-
181.《养拙》 唐·白居易
铁柔不为剑,木曲不为辕。
今我亦如此,愚蒙不及门。
甘心谢名利,灭迹归丘园。
坐卧茅茨中,但对琴与尊。 -
182.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
183.《酬吴七见寄》 唐·白居易
曲江有病客,寻常多掩关。
又闻马死来,不出身更闲。
闻有送书者,自起出门看。
素缄署丹字,中有琼瑶篇。 -
184.《长庆二年七月自中书舍人出守杭州,路次蓝溪作》 唐·白居易
太原一男子,自顾庸且鄙。
老逢不次恩,洗拔出泥滓。
既居可言地,愿助朝廷理。
伏阁三上章,戆愚不称旨。 -
185.《寄元九》 唐·白居易
身为近密拘,心为名检缚。
月夜与花时,少逢杯酒乐。
唯有元夫子,闲来同一酌。
把手或酣歌,展眉时笑谑。 -
186.《过昭君村(村在归州东北四十里)》 唐·白居易
灵珠产无种,彩云出无根。
亦如彼姝子,生此遐陋村。
至丽物难掩,遽选入君门。
独美众所嫉,终弃出塞垣。 -
187.《代书诗一百韵寄微之》 唐·白居易
忆在贞元岁,初登典校司。
身名同日授,心事一言知。
肺腑都无隔,形骸两不羁。
疏狂属年少,闲散为官卑。 -
188.《渭村退居,寄礼部崔侍郎、翰林钱舍人诗一百韵》 唐·白居易
圣代元和岁,闲居渭水阳。
不才甘命舛,多幸遇时康。
朝野分伦序,贤愚定否臧。
重文疏卜式,尚少弃冯唐。 -
189.《同王十七庶子李六员外郑二侍御同年四人游龙门有感而作》 唐·白居易
一曲悲歌酒一尊,同年零落几人存。
世如阅水应堪叹,名是浮云岂足论。
各从仕禄休明代,共感平生知己恩。
今日与君重上处,龙门不是旧龙门。 -
190.《感兴二首》 唐·白居易
吉凶祸福有来由,但要深知不要忧。
只见火光烧润屋,不闻风浪覆虚舟。
名为公器无多取,利是身灾合少求。 -
191.《偶吟自慰兼呈梦得(予与梦得甲子同,今俱七十)》 唐·白居易
且喜同年满七旬,莫嫌衰病莫嫌贫。
已为海内有名客,又占世间长命人。
耳里声闻新将相,眼前失尽故交亲。
尊荣富寿难兼得,闲坐思量最要身。 -
192.《和刘梦得岁夜怀友》 唐·卢贞
文翰走天下,琴尊卧洛阳。
贞元朝士尽,新岁一悲凉。
名早缘才大,官迟为寿长。
时来知病已,莫叹步趋妨。 -
193.《送范启东》 唐·牟融
杨柳春江上,东风一棹轻。
行囊归客兴,尊酒故人情。
画史名当代,声华重两京。
临岐分手处,无奈别离生。 -
194.《题黄山汤院》 唐·李敬方
楚镇惟黄岫,灵泉浴圣源。
煎熬何处所,炉炭孰司存。
沙暖泉长拂,霜笼水更温。
不疏还自决,虽挠未尝浑。 -
195.《华清宫和杜舍人》 唐·张祜
五十年天子,离宫旧粉墙。
登封时正泰,御宇日初长。
上位先名实,中兴事宪章。
举戎轻甲胄,馀地取河湟。 -
196.《归故园》 唐·朱庆馀
桑柘骈阗数亩间,门前五柳正堪攀。
尊中美酒长须满,身外浮名总是闲。
竹径有时风为扫,柴门无事日常关。
于焉已是忘机地,何用将金别买山。 -
197.《吴中书事》 唐·杨乘
十万人家天堑东,管弦台榭满春风。
名归范蠡五湖上,国破西施一笑中。
香径自生兰叶小,响廊深映月华空。
尊前多暇但怀古,尽日愁吟谁与同。 -
198.《昔事文皇帝三十二韵》 唐·杜牧
昔事文皇帝,叨官在谏垣。
奏章为得地,齰齿负明恩。
金虎知难动,毛釐亦耻言。
掩头虽欲吐,到口却成吞。 -
199.《有感二首(乙卯年有感丙辰年诗成二诗纪甘露之变)》 唐·李商隐
九服归元化,三灵叶睿图。
如何本初辈,自取屈牦诛。
有甚当车泣,因劳下殿趋。
何成奏云物,直是灭萑苻。 -
200.《有感二首(乙卯年有感丙辰年诗成二诗纪甘露之变)》 唐·李商隐
九服归元化,三灵叶睿图。
如何本初辈,自取屈牦诛。
有甚当车泣,因劳下殿趋。
何成奏云物,直是灭萑苻。