-
401.《次韵郭右曹》 宋·黄庭坚
阅世行将老斲轮,那能不朽见仍云。
岁中日月又除尽,圣处工夫无半分。
秋水寒沙鱼得计,南山温雾豹成文。
古心自有著鞭地,尺璧分阴未当勤。 -
402.《寄圣俞》 宋·欧阳修
凌晨有客至自西,为问诗老来何稽。
京师车马曜朝日,何用扰扰随轮蹄。
面颜憔悴暗尘土,文字光彩垂虹霓。
空肠时如秋蚓叫,苦调或作寒蝉嘶。 -
403.《答梅圣俞莫登楼》 宋·欧阳修
莫登楼,乐哉都人方竞游,楼阙夜气春烟浮。
玉轮东来从海陬,纤霭洗尽当空留。 -
404.《送孟都官知蜀州》 宋·欧阳修
名郎出粉闱,佳郡古关西。
几驿秦亭尽,千山蜀乌啼。
朱轮照耕野,绿芋覆秋畦。
向关应东望,云深陇树迷。 -
405.《游定夫见过晡饭既去烛下目昏不能阅书感而赋》 宋·周邦彦
烟草里门秋,暮气幽人宅。
遥知金轮升,户牖粲虚白。
风驱云将来,市声落几格。
连曹属解鞚,一饭已扫迹。 -
406.《水龙吟 陈希夷睡歌,有契予心,因衍之》 元·元好问
百年同是行人,酒乡独有归休地。
此心安处,良辰美景,般般称遂。
力士铛头,舒州杓畔,不妨游戏。
算为狂为隐,非狂非隐,人谁解,先生意。 -
407.《曹州寄任独复》 宋·林逋
交结文章尽世惊,城中幽隐更无营。
敢将古道为吾事,耻对常流语子名。
秋思病弹曾独听,太玄闲写待谁评。
清朝故实蒲轮在,合为高贤下帝京。 -
408.《满庭芳·百岁光阴》 宋·无名氏
百岁光阴,浑如一梦,不觉过春秋。
憨痴愚昧,日夜为家忧。
衣食前生注定,更何须、物外贪求。
当思忖,深坑火院,终日个如囚。 -
409.《沁园春·大道无名》 宋·无名氏
大道无名,大音希声,大器晚成。
笑迷人管见,不言便了,似钻冰取火,纽石为绳。
使尽精神,虚劳神用,缘木求鱼甚日烹。
愚痴辈,磨砖作镜,怎睹光明。 -
410.《沁园春·自古贤愚》 宋·无名氏
自古贤愚,日月轮催,尽沉下泉。
汉张陈义,断因名利,恣奢华后,破坏家园。
*庙江边,汉陵原畔,势尽还空皆亦然。
英雄辈,尽道傍坏*坟,衰草绵绵。 -
411.《沁园春·好无来由》 宋·无名氏
好无来由,名利区区,几时尽头。
算荣华富贵,名高位显,妻儿艳女,肯做持修。
冷淡玄门,清虚妙道,苦涩难行孰意留。
修行路,悟轮回生死,有分仙流。 -
412.《南乡子·莫作俗花看》 宋·无名氏
莫作俗花看。
珠有清香雪太寒。
拟把千锺酬国艳,林间。
醉倒犹嫌酒量悭。
欲去更重攀。
送尽斜阳未忍还。
争得重城休上销,留连。
借取冰轮照玉颜。 -
413.《十二时/忆少年》 宋·无名氏
明昌世、乾统弥文。
皇德揆华勋。
三辰顺晷,庆霭轮囷。
潜宝耀坤珍。 -
414.《爱月夜眠迟慢》 宋·无名氏
禁鼓初敲,觉六街夜悄,车马人稀。
暮天澄淡,云收雾卷,亭亭皎月如珪。
冰轮碾出遥空,无私照临千里。
最堪怜、有情风,送得丹桂香微。 -
415.《苦雨》 宋·梅尧臣
秋空几旬雨,四海低鹏翮。
昼不见日精,夜不见月魄。
洒尽天汉流,蒸烂女娲石。
涂潦将埋轮,牛马困负轭。
群虫无土蛰,百果就枝坼。
安能诛阴虬,坐使天地辟。 -
416.《送尹瞻驾部监灵仙观》 宋·梅尧臣
天地如转磨,屑屑今古人。
一落大化手,团品惟其新。
不幸积不用,衮衮同埃尘。
日月行何穷,过尽千万春。 -
417.《胡公疏示祖择之卢氏石诗和之》 宋·梅尧臣
远州太守蓬山客,来过卢家寻怪石。
卢家百物今已空,唯石难移留旧迹。
埋没尚存三四分,雨淋日炙如皴皵。
太守恻然呼健儿,荷锄秉锸争来役。 -
418.《送胡公疏之金陵》 宋·梅尧臣
绿蒲作帆一百尺,波浪疾飞轻鸟翮。
瓜步山傍夜泊人,石头城边旧游客。
月如冰轮出海来,江波千里无物隔。
自古有恨洗不尽,于今万事何由白。 -
419.《永州守王公慥寄九岩亭记云此地疑是柳子厚所》 宋·梅尧臣
天地磨今古,贤愚为埃尘。
草树易变改,山川无故新。
眷言零陵守,白发驾朱轮。
间来问遗老,俯迹哀昔人。 -
420.《暮春送陈郎中出守醉李》 明·高启
出幕方为郡,行车动画轮。
图书归省吏,风俗问州人。
塘水龙鳞细,城槐兔目新。
莫言花已尽,君到自阳春。