不甘,海鱼宁无肥。
山裘醉歌舞,事与初心违。 -
30.《暮秋将归秦,留别湖南幕府亲友》 唐·杜甫
水阔苍梧野,天高白帝秋。
途穷那免哭,身老不禁愁。
大府才能会,诸公德业优。
北归冲雨雪,谁悯敝貂裘。 -
31.《答东野夷门雪(郊客于汴将归赋夷门雪赠别长源答此)》 唐·陆长源
好丹与素道不同,失意得途事皆别。
东邻少年乐未央,南客思归肠欲绝。
千里长河冰复冰,云鸿冥冥楚山雪。 -
32.《将归故山留别杜侍御》 唐·王建
有川不得涉,有路不得行。
沈沈百忧中,一日如一生。
错来干诸侯,石田废春耕。
虎戟卫重门,何因达中诚。 -
33.《蜀中将归留辞韩相公贯之》 唐·欧阳詹
宁体即云构,方前恒玉食。
贫居岂及此,要自怀归忆。
在梦关山远,如流岁华逼。
明晨首乡路,迢递孤飞翼。 -
34.《出使在途所骑马死改乘肩舆将归长安偶咏…寄太原李相公》 唐·白居易
驿路崎岖泥雪寒,欲登篮舆一长叹。
风光不见桃花骑,尘土空留杏叶鞍。
丧乘独归殊不易,脱骖相赠岂为难。
并州好马应无数,不怕旌旄试觅看。 -
35.《将归一绝》 唐·白居易
欲去公门返野扉,预思泉竹已依依。
更怜家酝迎春熟,一瓮醍醐待我归。 -
36.《将归渭村先寄舍弟》 唐·白居易
一年年觉此身衰,一日日知前事非。
咏月嘲风先要减,登山临水亦宜稀。
子平嫁娶贫中毕,元亮田园醉里归。
为报阿连寒食下,与吾酿酒扫柴扉。 -
37.《自鄂渚至河南将归江外留辞侍郎》 唐·徐凝
一生所遇唯元白,天下无人重布衣。
欲别朱门泪先尽,白头游子白身归。 -
38.《将归旧山留别孟郊》 唐·鲍溶
择木无利刃,羡鱼无巧纶。
如何不量力,自取中路贫。
前者不厌耕,一日不离亲。
今来千里外,我心不在身。 -
39.《将归山》 唐·姚合
野人惯去山中住,自到城来闷不胜。
宫树蝉声多却乐,侯门月色少于灯。
饥来唯拟重餐药,归去还应只别僧。
闻道旧溪茆屋畔,春风新上数枝藤。 -
40.《再下第将归荆楚上白舍人》 唐·雍陶
穷通应计一时间,今日甘从刖足还。
长倚玉人心自醉,不辞归去哭荆山。