-
61.《蝶恋花(同安生日放鱼,取金光明经救鱼事)》 宋·苏轼
泛泛东风初破五。
江柳微黄,万万千千缕。
佳气郁葱来绣户。
当年江上生奇女。
一盏寿觞谁与举。
三个明珠,膝上王文度,放尽穷鳞看圉圉。
天公为下曼陀雨。 -
62.《洞仙歌·雪云散尽》 宋·李元膺
一年春物,惟梅柳间意味最深。
至莺花烂漫时,则春已衰迟,使人无复新意。
予作《洞仙歌》,使探春者歌之,无后时之悔。
雪云散尽,放晓晴池院。 -
63.《思越人·紫府东风放夜时》 宋·贺铸
紫府东风放夜时。
步莲秾李伴人归。
五更钟动笙歌散,十里月明灯火稀。
香苒苒,梦依依。
天涯寒尽减春衣。
凤凰城阙知何处,寥落星河一雁飞。 -
64.《临江仙(合江放舟)》 宋·程垓
送我南来舟一叶,谁教催动鸣榔。
高城不见水茫茫。
云湾才几曲,折尽九回肠。
买酒浇愁愁不尽,江烟也共凄凉。
和天瘦了也何妨。
只愁今夜雨,更做泪千行。 -
65.《临江仙(合江放舟)》 宋·程垓
送我南来舟一叶,谁教催动鸣榔。
高城不见水茫茫。
云湾才几曲,折尽九回肠。
买酒浇愁愁不尽,江烟也共凄凉。
和天瘦了也何妨。
只愁今夜雨,更做泪千行。 -
66.《读陆放翁集》 清·梁启超
诗界千年靡靡风,兵魂销尽国魂空。
集中什九从军乐,亘古男儿一放翁。 -
67.《放歌》 清·柳亚子
天地太无情,日月何无光?
浮云西北来,随风作低昂。
我生胡不辰,丁斯老大邦。
仰面出门去,泪下何淋浪! -
68.《七绝·仿陆放翁》 现代·毛泽东
人类今娴上太空,但悲不见五洲同。
愚公尽扫饕蚊日,公祭无忘告马翁。 -
69.《放言五首》 唐·元稹
近来逢酒便高歌,醉舞诗狂渐欲魔。
五斗解酲犹恨少,十分飞盏未嫌多。
眼前仇敌都休问,身外功名一任他。 -
70.《鹧鸪天·风约微云不放阴》 宋·无名氏
风约微云不放阴。
满天星点缀明金。
烛龙衔耀烘残雪,羯鼓催花发上林。
河影转,漏声沈。
缕衣罗薄暮云深。
更期明夜相逢处,还尽今宵未足心。 -
71.《洞仙歌·雪云散尽》 宋·李元膺
雪云散尽,放晓晴池院。
杨柳于人便青眼。
更风流多处,一点梅心,相映远,约略颦轻笑浅。
一年春好处,不在浓芳,小艳疏香最娇软。 -
72.《长干宝塔放光偈》 明·等慈润公
戊午孟冬丙辰朔,长干塔下闻天乐。
洪公大建华严期,贤圣粉纭齐赴约。
百千善信云从龙,遐迩资粮川就壑。
众香缥缈烟岚浮,万烛炜煌星斗错。 -
73.《病中无寐用陆放翁韵》 明·陆容
愁来失却睡瞢腾,坐此萧条昔未曾。
倾耳有声疑堕叶,委心无物似枯僧。
风回别院闻鸡唱,尘落空梁见鼠登。
数尽残更谁是伴,半窗寒雨一檠灯。 -
74.《自金山放船至焦山》 宋·苏轼
金山楼观何耽耽,撞钟击鼓闻淮南。
焦山何有有修竹,采薪汲水僧两三。
云霾浪打人迹绝,时有沙户祈春蚕。
我来金山更留宿,而此不到心怀惭。 -
75.《读放翁先生剑南诗草》 宋·戴复古
茶山衣钵放翁诗,南渡百年无此奇。
入妙文章本平澹,等闲言语变瑰琦。
三春花柳天裁剪,历代兴衰世转移。
李杜陈黄题不尽,先生模写一无遗。 -
76.《放下庵即事三绝》 宋·范成大
病後天魔不战降,梦中千顷白鸥江。
心空境寂声尘尽,却爱秋蝇扑纸窗。 -
77.《叠罗红,开迟旬日,始放尽》 宋·范成大
襞积剪裁千叠,深藏爱惜孤芳。
若要韶化展尽,东风细细商量。 -
78.《放翁自赞》 宋·陆游
名动高皇,语触秦桧。
身老空山,文传海外。
五十年间,死尽流辈。
老子无才,山僧不会。 -
79.《放言》 宋·陆游
酒熟固可喜,酒尽亦陶然。
有客则剧谈,无客枕书眠。
饥啜羹不糁,闲玩琴无弦。
摘嗅砌下花,掬弄涧底泉。 -
80.《放翁》 宋·陆游
拜赐头衔号放翁,家传不墬散人风。
问年已过从心後,遇境但行无事中。
马老岂堪空冀北,鹤飞犹得返辽东。
道傍跌宕烦君看,阅尽时人脸尚红。