-
181.《雨后城上种蜀葵效辘轳体联句》 宋·刁绎
不惮移根远,姑怜向日姿。
春风從自得,夜雨况相姿。
敏速飞霜钁,婆娑拥碧枝。
幽葩兹有待,杂卉漫多奇。 -
182.《八咏楼》 宋·丁逢
槛外溪山缥缈楼,共看雨歇涨痕收。
天开图画无穷态,峡束盘涡自在流。
赋咏偶然休吊古,登临政尔可销忧。
邛徕九折经行遍,又向东吴寄此游。 -
183.《奉别唐寺丞丈一首》 宋·度正
正家巴山阳,占田才百亩。
春秋自耕稼,亦足糊其口。
中年或水旱,采蕨充饭糗。
四壁固屡空,满屋贮蝌蚪。 -
184.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
185.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
186.《文相生日》 宋·金君卿
圣贤不世出,会合未可知。
朝廷余百年,天将右重熙。
经纶须得人,公为生斯时。
维时秋九月,爽气横海涯。 -
187.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
188.《将至兰陵道中以远岫重叠出寒花散漫开为韵》 宋·李处权
早希马少游,下泽而款段。
一官聊尔尔,此志亦复漫。
束薪与斗米,未足了晨爨。
人生固可怜,况复更忧患。 -
189.《那日获诣芳园窃见新栽丛竹萧然可爱不能无诗》 宋·李至
欲取琅玕斸翠苔,北扉特为尔新开。
手题诗句从僧觅,亲卓筇枝拣地栽。
红粉绕丛遗钿朵,绿醪偷影入金杯。
莫忧裁作渔竿用,已向幡谿下钓来。 -
190.《重建羊侯祠和王原叔句》 宋·连庠
大江西来绕重城,忧如来花匹练萦。
左山右阜若开避,曾是岘首当头横。
江湍冲山山不动,滔滔雪浪东南倾。
溃然巨势压汉境,万楚不得专雄名。 -
191.《和敬夫斜川诗》 宋·刘芮
病著不任事,淹卧心自休。
经时不出门,况复斜川游。
每觌节物换,恍惊时序流。
少年喜追逐,聚散水上鸥。 -
192.《过子美草堂》 宋·马俌
栖迟九月锦水行,独过草堂西出城。
村树苒苒秋照白,水花漪漪江水明。
溪边三重结茅屋,松萝翳羽晚雨清。
往来沽酒且有客,胡为奔走不地停。 -
193.《重阳》 宋·钱亿年
商飚惊秀木,松桂不受秋。
萸菊有光辉,芬芳满金瓯。
古为贤达人,逢时聊解忧。
龙山孟参军,帽落初不羞。 -
194.《和尧夫安乐窝中好打乖吟》 宋·任逵
安乐先生醉便歌,庄篇徒尔说焚和。
有名有守同应少,无事无求得最多。
胜处林泉供放适,清时风月助吟哦。
能抛忧责忘劳外,不纵逍遥更待何。 -
195.《山乐官寄野斋》 宋·释永颐
山乐官,山乐官,尔为灵凤黄音乐,想尔废职来考盘。
莫厌山中多寂寞,山中无事忘忧乐。
晓窗睡起春书静,听尔幽情如有吒。
山乐官,山乐官。 -
196.《赐余复》 宋·宋光宗
临轩策士岂徒然,嗣宋丕基务得贤。
尔吐忠言据素蕴,吾縻好爵副详延。
爱君忧国毋终怠,厚泽深仁赖广宣。
赐宴琼林修故事,腾心期待见诗篇。 -
197.《宝林寺二首》 宋·宋日隆
年来试凋邑,如僧住破庵。
颇识众因果,宁忍事嗔贪。
晨飧虽不饱,夜梦却自安。
缅怀百里内,何异一室间。 -
198.《和陶渊明饮酒诗》 宋·滕岑
少小慕至道,壮大无所得。
岁月忽如流,行年向不惑。
尔来涉忧患,视听半昏塞。
谁能更苦辛,举战蛮触国。
但愿常醉眠,万事付一默。 -
199.《重建岘山羊侯祠歌》 宋·王洙
襄阳南出大路奔,小山曰岘名特尊。
山形卑堕不峻极,屹若巨首临江濆。
大山半空不成霍,绝水阙左非其亹。
砠巅赑屭戴危石,箕踞曼衍罗芳荪。 -
200.《葛仙山》 宋·熊克
秋风吹我衣,秋水洗我心。
乘风直上葛仙顶,仙家楼阁烟霞深。
蓬莱何曾弱水隔,兜率有天才咫尺。
等闲拍手倚阑干,惊起蛟龙移窟泽。