-
1.《张益州画像记》 宋·苏洵
至和元年秋,蜀人传言有寇至,边军夜呼,野无居人,谣言流闻,京师震惊。
方命择帅,天子曰:“毋养乱,毋助变。
众言朋兴,朕志自定。
外乱不作,变且中起,不可以文令,又不可以武竞,惟朕一二大吏。 -
2.《毛沧儿歌》 明·唐之淳
毛沧儿,毛沧儿,沧儿生在兰沧西。
兰沧去天万有三千里,土人花脚金两齿。
沧儿之父名声达天子,天子遣使远召之,沧儿随父来京师
。 -
3.《别蒙侄》 宋·方岳
呜呼吾与汝,生世何不辰。
每思十年事,雪涕时沾巾。
方予第奉常,堂有未老亲。
当时尔父母,绿鬓犹青春。 -
4.《母子别》 宋·于石
客游严陵道,中路哭者谁。
哀哀母子别,云是夫弃妻。
百年结欢爱,一旦生别离。
妾去何足怜,怜此乳下儿。 -
5.《李公子行》 元·杨维桢
李公子,凤之雏,龙之驹。
面如赤玉盘,服如明月珠。
舌端吞吐五色锦,胸中元有邺侯三万牙签书。
曩执金陵南端之白简,今曳淮吴大府之长裾。 -
6.《赵子礼劝农回有诗和者盈轴然皆颂德诗非劝农》 宋·郑刚中
山乡穷甿不知春,齿莽这种那复耘。
劝使一日临郊坰,曰尔父老尔勿宁。
勅书劝论因人情,要使秋稼如云平。
馈匀饮食烦厨兵,尔醉且饱其力耕。 -
7.《淳熙四年二月既望静江守臣张某奉诏劝农于郊》 宋·张栻
嗟尔父老,教之孝悌。
孰无父母,与其同气。 -
8.《示师文》 元·王冕
尔父既清苦,尔身何可言?且宜修道德,不必问田园。
花落江城晚,烟横野树昏。
此时光景异,只合住山村。 -
9.《禽言四首其三山鸟》 宋·梅尧臣
婆饼焦,儿不食。
尔父向何之,尔母山头化为石。
山头化石可奈何,遂作微禽啼不息。 -
10.《淳熙四年二月既望静江守臣张某奉诏劝农于郊》 宋·张栻
嗟尔父老,其训其诫。
俾务於本,惟土物爱。