-
41.《吕待制所居八咏·岁寒》 宋·王炎
春阳竞妩媚,百卉颜色好。
凉秋风露来,往往竞枯槁。
一朝受霜雪,脱落遽如扫。
特立金石姿,青青未尝老。
下视软美辈,摧折不自保。
古人几失言,疾风知劲草。 -
42.《伯臧岁前自里居还饷以南丰橘顷于役姑苏复写》 近代·陈三立
来去扁舟凫鹜趋,酒痕霜气照江湖。
新吟欲比南丰橘,迭沁肝脾起老夫。 -
43.《伯臧岁前自里居还饷以南丰橘顷于役姑苏复写》 近代·陈三立
文书引睡那关渠,山尾溪头枕簟如。
邓尉寻梅魂路断,墙根自抚不村樗。 -
44.《岁暮山居》 明·张羽
寂寂闲居隐翠微,萧萧寒日映柴扉。
叶声乱响莓苔屐,云气时生薜荔衣。
雪满石床门闭早,草侵棋局客来稀。
岁寒正好看书卷,不用登高怨落晖。 -
45.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
贫贱如故旧,少壮即相依,中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。
不如行其素,辛苦耐寒饥。
人生系天运,何用发深悲。 -
46.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
我居在穷巷,来往无华轩。
辛勤衣食物,出此二亩园。
薤菘郁朝露,桑拓浮春烟。
以兹乱心曲,智计无他妍。
择胜不在奢,兴至发清言。
相逢樵牧徒,混沌谁愚贤。 -
47.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
松风四山来,清霄响瑶琴。
听之不能寐,中有怨叹音。
旦起绕其树,磈砢不计寻。
清音可敷席,有酒谁与斟。
由来大度士,不受流俗侵。
浩歌相倡答,慰此雪霜心。 -
48.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
中年涉事熟,欲学唾面娄。
逡巡避少年,起秽不敢酬。
旁人吁已甚,自喜计虑周。
微劳消厚疚,浅辱胜深忧。
从知为下安,处上反无俦。
人生各有志,勇懦从所求。 -
49.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
古人重畎亩,有禄不待干。
德成禄自至,释耒列王官。
不仕亦不贫,本自足瓮餐。
后世耻躬耕,号呼脱饥寒。
我生千禩后,念此愧在颜。
为农倘可饱,何用出柴关。 -
50.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
村郊多父老,面垢头如蓬。
我尝使之言,辞语不待工。
古来名节士,敢望彭城龚。
有叟诮其后,更恨道不同。
鄙哉譊譊者,为隘不为通。
低头拜野老,负耒吾愿从。 -
51.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
去年秋事荒,贩籴仰邻州。
健者道路间,计伯成朋俦。
今年渐向熟,庶几民不流。
书生自无田,与众同喜忧。
作诗劳邻曲,有唱谁与酬,亦无采诗者,此职何可修。 -
52.《己卯岁初葺剡居》 宋·戴表元
休言声迹转沉沦,百折江湖乱后身。
穷未卖书留教子,饥宁食粥省求人。
坐来齿避樵苏长,往处踪迷木石邻。
翻笑古来逃世者,标名先制隐衣巾。 -
53.《冯深居长余二十三岁赵东阁长余二十二岁周汶》 宋·释文珦
三老皆达人,虚受无蔕芥。
笔阵绝纵横,词源极澎湃。
丁时身屡蹇,志道心不懈。
放浪事物表,若曰宇宙隘。