-
121.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
122.《经故洛城》 唐·罗邺
一片危墙势恐人,墙边日日走蹄轮。
筑时驱尽千夫力,崩处空为数里尘。
长恨往来经此地,每嗟兴废欲沾巾。
那堪又向荒城过,锦雉惊飞麦陇春。 -
123.《费拾遗书堂》 唐·罗邺
满袖归来天桂香,紫泥重降旧书堂。
自怜苇带同巢许,不驾蒲轮佐禹汤。
怪石尽含千古秀,奇花多吐四时芳。
何人更肯追高躅,唯有樵童戏藓床。 -
124.《升平公主旧第》 唐·罗隐
乘凤仙人降此时,玉篇才罢到文词。
两轮水磑光明照,百尺鲛绡换好诗。
带砺山河今尽在,风流樽俎见无期。
坛场客散香街暝,惆怅齐竽取次吹。 -
125.《吊贾岛》 唐·李克恭
一一玄微缥缈成,尽吟方便爽神情。
宣宗谪去为闲事,韩愈知来已振名。
海底也应搜得净,月轮常被玩教倾。
如何未隔四十载,不遇论量向此生。 -
126.《对月》 唐·章碣
残霞卷尽出东溟,万古难消一片冰。
公子踏开香径藓,美人吹灭画堂灯。
琼轮正辗丹霄去,银箭休催皓露凝。
别有洞天三十六,水晶台殿冷层层。 -
127.《八月六日作四首》 唐·韩偓
日离黄道十年昏,敏手重开造化门。
火帝动炉销剑戟,风师吹雨洗乾坤。
左牵犬马诚难测,右袒簪缨最负恩。 -
128.《八月六日作四首》 唐·韩偓
日离黄道十年昏,敏手重开造化门。
火帝动炉销剑戟,风师吹雨洗乾坤。
左牵犬马诚难测,右袒簪缨最负恩。 -
129.《无题》 唐·韩偓
小槛移灯灺,空房锁隙尘。
额波风尽日,帘影月侵晨。
香辣更衣后,钗梁拢鬓新。
吉音闻诡计,醉语近天真。 -
130.《春晚书怀》 唐·吴融
落尽红芳春意阑,绿芜空锁辟疆园。
嫦娥断影霜轮冷,帝子无踪泪竹繁。
未达东邻还绝想,不劳南浦更销魂。
晚来虽共残莺约,争奈风凄又雨昏。 -
131.《醮词》 唐·李沇
犬咬天关闭,彩童呼仙吏。
一封红篆书,为奏尘寰事。
八极鳌柱倾,四溟龙鬣沸。
长庚冷有芒,文曲淡无气。 -
132.《婺州屏居蒙右省王拾遗车枉降访病中延候不得因成寄谢》 唐·韦庄
三年流落卧漳滨,王粲思家拭泪频。
画角莫吹残月夜,病心方忆故园春。
自为江上樵苏客,不识天边侍从臣。
怪得白鸥惊去尽,绿萝门外有朱轮。 -
133.《和同年韦学士华下途中见寄》 唐·韦庄
绿杨城郭雨凄凄,过尽千轮与万蹄。
送我独游三蜀路,羡君新上九霄梯。
马惊门外山如活,花笑尊前客似泥。
正是清和好时节,不堪离恨剑门西。 -
134.《和同年韦学士华下途中见寄》 唐·韦庄
绿杨城郭雨凄凄,过尽千轮与万蹄。
送我独游三蜀路,羡君新上九霄梯。
马惊门外山如活,花笑尊前客似泥。
正是清和好时节,不堪离恨剑门西。 -
135.《胡笳曲》 唐·王贞白
陇底悲笳引,陇头鸣北风。
一轮霜月落,万里塞天空。
戍卒泪应尽,胡儿哭未终。
争教班定远,不念玉关中。 -
136.《十五夜与友人对月》 唐·张蠙
每到月圆思共醉,不宜同醉不成欢。
一千二百如轮夜,浮世谁能得尽看。 -
137.《水精念珠》 唐·曹松
等量红缕贯晶荧,尽道匀圆别未胜。
凿断玉潭盈尺水,琢成金地两条冰。
轮时只恐星侵佛,挂处常疑露滴僧。
几度夜深寻不著,琉璃为殿月为灯。 -
138.《春过函谷关》 唐·于邺
几度作游客,客行长苦辛。
愁看函谷路,老尽布衣人。
岁远关犹固,时移草亦春。
何当名利息,遣此绝征轮。 -
139.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
140.《暮春有感寄宋维员外》 唐·李中
杜宇声中老病心,此心无计驻光阴。
西园雨过好花尽,南陌人稀芳草深。
喧梦却嫌莺语老,伴吟惟怕月轮沈。
明年才候东风至,结驷期君预去寻。