-
81.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
82.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
83.《项脊轩志》 明·归有光
项脊轩,旧南阁子也。
室仅方丈,可容一人居。
百年老屋,尘泥渗漉,雨泽下注;每移案,顾视,无可置者。
又北向,不能得日,日过午已昏。 -
84.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
85.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
86.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
87.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
88.《对酒》 宋·苏舜钦
丈夫少也不富贵,胡颜奔走乎尘世!
予年已壮志未行,案上敦敦考文字。
有时愁思不可掇,峥嵘腹中失和气。
侍官得来太行颠,太行美酒清如天, -
89.《访湖友》 宋·徐玑
城中日日望南湖,乞得閒来访隐居。
渐有秋霖篱菊长,才无暑气渚莲疏。
壁间古画多贤像,案上尘编半佛书。
未见主人逢稚子,不通姓字独踟躇。 -
90.《题辛稼轩斋》 宋·彭止
棋子声乾案接尘,午窗诗梦暖于春。
清风不动阶前竹,谁道今朝有故人。 -
91.《送张君玉赴宁江幕府七首》 宋·晁公溯
来守剑西三里城,胸中岂止俗尘生。
簿书堆案惟思睡,见此魁梧觉眼明。 -
92.《寄题董宰读书轩》 宋·方大琮
坐衙弹琴和且平,退衙读书锵有声。
琴声书声两相和,和气散作花满城。
示知言游不可作,雅俗二者难兼行。
曩余不敏坐此处,轩窗尘土安有名。 -
93.《咏归亭》 宋·冯椅
弓转寒溪月一湾,下临虎豹踞斓斑。
林烟开处飞层阁,云市穷头获远山。
衿佩光阴弦诵裹,舟梁人物画图间。
红尘堆案那能到,只有渔舟自往还。 -
94.《集句和太白水西韵》 宋·管向
绝景西溪寺,分明见城郭。
绿水缬清波,青苔照朱阁。
石迳无纖尘,杨花共纷泊。
香刹中天起,野泉当案落。 -
95.《惠山寺并简窦公》 宋·苏绅
绮塍行尽入松门,暂拂尘缨袖惹云。
海月未升楼上见,湖波初起坐中闻。
宝扉膜拜青莲相,石案傍行白{在疊右毛}纹。
促榻偶随居士语,煮茶烧栗到宵分。 -
96.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。 -
97.《读书》 宋·薛仲庚
忧来驱我行,困来驱我睡。
文章堆案头,时复一开视。
岂能皆通说,偶然聊适意。
骏马骤平途,里程何足计。 -
98.《暮春月内署书阁前海棠花盛开率尔七言八韵寄》 宋·张洎
去岁海棠花发日,曾将诗句咏芳妍。
今来花发春依旧,君已雄飞玉案前。
骤隔清尘枢要地,独攀红蘂艳阳天。
疏枝高映银台月,嫩叶低含绮阁烟。 -
99.《送谯岩赵日休归蜀》 宋·赵希桐
烟尘渺渺暗鱼凫,有客翩然赴上都。
乞得玉宸新翰墨,要还琳宇旧规模。
十年蠲赋纶恩重,万里归程剑影孤。
他日青城公案了,紫云深处勘阴符。 -
100.《妙峰亭》 宋·赵政夫
尘世有仙镜,清绝不可言。
寒江露沙迹,晚嶂埋云根。
暇日推吏案,呵道穿僧门。
来饮岩下水,何必携芳樽。