-
21.《奉陪韦中丞使君游鹤林寺》 唐·皇甫曾
古寺传灯久,层城闭阁闲。
香花同法侣,旌旆入深山。
寒磬虚空里,孤云起灭间。
谢公忆高卧,徒御欲东还。 -
22.《阻雨不得归瀼西甘林》 唐·杜甫
三伏适已过,骄阳化为霖。
欲归瀼西宅,阻此江浦深。
坏舟百版坼,峻岸复万寻。
篙工初一弃,恐泥劳寸心。 -
23.《题崔少尹上林坊新居》 唐·白居易
坊静居新深且幽,忽疑缩地到沧洲。
宅东篱缺嵩峰出,堂后池开洛水流。
高下三层盘野径,沿洄十里泛渔舟。
若能为客烹鸡黍,愿伴田苏日日游。 -
24.《夏晚有怀平泉林居(宜春作)》 唐·李德裕
孟夏守畏途,舍舟在徂暑。
愀然何所念,念我龙门坞。
密竹无蹊径,高松有四五。
飞泉鸣树间,飒飒如度雨。 -
25.《题东林寺寄江州李员外》 唐·章孝标
山势棱层入杳冥,寺形高下趁山行。
象牙床坐莲花佛,玛瑙函盛贝叶经。
日映砌阴移宝阁,风吹天乐动金铃。
门前更有清江水,便是浔阳太守厅。 -
26.《夏日登西林白上人楼》 唐·刘沧
几到西林清净境,层台高视有无间。
寒光远动天边水,碧影出空烟外山。
苔点落花微萼在,叶藏幽鸟碎声闲。
旷然多慊登楼意,永日重门深掩关。 -
27.《禁林闻晓莺》 唐·陆扆
曙色分层汉,莺声绕上林。
报花开瑞锦,催柳绽黄金。
断续随风远,间关送月沈。
语当温树近,飞觉禁园深。
绣户惊残梦,瑶池啭好音。
愿将栖息意,从此沃天心。 -
28.《少年游(十之三·林钟商)》 宋·柳永
层波潋滟远山横。
一笑一倾城。
酒容红嫩,歌喉清丽,百媚坐中生。
墙头马上初相见,不准拟、恁多情。
昨夜怀阑,洞房深处,特地快逢迎。 -
29.《水调歌头(桂林集句)》 宋·张孝祥
五岭皆炎热,宜人独桂林,江南驿使未到,梅蕊破春心。
繁会九衢三市,缥缈层楼杰观,雪片一冬深。
自是清凉国,莫遣瘴烟侵。
江山好,青罗带,碧玉簪。 -
30.《大林寺》 宋·周敦颐
三月僧房暖,林花互照明。
路盘层顶上,人在半空行。
水色云含白,禽声谷应清。
天风拂襟袂,缥缈觉身轻。 -
31.《登三层楼与王仲言联句》 宋·徐玑
南州冬日佳,风和霜气收。
出门访良友,散策寻清游。
负郭有野趣,荒草带寒流。
信步任所止,款扉得深幽。 -
32.《和林择这齐山韵》 宋·蔡幼学
褰裳涉秋浦,散策上齐山。
盼往谢尘嚣,瞻新得层峦。
万象翕呈露,跬步不可间。
下巧瞰坤轴,高奇仰天剜。 -
33.《大林寺 上人茅斋》 清·查慎行
盘烟下层霄,山骨微负士。
阴阴日光淡。
漠漠风气古。
宝树压桥低,一溪环菜圃。
香山旧吟地,花径兼宿莽。
废寺亦荒凉,半间用茅补。
孤清耐久坐,客至何必主。
林静无匿声,虚檐应樵斧。 -
34.《酹江月 呜鹤余音卷一回阳子林自然长生指要》 元·皇甫真人
凿开混沌,见钱塘、南控长江凝碧。
今古词人图景,谁解推原端的。
岁去年来,日庚月甲,因甚无差忒。
如今说破,要知天地来历。 -
35.《题义门胡氏华林书院》 宋·赵惟和
华堂高启集儒英,地接仙乡景气清。
苔径静铺修竹影,松窗虚透读书声。
云飞吟阁诗怀冷,泉激层崖客梦惊。
孝弟门风传祖德,圣朝清史独传成。 -
36.《挈家来游饫山林之美款泉石之胜引睇莆阳扁画》 宋·赵彦呐
吏馀得得叩仙扃,萧散还吾自在身。
到耳鸣蝉□更静,傍檐飞鸟亦相亲。
层岩障日崖根险,危柱擎空□色新。
应念中州方热恼,愿分清泚药斯民。 -
37.《守岁汴寺阮太冲张林宗夜过共赋》 明·秦镐
层城烟雾逼天斜,久客相依自一家。
贫向危途轻岁事,愁从衰鬓改春华。
相将迟暮攻椒颂,各写辛酸累烛花。
回首旧京弦管地,霜林遮莫起栖鸦。 -
38.《寄林子真秀才》 明·张璧娘
黄消鹅子翠消鸦,簟拂层冰帐九华。
裙缕褪来腰束素,钏金松尽臂缠纱。
床前弱态眠新柳,枕上回鬟压落花。
不信登墙人似玉,断肠空盼宋东家。 -
39.《留题筠庵以茅盖,层出如蘘衣然》 宋·杨万里
茂林修竹翠光中,那得披蘘一老翁。
白石砌成珠子径,黄茅里却水晶宫。
夏凉冬暖非人境,雪打霜封即钓篷。
老子明朝便东去,更携瓦枕享松风。 -
40.《午过横林,回望惠山二首》 宋·杨万里
道是冰销快水程,不知青女解藏冰。
芦花多处竹阴底,砌作瑶堤不计层。