-
241.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
242.《梁父吟》 明·孙蕡
江水何深深,青枫映云林。
衡门一杯酒,抱膝《梁父吟》。
君不见夷吾奋袂投南冠,故人荐引登君门。
扬眉吐论下荆楚,九合冠裳朝至尊。 -
243.《毛沧儿歌》 明·唐之淳
毛沧儿,毛沧儿,沧儿生在兰沧西。
兰沧去天万有三千里,土人花脚金两齿。
沧儿之父名声达天子,天子遣使远召之,沧儿随父来京师
。 -
244.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
245.《鄞江渔者歌赠陈仲谦》 明·王彝
我昔采药华山峰,群山一视青童童。
或从暮霭见一线,知是鄞江源甬东。
娄东今见披裘者,浮江昔在鄞江中。
钓竿每裁鄮山竹,台笠独染蓬莱松。 -
246.《建德县三十韵》 明·魏观
乘舟至建德,颇爱山水清。
山水虽可爱,人烟苦凋零。
种麦当县前,迂径入县庭。
瓦烁存故基,小小才有厅。 -
247.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
248.《以爱汝玉山草堂静七字分韵诗成者五人 得汝》 明·姚文奂
仲春会桃源,青年映霞举。
道人吹铁笛,主者捉玉麈。
野航晨不渡,溪渔来何许。
欹坐蟠根阴,匡庐故仙侣。
众宾各雅兴,辞适忘尔汝。
怀哉张李辈,明月在空渚。
复念东海迂,云林夜来雨。 -
249.《杂诗三首》 明·于慎行
延陵有长剑,宝若千金璧。
闭匣泣风雨,开匣干星日。
骏马与名都,罗列终不易。
服之适异土,见谓铅刀质。 -
250.《双林寺歌(万历初,大珰冯保营葬地,造寺曰》 明·于慎行
道旁佛宫谁者筑,珠楼宝殿横山麓。
僧徒指点为予说,此寺方成主人逐。
忆昨十载气薰天,吐纳日月挥云烟。
外廷稍引三公势,内禁亲操六玺权。 -
251.《独石行》 明·张佳胤
独石城南一片石,突兀霜空削如壁。
古松屈铁盘云根,紫翠千峰莽相射。
陆海俄翻滟滪堆,流沙直接昆仑脉。
奇标眼底不常见,谁其置之巨灵迹。 -
252.《又和题(一首)》 明·周永年
听说图中风物美,但读长歌已狂喜。
乔木清川数里间,尺幅都收到曲几。
前有老杜后大苏,能以诗章当画史。
二歌三读转兴怀,少陵眉山相比拟。 -
253.《送王屋山人魏万还王屋》 唐·李白
仙人东方生,浩荡弄云海。
沛然乘天游,独往失所在。
魏侯继大名,本家聊摄城。
卷舒入元化,迹与古贤并。 -
254.《再用前韵》 宋·苏轼
乐天双鬓如霜菅,始知谢遣素与蛮。
我兄绿发蔚如故,已了梦幻齐人间。
蛾眉劝酒聊尔耳,处仲太忍茂弘孱。
三杯径醉便归卧,海上知复几往还。 -
255.《罢徐州,往南京,马上走笔寄子由五首》 宋·苏轼
卜田向何许,石佛山南路。
下有尔家川,千畦种粳稌。
山泉宅龙蜃,平地走膏乳。
异时亩一金,近欲为逃户。
逝将解簪绂,卖剑买近具。
故山岂不怀,废宅生蒿穭。
便恐桐乡人,长祠仲卿墓。 -
256.《八月十五日看潮五绝》 宋·苏轼
定知玉兔十分圆,已作霜风九月寒。
寄语重门休上钥,夜潮留向月中看。
万人鼓噪慑吴侬,犹似浮江老阿童。
欲识潮头高几许,越山浑在浪花中。 -
257.《食槟榔》 宋·苏轼
月照无枝林,夜栋立万础。
眇眇云间扇,荫此九月暑。
上有垂房子,下绕绛刺御。
风欺紫凤卵,雨暗苍龙乳。 -
258.《罢徐州往南京马上走笔寄子由五首》 宋·苏轼
吏民莫扳援,歌管莫凄咽。
吾生如寄耳,宁独为此别。
别离随处有,悲恼缘爱结。
而我本无恩,此涕谁为设。 -
259.《张近几仲有龙尾子石砚以铜剑易之》 宋·苏轼
我家铜剑如赤蛇,君家石砚苍璧橢而洼。
君持我剑向何许,大明宫里玉佩鸣冲牙。
我得君砚亦安用,雪堂窗下尔雅笺虫虾。
二物与人初不异,飘落高下随风花。 -
260.《过新息留示乡人任师中(任时知泸州,亦坐事》 宋·苏轼
昔年尝羡任夫子,卜居新息临淮水。
怪君便尔忘故乡,稻熟鱼肥信清美。
竹陂雁起天为黑,(小竹陂在县北。
)桐柏烟横山半紫。