-
61.《和赠和龙妙空禅师》 唐·夏鸿
翰林遗迹镜潭前,孤峭高僧此处禅。
出为信门兴化日,坐当吾国太平年。
身同莹澈尼珠净,语并锋铓慧剑坚。
道果已圆名已遂,即看千匝绕香筵。 -
62.《和赠和龙妙空禅师》 唐·夏鸿
翰林遗迹镜潭前,孤峭高僧此处禅。
出为信门兴化日,坐当吾国太平年。
身同莹澈尼珠净,语并锋铓慧剑坚。
道果已圆名已遂,即看千匝绕香筵。 -
63.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
64.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
65.《大蜀皇帝寿春节进尧铭舜颂二首·尧铭》 唐·贯休
金册昭昭,列圣孤标。
仲尼有言,巍巍帝尧。
承天眷命,罔厥矜骄。 -
66.《寿春节进》 唐·贯休
圣运关天纪,龙飞古帝基。
振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。
恩颁新命广,泪向旧朝垂。 -
67.《别卢使君归东阳二首》 唐·贯休
雨气濛濛草满庭,式微吟剧更谁听。
诗逢匠化唯贪住,日觉恩深不易铭。
心苦只应消鬓黑,梦游频入倚天青。 -
68.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
69.《轻薄行》 唐·齐己
玉鞭金镫骅骝蹄,横眉吐气如虹霓。
五陵春暖芳草齐,笙歌到处花成泥。
日沉月上且斗鸡,醉来莫问天高低。
伯阳道德何唾咦,仲尼礼乐徒卑栖。 -
70.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
71.《纪道德》 唐·杜光庭
道,德。
清虚,玄默。
生帝先,为圣则。
听之不闻, -
72.《登楼赋》 两汉·王粲
登兹楼以四望兮,聊暇日以销忧。
览斯宇之所处兮,实显敞而寡仇。
挟清漳之通浦兮, 倚曲沮之长洲。
背坟衍之广陆兮,临皋隰之沃流。 -
73.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
74.《咏史八首》 魏晋·左思
弱冠弄柔翰,卓荦观群书。
著论准过秦,作赋拟子虚。
边城苦鸣镝,羽檄飞京都。
虽非甲胄士,畴昔览穰苴。 -
75.《洞仙歌·冰肌玉骨》 宋·苏轼
仆七岁时,见眉州老尼,姓朱,忘其名,年九十岁。
自言尝随其师入蜀主孟昶宫中,一日大热,蜀主与花蕊夫人夜纳凉摩诃池上,作一词,朱具能记之。
今四十年,朱已死久矣,人无知此词者,但记其首两句,暇日寻味,岂《洞仙歌》令乎?乃为足之云。
冰肌玉骨,自清凉无汗。 -
76.《满庭芳》 宋·王以宁
山耸方壶,潮通碧海,江东自昔名家。
玉真仙子,珰佩粲朝霞。
一种天香胜味,笑杨梅、不数枇杷。
难模写,牟尼妙质,光透紫丹砂。 -
77.《瑞鹧鸪》 宋·邓肃
北书一纸惨天容。
花柳春风不敢穠。
未学宣尼歌凤德,姑从阮籍哭途穷。
此身已落千山外,旧事回思一梦中。
何日中兴烦吉甫,洗开阴翳放晴空。 -
78.《临江仙》 宋·辛弃疾
既见之,乃独为是突兀而止也,大笑而去。
主人戏下一转语,为苍壁解嘲
莫笑吾家苍壁小,棱层势欲摩空。
相知惟有主人翁。 -
79.《西江月》 宋·薛式
天上三清真境,三皇五帝规模。
瞿昙老氏仲尼徒。
经史深藏妙素。
间有真人出世,来明赤子玄珠。
蟾光终日耀昏衢。
满目黄芽显露。 -
80.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。