-
101.《题破尘读经所》 宋·裘万顷
试为众生破一尘,出经为筏度沧溟。
待渠到岸无惊畏,复破微尘纳化经。 -
102.《京尘》 宋·孔武仲
蜚尘冥冥逐马尻,辚辚牛车何太劳。
春霜十日似妥帖,稍晴仍复起波涛。
非徒渐渍襟领黑,复且侵凌宫殿高。
吁嗟性地本安静,何乃纷扰争雄豪。 -
103.《送谭廷硕司户归鱼复》 宋·晁公溯
平生惜芳辰,每负止酒诗。
不量井楣瓶,安得如鸱夷。
果中曲糵毒,抱病悔可追。
虽无腐肠忧,乃有摏喉危。 -
104.《某尝次赞府卢丈高韵复承见示佳篇叹咏之馀辄》 宋·陈宓
卢君真吏师,盛名日方起。
我昔尝与言,如以石投水。
初听已莹心,久坐益醒耳。
如何但悁企,不得亲燕处。
经年始再见,相望才百里。
新诗忽来前,喜染大羹指。
词翰与其人,俱清绝尘滓。 -
105.《赋意未畅复拾前韵之余者作广坐隐辞》 宋·戴表元
我作坐隐辞,客来问我坐隐方。
开门进客还复坐,为客历落言其详。
隐朝市,我不能冲尘冒暑走遑遑。
隐江湖,我不能披蓑戴笠操舟航。 -
106.《伏蒙赐和复用韵二章拜呈可谓出愧炫媸惟自叙》 宋·杜范
学道辛勤历万艰,精神见性本无还。
齐眉自可供瓢乐,携手何须去鹿山。
谓介谓通非所在,不夷不惠处其间。
自怜尘俗心独在,即席抠衣原少闲。 -
107.《为牟德范题石湖遗墨意有未尽复赋五首》 宋·方回
青春日月羁尘鞅,朱夏乾坤炽暑炉。
略对风檐紬古卷,閒愁吹得一星无。 -
108.《题柯德阳埽尘斋》 宋·方回
尧舜上圣姿,犹以学为事。
矧伊匪生知,不学知不致。
可学而不学,是谓自暴弃。
俯首就佔毕,又患学不至。 -
109.《读孟君复赠岳仲远诗勉赋呈二公子》 宋·方回
维岳兵穆王,复讎议不合。
老桧卖中原,神龙困蚁{左口右替}。
维孟忠襄公,缓兵策弗纳。
清之三京师,万众死者{三十集中}。 -
110.《正纪用暮春韵见贻复和三章》 宋·郭印
自得无为理,行藏异世人。
片云尘外侣,流水洞中宾。
思虑何劳遣,形神已觉亲。
超然阅众甫,陵谷几回新。 -
111.《与大受述之耕道游绝尘亭探韵得赋字》 宋·郭印
人生合散多,罕与故人遇。
今辰天气佳,偶尔得清晤。
况复临江亭,一目万景聚。
晚烟乍晚灭,天远重重树。 -
112.《士特倒用韵作元日复和》 宋·李处权
觅醉无千日,浮家又一春。
閒门久罗雀,贫甑自生尘。
我欲论秦过,君须赋洛神。
穷途依三阮,遂欲老於闽。 -
113.《北入穆陵皆山石崩沙风尘起行人良苦因作》 宋·陆文圭
大风北来沙角面,行人咫尺不相见。
寒日无光天地晦,一似项刘睢水战。
四山确犖路摧车,面壑涓流长一绵。
土檐烟突两三家,鬼貌鹄形何物尤。 -
114.《闻复卿欲访诗以促之》 宋·丘葵
五年不见复卿回,有客传言卿欲来。
苔石生尘亲手扫,蓬门久闭令儿开。
苍波摇月银成片,白鹭巢松雪作堆。
料得城中无此景,速宜相就倒金樽。 -
115.《喜方溪复归白云》 宋·释行海
十载青灯自苦辛,懒将白眼顾浮尘。
凤声偏近瑶台月,草色难连玉树春。
云有去来非本意,世无荣辱是何人。
几番分坐梅边石,却话桃源只避秦。 -
116.《往复无间》 宋·释重顯
日入酉,室内覆盆且依旧。
尘尘彼彼丈夫儿,井中之物同哮吼。 -
117.《又同尘庵》 宋·释宗杲
尘无自性,揽真成立。
拟和其光,同亦俱失。
外既匪宽,内亦不窒。
是义非虚,亦复非实。
庵中主人,如玉处石。
作如是观,千载一息。 -
118.《诸公唱和多记经历之事因感昔游复用元韵凡三》 宋·苏颂
朝鞍早过凤楼西,雨浥轻尘未有泥。
颁宴百壶人共醉,演纶双笔客同携。
紫微旧刻兰堂閟,朱字新牌艺院题。
更识训词深厚意,言成膏泽惠编齐。 -
119.《泛东湖风浪作复止》 宋·孙应时
万顷重湖东复东,意得得怕打头风。
故畦遗穗粼粼在,野水寒林处处通。
鸿雁汀洲渺葭苇,牛羊篱落见儿童。
衣冠尘土空头白,惭愧扁舟把钓翁。 -
120.《秀实监承复寄二篇几商颜不至亦微见及因次韵》 宋·王洋
东冈准拟太丘来,竹洗尘根石拂苔。
好客风廊俱有分,只愁高唱不容陪。