-
121.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫可爱时。
已首意时仍著意,未加辞处与加辞。
物皆有理我何者,天且不言人代之。
代了天工无限说,尧夫非是爱吟诗。 -
122.《观盛花吟》 宋·邵雍
吾曹养拙赖明时,为幸居多宁不知。
天下英才中遁迹,人间好景处开眉。
生来只惯见丰稔,老去未尝经乱离。
五事历将前代举,帝尧而下固无之。 -
123.《上林内翰二首》 宋·毛滂
内廷吴陆善文书,绝代如公可数渠。
科斗他年载深厚,楞伽终日伴清虚。
济时即展经纶业,华国聊施采色余。
想为君王话尧舜,玉堂对罢夜何如。 -
124.《次韵和李舍人拜命书怀寄馆殿旧僚之什》 宋·杨亿
拜命入星垣,偏承圣主恩。
黄扉陪汉相,彩笔代尧言。
佩玉天颜近,籯金世望喧。
下僚今隔品,云路仰高轩。 -
125.《建康六感·齐》 宋·刘子翚
尧宫不翦茨,禹室无崇壤。
巍巍天步隆,万代犹可仰。
荒哉二三君,经营务华敞。
落柹满清江,飞斤殷遥响。 -
126.《周急谣》 元·杨维桢
江南凶,周波最急。
汉家使者识经权,矫制开仓输玉粒。
君不见曩岁沟魂海不及,至今冤作枯鱼泣。
劝粜辞水旱阻尧汤,生民无罪岁。 -
127.《田不伐玉磬歌》 宋·吴则礼
田侯玉磬何瑰奇,吴子见之俄朵颐。
宣王石鼓气忽丧,摩挲篆刻还嗟咨。
作止休论惟柷敔,曾窥两阶舞干羽。
常临罍洗荐清庙,获迩天球亲簋簠。 -
128.《新江行寿张宪亨泉》 宋·吴泳
君不见尧时伯禹作司空,应龙尾画江道通。
又不见秦时李冰作太守,犀牛厌胜水晶走。
蜀江开凿四万八千载,二后英灵俨如在。
虽然陵谷有变迁,不响东流不曾改。 -
129.《和何子应夜读书》 宋·冯时行
轩顼握元气,尧舜法令疏。
三王备文物,古意渐欲无。
周平一东辙,列国异车书。
祖龙失云雨,大汉天为谟。 -
130.《齐尧佐寄诗许予授代归谷城日相过次韵》 宋·王之望
故人千里去,犹记别时歌。
衰鬓禁愁得,狂怀可奈何。
南枝春意动,西望夕阳多。
三径荒凉外,高轩讵肯过。 -
131.《彦博见和暑中之作殊有新功复用韵谢》 宋·李流谦
风雅有正宗,太山视丘垤。
识者了珉玉,不尔远尧桀。
咸韶久不作,日月遭薄蚀。
空谷闭窈窕,市倡矜半额。 -
132.《贺王制置敷学之除》 宋·李流谦
太霄杰观凌空起,非雾非烟护珠蕊。
万灵操戟夹危栋,中有丹书并绿字。
走云飞雨泽地产,合璧联珠焕宸纬。
尧图羲坟共彪炳,禹训汤铭角雄伟。 -
133.《高宗皇帝挽词二首》 宋·叶适
何止超前代,功隆道更尊。
几同造区夏,还复外乾坤。
黄屋尧年度,青山禹穴昏。
遗民犹望幸,泪血洒中原。 -
134.《怀远堂》 宋·叶适
祖后昔尊御,忠邪初混茫。
诐行扬于庭,直词招自旁。
尽锄新法秽,远拯疲民康。
白头失路者,冠服煇以煌。 -
135.《客有诵袁蒙斋得雨酬倡之什辄赓元韵志喜也呈》 宋·郑清之
娲石补天玻璃声,遇坎为雨离为晴。
金乌玉兔旁午出,百二十官称常明。
下土臣敢再拜问,谁主风催民耕。
天江津河尾北见,玉井水浆参左横。 -
136.《题东瓯王友直尚友堂》 宋·魏了翁
土恨生世晚,不为三代民。
谁知伊傅至孔孟,亦学古道嗤时人。
岂惟三代时,尧舜万古师。
犹云若稽古,不知古为谁。 -
137.《浩歌行》 宋·岳珂
浩然一气古到今,古人无愧惟此心。
青天为幕地为席,醉里聊作乌乌吟。
君不见人生所重独名谥,一代简书耀青史。
当时命名偶然耳,跖圣丘愚果谁是。 -
138.《是岁之夏紫芝复生成丛大者径七八寸》 宋·卫宗武
异物不易遇,其出由地灵。
伊耆阐坤珍,三秀既挺生。
赋形虽恨小,殊喜见未曾。
朱明复荐祥,仟种茂丛茎。 -
139.《次李信州七十韵》 宋·华岳
挺挺万人杰,堂堂间世贤。
胸中兵十万,足下客三千。
扬赋希三叹,坡诗和百篇。
锦囊华似衮,采笔大如椽。 -
140.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。