-
221.《之美举进士寓京师范此诗寄之》 宋·司马光
结发声华盛,无疑屈未伸。
何妨久垂翅,从此欲惊人。
鹰击天风壮,鹏飞海浪春。
行当解故褐,不惜化京尘。 -
222.《和武平学士岁晚禁直书怀五言二十韵》 宋·欧阳修
多病淹残岁,初寒卧直庐。
朝廷务清静,铃索少文书。
向学今为盛,优贤古莫如。
靓深严禁署,闲宴乐群居。 -
223.《留别道士许自然》 宋·贺铸
东晋高贤许远游,裔孙今不坠风流。
还有临川王太傅,每思与语即登楼。
浮名何啻如云薄,钟鼓爰居非所乐。
漱石枕流知善谑,友月朋风差不恶。
吾亦尘闲无所求,终期探药栖罗浮。
异日归来辽海鹤,不见人民见城郭。 -
224.《知府孙学士见示和终南监宫太保道怀五首因以》 宋·范仲淹
汉陂高兴自飘飘,何必天台渡石桥。
潭上药灵多饵菊,林间诗逸半书蕉。
勤歌兰佩招逋隐,懒事尘缨逐采僚。
客有赤松盟约在,异时猿鹤不相辽。 -
225.《访陕郊魏疏处士》 宋·范仲淹
贤哉先处士,天书召不起。
云夫嗣孤风,复为隐君子。
有石砺其齿,有泉洗其耳。
下瞰红尘路,荣利无穷已。 -
226.《依韵酬吴安道学士见寄》 宋·范仲淹
圣君贤相正弥纶,谏诤臣微敢狥身。
但得葵心长向日,何妨驽足未离尘。
岂辞云水三千里,犹济疮痍十万民。
宴坐黄堂愧无恨,陇头元是带经人。 -
227.《寄石学士》 宋·范仲淹
家有清白志,所实甑中尘。
休去无生涯,老来犹苦辛。
一麾了婚嫁,万事蠹精神。
与君尝大言,定作青山邻。
蹭蹬未携手,得无羞故人。 -
228.《寄赠林逋处士》 宋·范仲淹
唐虞重逸人,束帛降何频。
风俗因君厚,文章至老淳。
玉田耕小隐,金阙梦高真。
罢钓轮生蠹,慵冠鉴积尘。 -
229.《江梅引 泰和中,西州士人家女阿金,姿色绝》 元·元好问
同郡某郎独华腴,且以文采风流自名。
女欲得之,尝见郎墙头数语而去。
他日又约於城南,郎以事不果来,其后从兄官陕右,女家不能待,乃许?????*闻者悲之。
此州有元魏离宫,在河中*,士人月夜踏歌和云,魏拨来,野花开。 -
230.《送方进士游庐山》 宋·梅尧臣
长风沙浪屋许大,罗刹石齿水下排。
历此二险过湓浦,始见瀑布悬苍崖。
系舟上岸入松径,三日踏穿新蜡鞋。
路盘深谷出岭望,后山日照前山霾。 -
231.《送江西转运冯广渊学士》 宋·梅尧臣
五月江南行,南风江恶溯。
乘潮虽有信,不过湓城去。
船经香炉峰,峰前须暂住。
三年少尹劳,始得看瀑布。
到官未必闲,举察忧财赋。
回思庐山傍,尘土已生虑。
尚存滕王阁,无忘一登顾。 -
232.《依韵朱学士廉叔忆颖川西湖春色寄献尚书晏公》 宋·梅尧臣
物景有先後,春工无旧新。
追欢成杳霭,寄咏苦逡巡。
湖水与濠接,岸亭将寺邻。
艳花簪舞髻,弱藻罥垂缗。 -
233.《寄新安通判钱学士》 宋·梅尧臣
昔人言访舟,江水赋清泚。
冬春常一色,深浅皆见底。
崖日半寒潭,澄明动朱鲤。
君怀素已高,尘虑都应洗。 -
234.《泰州王学士寄车螯蛤蜊》 宋·梅尧臣
车螯与月蛤,寄自海陵郡。
谓我抱余醒,江都多美酝。
老来饮不满,一醉已关分。
甘鲜虽所嗜,易饫亦莫问。 -
235.《次韵和司马君实同钱君倚二学士见过》 宋·梅尧臣
栖栖太学官,日厌尘坌积。
朋游绝经过,都未昧相识。
幸得养疏慵,不能事役役。
天京二贤佐,向晚忽来觌。 -
236.《答宋学士次道寄澄心堂纸百幅》 宋·梅尧臣
寒溪浸楮舂夜月,敲冰举帘匀割脂。
焙乾坚滑若铺玉,一幅百钱曾不疑。
江南老人有在者,为予尝说江南时。
李主用以藏秘府,外人取次不得窥。 -
237.《和永叔六篇其五和邻几学士桃花》 宋·梅尧臣
深殿有春人到稀,武陵虽说昧当时。
踌躇莫忆人间世,恐至尘中悔却迟。 -
238.《希深洛中冬夕道话有怀善慧大士因探得江字韵》 宋·梅尧臣
彼有上人者,妙谈心所降。
达空知不二,观行本无双。
久阻飘花席,因思响雪窗。
社中虽得远,方外自非庞。
梦幻凭他劫,风尘厌此邦。
终期亲道树,何必忆重江。 -
239.《修真观李道士年老贫饿无所依忽缢死因为诗以》 宋·梅尧臣
唐室王子後,黄冠事隐沦。
餐霞不满腹,披云不蔽身。
八十不能死,缢以头上巾。
始慕老庄术,终厌道德贫。
营营求长生,反困甑中尘。 -
240.《赠江宁王高士》 宋·梅尧臣
自古江南风俗美,喜君高趣慕先贤。
药无远近宁论报,家有图书不计钱。
已住秦淮借风月,遍寻吴国旧山川。
尘缨我系未能解,每一来过驻画船。