-
61.《和裴舍人观田尚书出猎》 唐·杨巨源
圣代司空比玉清,雄藩观猎见皇情。
云禽已觉高无益,霜兔应知狡不成。
飞鞚拥尘寒草尽,弯弓开月朔风生。
今朝始贺将军贵,紫禁诗人看旆旌。 -
62.《赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗…员外翰林三学士》 唐·韩愈
孤臣昔放逐,血泣追愆尤。
汗漫不省识,恍如乘桴浮。
或自疑上疏,上疏岂其由。
是年京师旱,田亩少所收。 -
63.《石鼓歌》 唐·韩愈
张生手持石鼓文,劝我试作石鼓歌。
少陵无人谪仙死,才薄将奈石鼓何。
周纲凌迟四海沸,宣王愤起挥天戈。
大开明堂受朝贺,诸侯剑佩鸣相磨。 -
64.《初夏曲三首》 唐·刘禹锡
铜壶方促夜,斗柄暂南回。
稍嫌单衣重,初怜北户开。
西园花已尽,新月为谁来。
时节过繁华,阴阴千万家。 -
65.《送韦秀才道冲赴制举》 唐·刘禹锡
惊禽一辞巢,栖息无少安。
秋扇一离手,流尘蔽霜纨。
故侣不可追,凉风日已寒。
远逢杜陵士,别尽平生欢。 -
66.《连州腊日观莫徭猎西山》 唐·刘禹锡
海天杀气薄,蛮军步伍嚣。
林红叶尽变,原黑草初烧。
围合繁钲息,禽兴大旆摇。
张罗依道口,嗾犬上山腰。 -
67.《秋斋独坐寄乐天兼呈吴方之大夫》 唐·刘禹锡
空斋寂寂不生尘,药物方书绕病身。
纤草数茎胜静地,幽禽忽至似佳宾。
世间忧喜虽无定,释氏销磨尽有因。
同向洛阳闲度日,莫教风景属他人。 -
68.《秋斋独坐寄乐天兼呈吴方之大夫》 唐·刘禹锡
空斋寂寂不生尘,药物方书绕病身。
纤草数茎胜静地,幽禽忽至似佳宾。
世间忧喜虽无定,释氏销磨尽有因。
同向洛阳闲度日,莫教风景属他人。 -
69.《奉和中书崔舍人八月十五日夜玩月二十韵》 唐·刘禹锡
暮景中秋爽,阴灵既望圆。
浮精离碧海,分照接虞渊。
迥见孤轮出,高从倚盖旋。
二仪含皎澈,万象共澄鲜。 -
70.《尧歌(一作舜歌,赏郑氏庄客去妇)》 唐·孟郊
尔室何不安,尔孝无与齐。
一言应对姑,一度为出妻。
往辙才晚钟,还辙及晨鸡。
往还迹徒新,很戾竟独迷。 -
71.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
72.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
73.《楚妃叹》 唐·张籍
湘云初起江沉沉,君王遥在云梦林。
江南雨多旌旗暗,台下朝朝春水深。
章华殿前朝万国,君心独自无终极。
楚兵满地能逐禽,谁用一身骋筋力。
西江若翻云梦中,麋鹿死尽应还宫。 -
74.《昌谷诗(五月二十七日作)》 唐·李贺
昌谷五月稻,细青满平水。
遥峦相压叠,颓绿愁堕地。
光洁无秋思,凉旷吹浮媚。
竹香满凄寂,粉节涂生翠。 -
75.《大觜乌》 唐·元稹
阳乌有二类,嘴白者名慈。
求食哺慈母,因以此名之。
饮啄颇廉俭,音响亦柔雌。
百巢同一树,栖宿不复疑。 -
76.《遣春十首》 唐·元稹
晓月笼云影,莺声馀雾中。
暗芳飘露气,轻寒生柳风。
冉冉一趋府,未为劳我躬。
因兹得晨起,但觉情兴隆。 -
77.《六年春遣怀八首》 唐·元稹
伤禽我是笼中鹤,沉剑君为泉下龙。
重纩犹存孤枕在,春衫无复旧裁缝。
检得旧书三四纸,高低阔狭粗成行。
自言并食寻高事,唯念山深驿路长。 -
78.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
79.《酬乐天雪中见寄》 唐·元稹
知君夜听风萧索,晓望林亭雪半糊。
撼落不教封柳眼,扫来偏尽附梅株。
敲扶密竹枝犹亚,煦暖寒禽气渐苏。 -
80.《捉捕歌》 唐·元稹
捉捕复捉捕,莫捉狐与兔。
狐兔藏窟穴,豺狼妨道路。
道路非不妨,最忧蝼蚁聚。
豺狼不陷阱,蝼蚁潜幽蠹。