-
41.《兴尽》 宋·晁说之
兴尽未归增寂寞,却嗟初兴到江城。
春愁不逐杨花散,秋恨还同桂影生。
孤学敢期人晤语,危樯何事日峥嵘。
弟兄游宦俱还舍,朝马骖驔禁漏声。 -
42.《春尽》 宋·苏辙
春风过尽百花空,燕坐笙萧起灭中。
树影连天开翠幕,鸟声入耳当歌童。
楞严十卷几回读,法酒三升是客同。
试问邻僧行乞在,何人闲暇似衰翁。 -
43.《照影亭》 宋·曾巩
河流索槛色辉辉,无数幽禽入镜飞。
已映渚花红四出,更涵沙柳翠相围。
不欺毫发公虽有,太尽妍媸道恐非。
自笑病容随步见,未衰华发满缁衣。 -
44.《烛影摇红·飞尽西园》 宋·吴文英
飞尽西园,晚秋却胜春天气。
霜花开尽锦屏空,红叶新装缀。
时放清杯泛水。
暗凄凉、东风旧事。 -
45.《两寅四月乙丑夜漏未尽五鼓三嵎程平起问安堂》 宋·李新
梦过漆园胡蝶入,月落松窗烟雾湿。
晓凉却恐老儿寒,惊起薪床穿破褶。
土壁萧条室如水,贷粟何人借甘旨。
金莲驾象得得来,华灯一滴祥光开。
彩晕收还香火寂,门外尘空镜天碧。
桂树残花苍影沉,玉娥扫彻云中魄。 -
46.《二郎神·观尘境尽》 元·王哲
观尘境尽。
总把浮名修整。
此假合形骸皆不悟,犹然待、巧妆驰骋。
百岁韶华能有几,到七十、难逃逝景。 -
47.《浣溪沙 中秋虽见月,桂花出没于云影间,有》 元·王恽
月色都输此夜看。
人心偏处即多悭。
碧云吹恨满瑶天。
尽着冰壶凉世界,故将阴巧妒婵娟。
桂香和露温幽弹。 -
48.《正月望夜闻影灯之盛斋中孤坐因写所怀》 宋·宋庠
汉家太一昏祠日,宝炬神灯遍京室。
仁寿先从殿里开。
织阿正傍楼前出。
传闻陌上乐康年,宝骑如龙人若仙。 -
49.《饯盛影则教授》 宋·林景熙
空明仙人朝帝所,跨鹤凌虚堕霜羽。
洞中石髓流不乾,圣泉写入君肺腑。
潘江陆海一目尽,自提修绠汲千古。
碧芹水泠涵夜灯,丹凤山空鸣晓鼓。 -
50.《雪尽》 宋·艾性夫
雪尽孤峰瘦,家仇老梦寒。
春鞭双影动,岁节五更残。
努力三餐饭,滋身九转丹。
时危从道丧,不敢弃儒冠。 -
51.《金刚随机无尽颂·无得无说分第七》 宋·释印肃
随处纳些些,骑牛已到家。
堂前无影木,雪夜忽开花。 -
52.《金刚随机无尽颂·一合相理分第三十》 宋·释印肃
刹刹波摇影,那个明心镜。
大海一浮沤,沤破方消醒。 -
53.《僧见观尽薄萄》 宋·宋无
玉山道人苍壁立,胸少万斛松煤汁。
吐作千年古怪藤,独带西湖烟雨湿。
元气淋漓草木活,太阴菌蠢蟲蛇蛰。
须萦翠雾瘦蛟走,睛扎玄珠黑龙泣。 -
54.《西湖酒家壁尽枯木》 宋·宋无
衡岳乔松道途远,成都古柏山川隔。
忽惊老村剌眼来,疑是颓崖压东壁。
拗怒风雷龙虎气,盘摺造化乾坤力。
阴连沧海一片秋,秀夺西湖两峰色。 -
55.《读东坡和陶影答形》 宋·杨时
君如烟上火,火尽君乃别。
我如镜中像,镜坏我不灭。 -
56.《横吹曲辞·关山月》 唐·翁绶
裴回汉月满边州,照尽天涯到陇头。
影转银河寰海静,光分玉塞古今愁。
笳吹远戍孤烽灭,雁下平沙万里秋。
况是故园摇落夜,那堪少妇独登楼。 -
57.《相和歌辞·王昭君》 唐·顾朝阳
莫将铅粉匣,不用镜花光。
一去边城路,何情更画妆。
影销胡地月,衣尽汉宫香。
妾死非关命,只缘怨断肠。 -
58.《相和歌辞·苦哉远征人》 唐·鲍溶
征人歌古曲,携手上河梁。
李陵死别处,杳杳玄冥乡。
忆昔从此路,连年征鬼方。
久行迷汉历,三洗毡衣裳。 -
59.《相和歌辞·怨诗二首》 唐·姚氏月华
春水悠悠春草绿,对此思君泪相续。
羞将离恨向东风,理尽秦筝不成曲。
与君形影分胡越,玉枕终年对离别。
登台北望烟雨深,回身泣向寥天月。 -
60.《相和歌辞·杂怨三首》 唐·孟郊
夭桃花清晨,游女红粉新。
夭桃花薄暮,游女红粉故。
树有百年花,人无一定颜。
花送人老尽,人悲花自闲。