-
221.《谢宣赐御草书急就章并朱邸旧集歌》 宋·王禹偁
臣闻伏羲画卦朴且淳,苍颉迼字初有文。
大篆小篆八分体,楷隶章草何纷纭。
因兹八法各有要,遂使六艺区以分。
其中最难惟草圣,玄妙功夫自天性。 -
222.《观社行》 宋·刘克庄
吾家世南折简呼,有日曷不见子都。
牵衣况复幼吾幼,闭户大似愚公愚。
鲜妆袨服出空巷,钿车绣毂来塞涂。
展乌丝栏拥小玉,设锦步障盛绿珠。 -
223.《再次韵文潜病起》 宋·晁补之
淮浦见之子,春风初策名。
颇讶谪仙人,有籍白玉京。
晚遇广文直,老交心愈倾。
同升芸香府,偶坐华发生。 -
224.《夷山醉歌》 宋·汪元量
楚狂醉歌歌正发,更上梁台望明月。
朔风猎猎吹我衣,绝代佳人皎如雪。
搥羯鼓,弹箜篌,烹羊宰牛坐糟丘,一笑再笑扬清讴。 -
225.《再和》 宋·冯时行
煌煌六世学,兀兀门亦专。
耕道宜有秋,而我适旱乾。
疏鬓日月迈,破衣霜雪单。
谁谓四海宽,已觉一饱难。 -
226.《蜡梅》 宋·曾协
小枝列仙质,翛然道家装。
雪帔挂浅绛,铢衣曳微黄。
清风一披拂,芝兰让幽香。
老子专鼻观,此花正相当。
就令困霜雪,肯受泥涂伤。
题评得名字,诗人惜辉光。
虽无调鼎实,不作时世妆。 -
227.《王侍御寿诗》 宋·楼钥
史君威名闻四方,南床凛凛凝秋霜。
史君和气到瓯越,幕府初开夜飞雪。
颇闻此雪仍岁无,定知来随御史车。
黄堂洗印未多日,庆朝况此当悬弧。 -
228.《梅口遣兴》 宋·苏泂
屏迹甘衡陋,驰书捷置邮。
击匏成潦倒,行李当嬉游。
偶往无前约,明知不自由。
米盐嗔妇问,书剑惜儿留。 -
229.《戴式之垂访村居》 宋·周弼
故人手持一缄书,扁舟清晨造我庐。
为问舟从何方来,欲应未卜先知应先长吁。
长安平旦朱门开,曳裾靸履喧春雷。
独有诗人货难售,朔雪寒风常满袖。 -
230.《香奁体》 宋·陈允平
小院薰风满,闲庭白昼长。
靖蜓杨柳岸,鸂鶒芰荷塘。
云合朱檐卸,山高翠阁涼。
蔓滋青薜荔,芽长紫良姜。 -
231.《下长安堰》 宋·方回
已雪又复雨,天寒行路难。
船中寒尚可,未若堰头寒。
已雨又欲雪,泥深行路迷。
岸边泥尚可,未若堰头泥。 -
232.《璋监寺写师像求赞》 宋·释正觉
杳杳冥冥,寒雁影没而秋远烟青;寂寂惺惺,老蚕茧就而风高叶零。
天机静时活,道环虚处灵。 -
233.《由上饶之贵溪舟中书事》 宋·喻良能
日月三秋杪,江山万象殊。
小舟浮舴艋,广信出闉阇。
草木关诗律,云烟入画图。
水清沙可数,景好句难摹。 -
234.《相和歌辞·苦哉行五首》 唐·戎昱
彼鼠侵我厨,纵狸授粱肉。
鼠虽为君却,狸食自须足。
冀雪大国耻,翻是大国辱。
膻腥逼绮罗,砖瓦杂珠玉。 -
235.《临江亭五咏》 唐·储光羲
晋家南作帝,京镇北为关。
江水中分地,城楼下带山。
金陵事已往,青盖理无还。
落日空亭上,愁看龙尾湾。 -
236.《酬成少尹骆谷行见呈》 唐·岑参
闻君行路难,惆怅临长衢。
岂不惮险艰,王程剩相拘。
忆昨蓬莱宫,新授刺史符。
明主仍赐衣,价直千万馀。 -
237.《酬裴员外以诗代书》 唐·高适
少时方浩荡,遇物犹尘埃。
脱略身外事,交游天下才。
单车入燕赵,独立心悠哉。
宁知戎马间,忽展平生怀。 -
238.《泛溪》 唐·杜甫
落景下高堂,进舟泛回溪。
谁谓筑居小,未尽乔木西。
远郊信荒僻,秋色有馀凄。
练练峰上雪,纤纤云表霓。 -
239.《别董颋》 唐·杜甫
穷冬急风水,逆浪开帆难。
士子甘旨阙,不知道里寒。
有求彼乐土,南适小长安。
到我舟楫去,觉君衣裳单。 -
240.《将赴成都草堂途中有作,先寄严郑公五首》 唐·杜甫
得归茅屋赴成都,直为文翁再剖符。
但使闾阎还揖让,敢论松竹久荒芜。
鱼知丙穴由来美,酒忆郫筒不用酤。