-
561.《还自伊山过金城宿觉慧寺赠始宁禅师》 宋·王洋
家山三百里,处处逐流水。
舟行鉴影中,尘埃不须洗。
人言田间苦,我言田舍好。
浊醪三两杯,沈忧积如扫。 -
562.《向和卿览余诗见赠次韵奉酬》 宋·杨时
杜陵头白长昏昏,海图旧绣冬不温。
更遭恶卧布衾裂,尽室受冻忧黎元。
诗人穷愁自古尔,岂若种艺依青门。
嗟予老懒世不用,穷巷久雨无高轩。 -
563.《丁亥冬大雪》 宋·于石
顽云拨不开,阴风挟严威。
大雪止复作,细民已嘘嘻。
人言丰年瑞,可乐有反悲。
频年岂无雪,雪少寒不知。 -
564.《公之还》 宋·曾丰
公之还,谓常还兮,独不谓公害。
著儒冠,学其籋矣,于圣这关。 -
565.《庆元改元浦城桑田大稔余按视次告父老》 宋·曾丰
农桑初轸素餐忧,幸尔天然大有秋。
壮穗凝鎌黄{左禾右罢}稏,柔丝滑杼白绸缪。
黎明妇女放鸡犬,薄暮儿童归马牛。
饱暖自聊无背本,轻肥相尚莫如流。 -
566.《瞻卬》 先秦·诗经
瞻卬昊天,则不我惠,孔填不宁,降此大厉。
邦靡有定,士民其瘵,蟊贼蟊疾,靡有夷届。
罪罟不收,靡有夷瘳。 -
567.《竹竿》 先秦·诗经
籊籊[1]竹竿,以钓于淇。
岂不尔思?远莫致之。
泉源在左,淇水在右。