-
21.《谢黄揔太博见示文集》 宋·范仲淹
松桂有嘉色,不与众芳期。
金石有正声,讵将群响随。
君子著雅言,以道不以时。
仰止江夏公,大醇元小疵。 -
22.《寄谢任伯察院》 宋·晁说之
终日小园何所为,忘言不读国风诗。
闲来却觉呻吟好,老去仍知疾病宜。
月在鄜州能到此,人游梁苑误行期。
徒怜宋玉无秋思,既识清高又可悲。 -
23.《进谢御书古诗》 宋·周必大
允文元佑词臣轼,劲节名章世无敌。
御前曾赐紫薇诗,袖里骊珠光的烁。
小臣谬直白玉堂,也纡皇眷摛云章。
云章元是七德舞,字字笔法超钟王。 -
24.《二十二日山堂小饮和元郎中牡丹向谢之什》 宋·蔡襄
几家园馆见千枝,白发虽多意不衰。
香泽最深风静处,醉红须在月明时。
已知佳节无余日,更向残芳卷一巵。
擬放春归还自语,来年老信莫先期。 -
25.《谢襄阳陶宰惠靖节先生编年大本》 宋·陈造
陶翁清节人可追,陶诗妙处吾所师。
百篇昭昭揭日月,行云流水无定姿。
颠倒后前昧甲子,可忍白璧犹小疵。
三家纪述互蹖駮,千载传授仍参差。 -
26.《题小瀛洲》 宋·李新
紫霞香雾隔氛尘,拟嘱安期谢海神。
闻道仙居随处有,故教湖景到来新。
果成行拾千年子,花落休悲二月春。
咫尺徐生身不到,自应船载世间人。 -
27.《陈天成诗多和东坡韵兹因寄喜雨诗走笔谢之》 宋·楼钥
一春垂垂困多雨,虽曰如膏反成苦。
自知潦后必成旱,果见晴天雨黄土。
连旬不雨已叹嗟,涤涤山川云不吐。
未闻鹁鸠鸣屋角,但有蚊蝇争振羽。 -
28.《沅陵见招赏海棠病不能往辄尔言谢三首》 宋·赵蕃
去年已负海棠期,今岁还当卧病时。
造物小儿应见相,恐余无此看花时。 -
29.《陈侍郎见激字韵和以见寄复用韵谢》 宋·王迈
先生德量万顷波,挠之不浊无湍激。
文章亦如万斛泉,酌之不竭何悭惜。
沧浪亭下把钓竿,双笔堂前看苍璧。
时逢问字客及门,倒屣不要人扶出。 -
30.《再用丝字韵谢张留守垂访新居》 宋·项安世
画出城都客子诗,元戎真赴野人期。
白沙翠竹新晴罢,红旆青油小队移。
圣世散材甘永叶,师门曲木未全遗。
惊魄已作逃弦雁,只顾长江理约丝。 -
31.《移家谢赵再可》 宋·章甫
病眼不禁黄土眯,尘缨屡费沧浪水。
晓窗笑语镜中人,但可置之岩穴里。
县官有田容我耕,收身已是太迟生。
醉眠牛背自安稳,山鸟惯听哦诗声。 -
32.《次韵谢夏自然见寄四首》 宋·方回
通经闻大道,余事始为诗。
初或无人识,终须有己知。
真能深造否,孰谓晚成迟。
小袖朱弦手,何忧乏子期。 -
33.《谢叶英州惠石山更托寻置绝品埏》 宋·曾丰
梅雨酣夜眠,槐风豁朝起。
应门绝传声,外有夸娥氏。
背负小峥嵘,云自西北至。
浣栉出问谁,乃拜公所馈。 -
34.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
35.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
36.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
37.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
38.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
39.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
40.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。