-
321.《赠听声上官术士》 宋·李流谦
造化秘密藏,凝然大狙宅。
操纵掌握间,殆似不容测。
惟人号最灵,研穷深探赜。
支干究生旺,更以形骸索。 -
322.《刘岩居士再和去年中秋见贻次韵》 宋·姜特立
苍茫云海渺无津,玉户初圆绝点尘。
万里共欣云叶净,一年争看桂华新。
狂吟定约六七友,低唱可无三两人。
今日公来赓旧曲,梅山惊动主林神。 -
323.《题太乙宫林山赠易高士》 宋·楼钥
易居求赋武林山,日困尘劳无暂閒。
我求挂冠欲归去,念此诗债须当还。
武林山出武林水,灵隐后山无乃是。
此山亦复用此名,细考其来真有以。 -
324.《过曾相士所居因题》 宋·赵蕃
见君每尘中,访君每尘外。
茅汤煮仙方,茗椀出新焙。
溪亭不难作,轩树茅为盖。
面识欲何如,临流乌臼背。 -
325.《李处士挽诗》 宋·叶适
忆吟诗句与君儿,曾说高宗涕自挥。
两地兵休重富乐,百年家活共轻肥。
多留萤火明书案,闲看鱼蓑傍钓矶。
身内已无尘土僻,霜阡雪坞送将归。 -
326.《和林处士梅诗八首》 宋·刘学箕
梅花湿露未全乾,青女横陈故作难。
卯醉醉如申醉醉,晚寒寒似晓寒寒。
园林雪后清孤甚,京洛尘中子细看。
自是丰神无与比,肯同桃李恋雕鞍。 -
327.《和林处士梅诗八首》 宋·刘学箕
寻春山径坐班荆,食罍芳尊后乘并。
觞咏随宜无限趣,尘嚣不到有馀清。
风流天赋幽閒态,寂寞霜明冷澹情。
若把春葩归品藻,此花端的冠群英。 -
328.《送成都卒黎德升赴召崔侍郎荐士召者五人三首》 宋·程公许
尘暗朔风急,雨淫晨景昏。
尤心长似捣,欲语吐还吞。
持底舒天步,云何塞乱源。
执官饧里鸩,名节贵与番。 -
329.《寄谢碧云张高士》 宋·程公许
临邛自昔多仙才,鹤鸣神丹夜昭回。
唐鸿都客尤奇俊,飞神碧落超蓬莱。
宋采石战强敌摧,少微褒封自公台。
心印今复传云来。 -
330.《碧云程道士自清江相过示以玉渊刘清叔诗借韵》 宋·程公许
掣铃者谁金门客,神秀迫人似曾识,八返未问龙虎交,一杯且荐琳腴碧。
我昔卜隐大面山,旌驱人难得字间。
梗野自适麋鹿性,逡巡远引鵷鹭班。
开始青一青气色,此中自有金丹诀。
政须趺坐共商量,忍向尘劳磨岁月。 -
331.《九月晦斋宿太一宫都监姚高士示刘长翁及沁仲》 宋·程公许
成扰东华车马尘,烟霞何日拂衣襟。
空花想销浮反念,枯木犹能发至音。
白鹤不来红日暮,金鳞自跃碧潭深。
五千言外无余旨,苦更研朱沈洗心。 -
332.《九月晦斋宿太一宫都监姚高士示刘长翁及沁仲》 宋·程公许
孤云纵迹混风尘,蔼蔼阳和满一襟。
招得鸳班同胜赏,肯教牛铎嗣清音。
庵当黛面雪霜峭,洞琐玉台烟雨深。
何日与师携手去,胎仙同看舞琴心。 -
333.《和庐陵士尹八俊投赠韵》 宋·程公许
白苧裁春衫,京尘可得缁。
一麾江海去,何成复何亏。
驰驱两轮朱,萧骚双鬓丝。
所欣岁功就,千里春台熙。 -
334.《罗仙宫道士留午饭后遍览山中佳景三十六峰罗》 宋·程公许
老树万安驿,古井罗真山。
玉虬五云车,仙翁此往还。
云纵久不刓,泛景疑可攀。
忆昔摛藻频,题诗揭松关。 -
335.《游温陵得未得之士四人作四爱诗·赠养仁若春》 宋·王迈
吾爱清源颜养仁,笔端有力重千钧。
奇才自合巍收第,他巧何妨且进身。
我老无能惟喜士,君名若出定惊人。
元宵相聚过寒食,不污东风一点尘。 -
336.《送李琴士据梧》 宋·李曾伯
户外世尘皆累,山中天籁无声。
莫看螗谗相捕,要教鹤舞鱼听。 -
337.《赠相士》 宋·方岳
老来学剑已无成,眼底边尘猝未清。
此辈束之高阁耳,且容黄犊伴春耕。 -
338.《黄士奇沿檄送其双亲归闽以诗送之》 宋·李昴英
佳哉茂士颇圆机,频到萧斋对尘挥。
官长见知因职业,人生最乐有庭闱。
东山至宝身当惜,伯玉中年力去非。
一事说来真可敬,来装罄矣货金归。 -
339.《为徐进士天隐赋辟谷和吟》 宋·卫宗武
物盈宇宙皆有穷,一气先天常浩浩。
荣华富贵能几何,百岁光阴如电扫。
开闢由来莫几年,圣哲英雄骨俱槁。
勋名盖世文瑞时,岂若玄玄穷徼妙。 -
340.《挽曹泰宇居士三首》 宋·陈著
滔滔彼居士,谁得似君真。
盍驻香山社,俄抛病室身。
首邱存故我,手泽付何人。
此理本来悟,浮生一窖尘。