-
61.《和潞公与昌言正步游独乐园徘徊久之主人不至》 宋·司马光
茂勋成亮采,胜赏寄风流。
闲引翘材客,同为独乐游。
厌居华宇盛,翻爱弊庐幽。
愧不先操篲,迎尘立道周。 -
62.《踏莎行·微步生尘》 元·元好问
微步生尘,残妆晕酒。
朱门如海空回首。
东风正有去年花,柔条去作谁家柳。
细雨春寒,青灯夜久。
孤衾未暖还分手。
梦中见也不多时,怎生 -
63.《解红·杖藜徐步》 宋·无名氏
杖藜徐步。
过小桥,逍遥游南浦。
韶华暗改,俄然又翠红疏。
东郊雨霁,何处绵蛮黄鹂语。 -
64.《谢师厚归南阳效阮步兵》 宋·梅尧臣
一日复一朝,一暮复一旦。
与子相经过,少会不言散。
我心终未极,岁月忽云晏。
嘶马思长道,孤鸟逐前伴。 -
65.《丹河闲步》 宋·王禹偁
谁爱潺湲到水滨,春来唯有我来频。
沙边坐惯渔翁识,岸上行多白鸟驯。
髭发照看添霰雪,冠缨濯後少埃尘。
今秋更拟营蓑笠,冒雨冲风把钓纶。 -
66.《丁酉重九日宿顺昌步云阁绝句七首呈味道明府》 宋·刘克庄
傍邑曾为劫火尘,独兹犹是太平民。
儿时所历今三纪,便唤溪山作故人。 -
67.《丁酉重九日宿顺昌步云阁绝句七首呈味道明府》 宋·刘克庄
只了年年作逐臣,衣冠繿缕面埃尘。
偶逢令尹留宫我,不畏狂生点涴人。 -
68.《题步君叙园亭》 宋·王令
我爱练湖春柳好,四十里围青玉城。
平流中澄绿镜匣,远山旁卧翠虎横。
黄林主人乐此地,瞰压湖面开以亭。
常将醉目望野色,数曲老画谁家屏。 -
69.《步虚四章》 宋·白玉蟾
玉肖长生君,锡命青华房。
上念神母言,下慰天八方。
八方俱红尘,尘埃何迷茫。
谁复念玉府,飞神登苍苍。 -
70.《南园南晚步思亡弟》 宋·邵雍
南园之南草如茵,迎风晚步清无尘。
不得与尔同欢欣,又疑天上有飞云。
一片世间来作人,飘来飘去殊无因。 -
71.《道士步虚词 五》 南北朝·庾信
洞灵尊上德。
虞石会明真。
要妙思玄牝。
虚无养谷神。
丹丘乘翠凤。
玄圃御斑麟。
移棃付苑吏。
种杏乞山人。
自此逢何世。
从今复几春。
海无三尺水。
山成数寸尘。 -
72.《偶步》 宋·刘子翚
郁郁思淫滞,振衣聊萍游。
云晴霄宇丽,绿暗川原幽。
伫步时引顾,心期叹无俦。
路逢荷犁翁,笑我独何求。 -
73.《金谷步障歌》 元·杨维桢
金谷水派银河流,金谷峙据三神丘。
太仆卿君十二楼,花草不识人间秋。
蜀江染丝红五色,紫凤衔丝终夜织。
剪断鲸涛三万匹,天女江妃不敢惜。 -
74.《步月》 宋·韩维
初阳夺残凛,和气不待春。
况兹华月白,光彩清路尘。
整我巾与屦,迢遥步城闉。
仰观众星色,收芒避孤轮。
虚无一境间,岂复知吾身。
嗟哉御风者,有待奚足珍。 -
75.《野步》 宋·韩维
目倦风尘观,身疲鞍马行。
春沙迎步润,山雪照怀清。
冰水初消色,林鸦欲乳声。
物华多感触,一动故园情。 -
76.《谒象之同诸君步之东禅院》 宋·韩维
二年憔悴走京尘,匹马归来访四邻。
足滑旧谙城下径,眼明重见里中人。
青蔬不没荒畦雪,翠柏当留野殿春。
风物自如人事改,夕阳哀泪落衣巾。 -
77.《自城南濠上步月之葆光》 宋·韩维
厌踏尘中路,远寻濠上行。
水声喧夜堑,月色满春城。
{街圭换土}{街圭换土}交游乐,依依里巷情。
优哉不知老,何暇慕轩缨。 -
78.《甲寅仲冬祠马步宿斋宫乙卯仲春十七日复因马》 宋·强至
昔年庭木雪僵条,今此风和柳自摇。
人事转如风不定,年光暗与雪俱消。
城中佳气生宫阙。
尘外清居隔市朝。
顾我何能知马政,江村祗合老渔樵。 -
79.《早步湖上》 宋·陈造
忽忽京尘渍客衣,正须轩旷一伸眉。
独行初日葱茏处,不待游人杂遝时。
鱼乐暗摇亭树影,风轻闲弄水云姿。
因循又耐箫歌聒,早晚湖山细入诗。 -
80.《和秦太虚湖上野步》 宋·陈师道
晓风疏日乍相亲,黯黯轻寒拂拂春。
触目渐随红蕊乱,经年不见绿条新。
宁论白黑人间世,懒复雌黄纸上尘。
十里松阴穷野步,暂时留得自由身。