-
81.《同官登敕局小楼观雪》 宋·楼钥
去年岁丰登,雨暘应时须。
所欠惟一雪,祈禳遍精庐。
晚亦粗飘瞥,六花舞空虚。
云气不待族,风伯随驱除。 -
82.《和瞻甫韵》 宋·胡仲弓
住在壶中小有天,故山猿鹤作忘年。
云归每失碁盘石,人去不生凡灶烟。
肯信玉华空有洞,自贫黄粟便无仙。
我来立尽斜阳暮,犹撚吟髭风月边。 -
83.《先得楼》 宋·董嗣杲
潋滟澄波漾彩椽,柳丝量绊俊游鞭。
傍湖莫厌官楼小,得月无如此地先。
迎榜书生空绛帐,抱琴才子沃金船。
壶天萧爽人人醉,雪色屏风画谪仙。 -
84.《题苍玉轩》 宋·王炎
羽客家何在,翠微有仙躅。
谁谓绛阙远,功行要纯熟。
小筑开壶天,燕坐媚幽独。
室中阅丹经,檐外养修竹。 -
85.《朝天宫观方道士所画三山图(三首)》 明·袁凯
方壶少小学为仙,笔底三山岂偶然。
见说麻姑头总白,不知何用得长年。 -
86.《戏效乐天体》 宋·张镃
去日不可再,来日焉可虚。
直待百事足,漫把四大拘。
黄河几曾清,白发莫旋乌。
全福贵安然,真乐难强图。 -
87.《酌建阳王氏酒》 宋·陈宓
不杯神观已陶然,三四蓬壶小有天。
当日流霞唯一盏,却输玉妪是真仙。 -
88.《赠天台潘山人》 宋·戴表元
老潘双眸如绀珠,带以秋阳朝露之清腴。
山形水熊出没千百变,经君指顾不得藏锱铢。
我昔少年好狂走,风餐雨沐逐逐忘朝晡。
至今卧游想共处,但觉云涛烟瘅千晨行须臾。 -
89.《送高炳如粹天台》 宋·喻良能
高侯吾所畏,学问觑壶奥。
秋水莹精神,春华丽词藻。
三馆朅来游,两鬓青未皓。
何心玩岁月,刻意事探讨。 -
90.《同子隆次公小饮》 宋·袁说友
老境昏昏只醉眠,不知门外艳阳天。
奚为有客携壶至,又以閒人到酒边。
山路试登桃映口,溪城一望草如烟。
春分花事今多少,未觉心情胜去年。 -
91.《核舟记》 明·魏学洢
明有奇巧人曰王叔远,能以径寸之木,为宫室、器皿 、人物,以至鸟兽、木石,罔不因势象形,各具情态。
尝贻余核舟一,盖大苏泛赤壁云。
舟首尾长约八分有奇,高可二黍许。
中轩敞者为舱,箬篷覆之。 -
92.《观刈麦》 唐·白居易
田家少闲月,五月人倍忙。
夜来南风起,小麦覆陇黄。
妇姑荷箪食,童稚携壶浆,相随饷田去,丁壮在南冈。 -
93.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
94.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。 -
95.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
96.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
97.《蓦山溪·自述》 宋·宋自逊
壶山居士,未老心先懒。
爱学道人家,办竹几、蒲团茗碗。
青山可买,小结屋三间,开一径,俯清溪,修竹栽教满。
客来便请,随分家常饭。 -
98.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
99.《太史公自序》 两汉·司马迁
太史公曰:“先人有言:‘自周公卒五百岁而有孔子。
孔子卒后至于今五百岁,有能绍明世、正《易传》,继《春秋》、本《诗》、《书》、《礼》、《乐》之际?’”意在斯乎!意在斯乎!小子何敢让焉!上大夫壶遂曰:“昔孔子何为而作《春秋》哉”?太史公曰:“余闻董生曰:‘周道衰废,孔子为鲁司寇,诸侯害子,大夫雍之。
孔子知言之不用,道之不行也,是非二百四十二年之中,以为天下仪表,贬天子,退诸侯,讨大夫,以达王事而已矣。
’子曰:‘我欲载之空言,不如见之于行事之深切著明也。 -
100.《秋晚悲怀》 宋·李觏
渐老多忧百事忙,天寒日短更心伤。
数分红色上黄叶,一瞬曙光成夕阳。
春水别来应到海,小松生命合禁霜。
壶中若逐仙翁去,待看年华几许长。