-
221.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
222.《张徐州席送岑秀才》 唐·孟郊
振振芝兰步,升自君子堂。
泠泠松桂吟,生自楚客肠。
羁鸟无定栖,惊蓬在他乡。
去兹门馆闲,即彼道路长。
雨馀山川净,麦熟草木凉。
楚泪滴章句,京尘染衣裳。
赠君无馀佗,久要不可忘。 -
223.《喷玉布》 唐·孟郊
去尘咫尺步,山笑康乐岩。
天开紫石屏,泉缕明月帘。
仙凝刻削迹,灵绽云霞纤。
悦闻若有待,瞥见终无厌。 -
224.《喷玉布》 唐·孟郊
去尘咫尺步,山笑康乐岩。
天开紫石屏,泉缕明月帘。
仙凝刻削迹,灵绽云霞纤。
悦闻若有待,瞥见终无厌。 -
225.《天上谣》 唐·李贺
天河夜转漂回星,银浦流云学水声。
玉宫桂树花未落,仙妾采香垂佩缨。
秦妃卷帘北窗晓,窗前植桐青凤小。
王子吹笙鹅管长,呼龙耕烟种瑶草。
粉霞红绶藕丝裙,青洲步拾兰苕春。
东指羲和能走马,海尘新生石山下。 -
226.《天上谣》 唐·李贺
天河夜转漂回星,银浦流云学水声。
玉宫桂树花未落,仙妾采香垂珮缨。
秦妃卷帘北窗晓,窗前植桐青凤小。 -
227.《神弦曲》 唐·李贺
西山日没东山昏,旋风吹马马踏云。
画弦素管声浅繁,花裙綷gw步秋尘。
桂叶刷风桂坠子,青狸哭血寒狐死。
古壁彩虬金帖尾,雨工骑入秋潭水。
百年老鸮成木魅,笑声碧火巢中起。 -
228.《野节鞭》 唐·元稹
神鞭鞭宇宙,玉鞭鞭骐骥。
紧綛野节鞭,本用鞭赑屃。
使君鞭甚长,使君马亦利。
司马并马行,司马马憔悴。 -
229.《春月》 唐·元稹
春月虽至明,终有霭霭光。
不似秋冬色,逼人寒带霜。
纤粉澹虚壁,轻烟笼半床。
分晖间林影,馀照上虹梁。 -
230.《代曲江老人百韵(年十六时作)》 唐·元稹
何事花前泣,曾逢旧日春。
先皇初在镐,贱子正游秦。
拨乱干戈后,经文礼乐辰。
徽章悬象魏,貔虎画骐驎。 -
231.《寄浙西李大夫四首》 唐·元稹
柳眼梅心渐欲春,白头西望忆何人。
金陵太守曾相伴,共蹋银台一路尘。
蕊珠深处少人知,网索西临太液池。
浴殿晓闻天语后,步廊骑马笑相随。 -
232.《望云骓马歌》 唐·元稹
忆昔先皇幸蜀时,八马入谷七马疲。
肉绽筋挛四蹄脱,七马死尽无马骑。
天子蒙尘天雨泣,巉岩道路淋漓湿。 -
233.《梦游春七十韵》 唐·元稹
昔岁梦游春,梦游何所遇。
梦入深洞中,果遂平生趣。
清泠浅漫流,画舫兰篙渡。
过尽万株桃,盘旋竹林路。 -
234.《会真诗三十韵》 唐·元稹
微月透帘栊,萤光度碧空。
遥天初缥缈,低树渐葱茏。
龙吹过庭竹,鸾歌拂井桐。
罗绡垂薄雾,环佩响轻风。 -
235.《杂兴三首》 唐·白居易
楚王多内宠,倾国选嫔妃。
又爱从禽乐,驰骋每相随。
锦鞲臂花隼,罗袂控金羁。
遂习宫中女,皆如马上儿。 -
236.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
237.《归田三首》 唐·白居易
人生何所欲,所欲唯两端。
中人爱富贵,高士慕神仙。
神仙须有籍,富贵亦在天。
莫恋长安道,莫寻方丈山。 -
238.《宿简寂观》 唐·白居易
岩白云尚屯,林红叶初陨。
秋光引闲步,不知身远近。
夕投灵洞宿,卧觉尘机泯。
名利心既忘,市朝梦亦尽。
暂来尚如此,况乃终身隐。
何以疗夜饥,一匙云母粉。 -
239.《宿简寂观》 唐·白居易
岩白云尚屯,林红叶初陨。
秋光引闲步,不知身远近。
夕投灵洞宿,卧觉尘机泯。
名利心既忘,市朝梦亦尽。
暂来尚如此,况乃终身隐。
何以疗夜饥,一匙云母粉。 -
240.《青龙寺早夏》 唐·白居易
尘埃经小雨,地高倚长坡。
日西寺门外,景气含清和。
闲有老僧立,静无凡客过。
残莺意思尽,新叶阴凉多。