-
161.《题丹枢先生草庵》 宋·白玉蟾
数朵奇峰如削玉,一溪秋水生寒绿。
幸有白云深处茅,更兼明月坛前竹。
诛茅伐竹结蘧庐,现成山水可樵渔。
随缘随分山中住,收拾摩尼如意珠。 -
162.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫凭式时。
乱法奈何非独古,措刑安得见於兹。
当时既有少正卯,今日宁无孔仲尼。
时世不同人一也,尧夫非是爱吟诗。 -
163.《别谢彦国相公三首》 宋·邵雍
和诗韩国老,见比以宣尼。
引彼返鲁事,指予来西畿。
日星功夫大,麋鹿分同微。
华衮承褒借,将何答所知。 -
164.《安乐窝中自讼吟》 宋·邵雍
不向红尘浪着鞭,唯求寡过尚无缘。
虚更蘧瑗知非日,谬历宣尼读易年。
发到白时难受彩,心归通后更何言。
至阳之气方为玉,犹恐鑽磨未甚坚。 -
165.《诗书吟》 宋·邵雍
画笔善状物,长于运丹青。
丹青人巧思,万物无遁形。
诗画善状物,长于运丹诚。
丹诚入秀句,万物无遁情。 -
166.《新正吟》 宋·邵雍
蘧瑗知非日,宣尼读易年。
人情止于是,天意岂徒然。
立事情尤倦,思山兴益坚。
谁能同此志,相伴老伊川。 -
167.《胡戢秀才效欧阳公集古作琬琰堂》 宋·晁补之
君不见庐陵公,往为学士修书日。
诏畀千金访遗逸,遗文逸字往往出。
故都易姓几兵火,量臀鼎腹细诘诎。
道人岣嵝空有闻。 -
168.《赠孙何状元》 宋·魏野
天非道莫尊,道非贤莫存。
始知贤人生,与道为轮辕。
明庭亲选士,虑彼贤愚浑。
天子至文明,擢公为状元。 -
169.《冬望》 宋·曾巩
霜余荆吴倚天山,铁色万仞光铓开。
麻姑最秀插东极,一峰挺立高嵬嵬。
我生智出豪俊下,远迹久此安蒿莱。
譬如骅骝踏天路,六辔岂议收驽骀。 -
170.《酬潘县尉》 宋·王之道
尧明文采灿星宿,子全道义高金玉。
伤哉二子不可见,墓上悲风号拱木。
逢君论在友话偶及,令我吞声为渠哭。
因渠感君不我鄙,远寄锦囊诗一轴。 -
171.《次韵刘春卿书怀》 宋·王之道
老去宜安分,年来强竞辰。
功名虽自许,心腹欲谁陈。
赖有金谿彦,相从锦水滨。
词华三凤蔚,诗律八音纯。 -
172.《二月雪》 宋·郑獬
戊戌二月二十六,忽见大雪漫空来。
长老惊叹共相语,非时有雪诚怪哉。
阳爻四画已出地,至今百蛰不闻雷。
怪得气候斗暄暖,便疑赤帝来相排。 -
173.《题陈守宰仁和无倦堂二首》 宋·陈造
仲尼治道师,今古谁造阃。
公与由也果,有得非二本。
为政贵无倦,圣语要自反。
吾宗宰仁和,条教仰瓴建。 -
174.《寄郑良佐》 宋·陈造
书生著书贪日课,文士卖文救穷饿。
青楼歌酒属富儿,不意此名君乃荷。
风波平地自谁始,一但从知百人和。
东鲁男子旧修谨,南郡诸生底逋播。 -
175.《次王尚书韵呈石湖》 宋·陈造
圣经三百篇,凛凛诗鼻祖。
日月悬太空,不作雕篆语。
可举不可议,仲尼亲去取。
变为屈宋骚,刻画已愧古。 -
176.《再次韵寄林郎中》 宋·陈造
林侯理窟元无底,如拜宣尼亲阙里。
经笥沈醇文笔古,俯视时流皆日耳。
我生忧虞占多半,鳖跛蠖屈今已惯。
林侯尚抗他庾尘,盍明尝作不二观。 -
177.《求志书院诗四首陈师道履常之所居也》 宋·李廌
漆开辞未信,颜回恃有回。
为贫仕何媿,得已非自贤。
破褐坐穷阎,声华飞日边。
苦节勿匏瓜,仲尼任苍天。 -
178.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
179.《登无为冠鳌亭分韵得山字》 宋·李流谦
岱嵩拆裂沧溟翻,惊魂去干呼复还。
故人劝我勉自宽,圣贵扬名懲毁残。
十生导师超物先,誓言一拜蠲冤烦。
晓暾破霁山云搴,匹马弄袖风翩翩。 -
180.《送樊眉州》 宋·李流谦
我先君子官于涪,一时贤僚今在不。
唯公直节贯华皓,千尺寿桧横霜秋。
丈人静听请具陈,平生契义嘣肉侔。
简池解组过乡县,剧饮不云公遮留。