-
141.《题云际寺》 唐·李洞
开门风雪顶,上彻困飞禽。
猿戏青冥里,人行紫阁阴。
腊泉冰下出,夜磬月中寻。
尽欲居岩室,如何不住心。 -
142.《句》 唐·熊皎
山前犹见月,陌上未逢人。
(早行,以下见《雅言杂载》)
果熟秋先落,禽寒夜未栖。
(《山居》) -
143.《塞下三首》 唐·沈彬
塞叶声悲秋欲霜,寒山数点下牛羊。
映霞旅雁随疏雨,向碛行人带夕阳。
边骑不来沙路失,国恩深后海城荒。 -
144.《秋夕书事》 唐·刘兼
摇落江天万木空,雁行斜戛塞垣风。
征闺捣月离愁远,旧馆眠云旅梦通。
郢客岂能陪下里,皋禽争肯恋樊笼。
此心旷荡谁相会,尽在南华十卷中。 -
145.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
146.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
147.《游长安诸寺联句·靖恭坊大兴善寺·老松青桐联二…绝句》 唐·段成式
有松堪系马,遇钵更投针。
记得汤师句,高禅助朗吟。
——段成式
乘晴入精舍,语默想东林。 -
148.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
149.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
150.《溪斋二首》 唐·齐己
岂敢言招隐,归休喜自安。
一溪云卧稳,四海路行难。
瑞兽藏头角,幽禽惜羽翰。
子猷何处在,老尽碧琅玕. -
151.《潇湘二十韵》 唐·齐己
二水远难论,从离向坎奔。
冷穿千嶂脉,清过几州门。
阔去都凝白,傍来尽带浑。
经游闻舜禹,表里见乾坤。 -
152.《春兴》 唐·齐己
柳暖莺多语,花明草尽长。
风流在诗句,牵率绕池塘。
叫切禽名宇,飞忙蝶姓庄。
时来真可惜,自勉掇兰芳。 -
153.《潇湘二十韵》 唐·齐己
二水远难论,从离向坎奔。
冷穿千嶂脉,清过几州门。
阔去都凝白,傍来尽带浑。
经游闻舜禹,表里见乾坤。 -
154.《春兴》 唐·齐己
柳暖莺多语,花明草尽长。
风流在诗句,牵率绕池塘。
叫切禽名宇,飞忙蝶姓庄。
时来真可惜,自勉掇兰芳。 -
155.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
156.《凤阁南厅槐树半生死虽遇阳和终呈枯朽…缘情率尔为咏》 唐·李怀远
庭槐岁月深,半死尚抽心。
叶少宁障日,枝疏不碍禽。
帷幄谅无取,栋梁非所任。
愧在龙楼侧,羞处凤池阴。
未能辞雨露,犹得款衣簪。
惜悲生意尽,空馀古木吟。 -
157.《题山驿新桐花》 唐·崔橹
雨馀烟腻暖香浮,影暗斜阳古驿楼。
丹凤总巢阿阁去,紫花空映楚云愁。
堪怜翠盖奇于画,更惜芳庭冷似秋。
长日老春看落尽,野禽闲哢碧悠悠。 -
158.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
159.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
160.《蚊对》 明·方孝孺
天台生困暑,夜卧絺帷中,童子持翣飏于前,适甚就睡。
久之,童子亦睡,投翣倚床,其音如雷。
生惊寤,以为风雨且至也。
抱膝而坐,俄而耳旁闻有飞鸣声,如歌如诉,如怨如慕,拂肱刺肉,扑股面。