-
381.《过芙蓉对镜岭》 宋·韩元吉
世事日千变,劳生忧患多。
谁知度炎熟,正尔陟嵯峨。
峰矗莲初绽,崖枯镜未磨。
江东兹绝险,叹我两经过。 -
382.《宋宫人分嫁北匠》 宋·汪元量
皎皎千婵娟,盈盈翠红围。
辇来路迢递,梳鬟理征衣。
复采鸳鸯花,缀之连理枝。
忧愁忽已失,欢乐当自兹。 -
383.《和董令升喜雨用前韵》 宋·王之道
夜听檐声翻急雨,想见膏润均率土。
先生休戚共斯民,忧在惔焚非惮暑。
人情类被饥所移,我尔相望自甘苦。
宁从祷旱身暴日,肯对驱蝗歌侑俎。 -
384.《信阳和同官喜雨韵》 宋·王之道
欲识农夫田作苦,久雨祷晴晴祷雨。
祷晴得雨雨得晴,此患到今传自古。
苾芬非是萧兰馨,诚心一发通三灵。
文昌俗吏亦何者,乃能致雨兴雷霆。 -
385.《赋漳南李几仲安斋诗》 宋·张元干
羔豚蒸乳活脔牛,口腹造业夸炰羞。
傥知晚食足当肉,一饱何苦多营求。
先生睡美黑甜处,那闻钟鼓朝鸣楼。
布衾竹枕自稳暖,此念灰冷百不忧。 -
386.《叶少蕴生朝》 宋·张元干
先生早贵当天升,文章尔雅传六经。
腹包万卷书纵横,玉堂草制群公惊。
绣鞯绿发趋承明,意气已向沙堤行。
出入四纪更宠荣,声华摩空郁峥嵘。 -
387.《赠庆绍上人》 宋·张元干
上人久住湖外游,辛亥春陷孔彦舟。
长沙城中就驱掠,七十七日遭拘留。
眼看杀人等蝼蚁,剑血洗尽湘川流。
张帆方离道林岸,鼓枻已过巴陵楼。 -
388.《十月旦读子美北风吹瘴疠羸老思散策之句初寮》 宋·朱翌
南来走炎荒,北归定寻思。
一生困坎壈,忧患真吾师。
堂中木上座,万里唯尔随。
方幸得良喜,那肯怀愁悲。 -
389.《豹隐轩诗》 宋·朱翌
金钱晕花山中奇,七日雾雨人不知。
一朝跃出从於菟,毛群惊骇光陆离。
钓竿在手身在野,未用声名动天下。
久幽则见理则然,世间岂有终藏者。
道人见笑皮为灾,羔裘要袖孰剪裁。
男儿独患无文尔,圣世何忧不遇哉。 -
390.《医师行,赠袁炼师》 元·杨维桢
大茅先生上天司死生,每岁考校月之二日为嘉平。
至今华阳有仙会,会则鬼兽叫啸丹光明。
上帝又闵其人之枉死,必生仙医有如贞白者,代居山中救愚氓。
自从贞白上仙去,杏林剪伐橘井夷沟坑。 -
391.《筚篥吟》 元·杨维桢
春风吹船下扬州,夜听笛声江月流。
故宫摇落杨柳秋,客子于邑山阳愁。
明朝此声不可求,乃知朔客杜宽者,手持悲篥寻南游。
胡笳拍中愁未休,龟兹角管亲编收。 -
392.《登卧龙山写怀二十八韵》 明·刘基
暮春时雨余,原野皆秀色。
流云暧芳甸,惠风畅轻翼。
公馆倦低垂,崇冈缅登陟。
山川纠纷错,疆畎互纡直。 -
393.《擢彼乔松》 明·刘基
擢彼乔松,在彼丘阿。
岁莫凄风,飒为枯柯。
忧来伤心,云如之何。
瞻彼昊天,曷其有宜。 -
394.《北上感怀》 明·刘基
倦鸟思一枝,枥马志千里。
营营劳生心,出入靡定止。
伊余朽钝材,懒拙更无比。
才疏乏世用,嗜僻惟书史。 -
395.《四月二十二日郊外游得水字》 明·刘基
草根蝼蝈鸣,湖上蒹葭靡。
繁林溺深绿,清池散圆紫。
离居昧节序,陶情赖佳士。
泛舟出郊甸,缓步信所履。 -
396.《雨中杂诗(四首)》 明·刘基
离居感时节,寤寐不遑安。
青灯晦壁角,檐溜如崩湍。
屈指计日月,殷忧集多端。
蛙黾尔何知,叫噪喧草莞。
中夜揽衾裯,凄凄阴气寒。
凤凰铩羽翼,卑飞避鸱鸢。
抚几一长叹,声出心已酸。 -
397.《上运使工部》 宋·强至
天地悭英气,人皆所得偏。
公乎何卓越,性乃独纯全。
精学窥神{奥米换采},遗经讨圣渊。
辞宗师者众,诗将敌无前。 -
398.《近承杨子遣垂和池上短篇爱而有赠且摅予怀》 宋·强至
杨子文格少已遒,自关以西鲜此流。
逸兴一发不言休,诗吟千篇酒百瓯。
始谓富贵力可求,行年四十差厥谋。
相逢渭水初清秋,气俊秋隼辞长虬。 -
399.《仙姑马上回见野塘荷花盛开感成短篇》 宋·强至
波面参差万萼红,直忧绛蜡日边融。
却应绝艳无仙骨,何事清香属钓童。
绿芰间成新样锦,画船撑动乱霞丛。
便能移植金堤畔,早恨曾淹浊水中。
一等生成劳化匠,独教荣落对熏风。
逢时得地俱难偶,古来贤才与尔同。 -
400.《予初春被病中夏少间勉入省局偶成二十二韵》 宋·强至
东风吹春来,移疾聊少休。
寒热战予躯,渐如错春秋。
侵寻日以剧,谒告牒屡投。
性命吾自安,所负空食羞。