-
221.《月华清慢/月华清》 宋·无名氏
雨洗天开,风将云去,极目都无纤翳。
当遇中秋夜,静月华如水。
素光晃、金屋楼台,清气彻、玉壶天地。
此际。 -
222.《燕》 宋·梅尧臣
一避吴宫火,千年楚屋春。
翅迎风雨健,声入户庭频。
掠水过长渚,衍虫落覆尘。
休将汉皇后,故故比轻身。 -
223.《表臣都官至十三里店》 宋·梅尧臣
风雨催车骑,駸駸来自南。
道旁有茅屋,宁容使君骖。
不谓忽下马,湿衣逢我谈。
田家已刈楚,田妇正好蚕。
既将国漕急,复与民事谙。
他年此茅屋,便比棠树甘。 -
224.《高车再过谢永叔内翰》 宋·梅尧臣
世人重贵不重旧,重旧今见欧阳公。
昨朝喜我都门入,高车临岸进船逢。
俯躬拜我礼愈下,驺徒窃语音微通。
我公声名压朝右,何厚於此瘦老翁。 -
225.《次韵和景彝对月》 宋·梅尧臣
萧萧风雨变凉意,索索晚云开斗晴。
已洗浮埃天外静,忽生圆月树头明。
草根虫穴吃来久,屋角星河落更清。
我愧西垣侍臣比,景寒霜鬓两三茎。 -
226.《答宋学士次道寄澄心堂纸百幅》 宋·梅尧臣
寒溪浸楮舂夜月,敲冰举帘匀割脂。
焙乾坚滑若铺玉,一幅百钱曾不疑。
江南老人有在者,为予尝说江南时。
李主用以藏秘府,外人取次不得窥。 -
227.《回自青龙呈谢师直》 宋·梅尧臣
共君相别三四年,岩岩瘦骨还依然。
唯髭比旧多且黑,学术久已不可肩。
嗟余老大无所用,白发冉冉将侵颠。
文章自是与时背,妻饿儿啼无一钱。 -
228.《雷逸老以仿石鼓文见遗因呈祭酒吴公》 宋·梅尧臣
石鼓作自周宣王,宣王发愤搜岐阳。
我车我马攻既良,射夫其同弓矢张。
舫舟又渔缚鱮鲂,何以贯之维柳杨。
从官执笔言成辛,书在鼓腰镌刻臧。 -
229.《送刁景纯学士赴越州》 宋·梅尧臣
会稽迎太守,舟屋画粉雘。
前舟载图书,後舟载女乐。
月出镜湖心,长笛使孤作。
还见渔者来,曾令李謩愕。 -
230.《新燕》 宋·梅尧臣
前时春社毕,今日燕来飞。
将补旧巢缺,不嫌贫屋归。
衔泥和草梗,侧翅过柴扉。
岂比惊丸雀,迎人欲拂衣。 -
231.《青丘子歌》 明·高启
青丘子,泬而清,本是五云阁下之仙卿。
何年降谪在世间,向人不道姓与名。
蹑?厌远游,荷锄懒躬耕。
有剑任羞涩,有书任纵横。 -
232.《练圻老人农隐》 明·高启
我生不愿六国印,但愿耕种二顷田。
田中读书慕尧舜,坐待四海升平年。
却愁为农亦良苦,近岁征役相烦煎。
养蚕唯堪了官税,卖犊未足输米钱。 -
233.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
234.《远叹》 宋·晁说之
白发飘零远可嗟,百年居屋在京华。
海涯更比天涯远,星斗沉沉入海涯。 -
235.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
236.《和朱严留别》 宋·王禹偁
之子有文行,常流窃比难。
援毫秋露下,开卷古风寒。
场屋推盟主,声诗立将坛。
论儒轻五霸,议古嫉三桓。 -
237.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
五字非容易,须曾断几茎。
身虽居破屋,人比作长城。
塞北李都尉,江东阮步兵。
编师攻不下,老将望而惊。
立帜骚坛峻,降旗敌垒平。
可怜秦系辈,浅陋欲争衡。 -
238.《四和》 宋·刘克庄
临渊细味心亨坎,卜筑先占地势坤。
说易何妨遇于野,谈玄亦入妙之门。
赐金莫惜娱宾客,堆笏犹堪遗子孙。
不比酸寒杜陵老,破茅草屋傍江村。 -
239.《田舍即事十首》 宋·刘克庄
比屋篝车满,深林鼓笛喧。
簇花迎妇担,抛果浴儿盆。
古礼曾求野,先民或灌园。
子孙记吾语,切勿羡华轩。 -
240.《再和二首》 宋·刘克庄
包羞羊借皋比盖,饰貌狙将衮服披。
妾去绿衣裳以曲,佗乘黄屋髻犹椎。
方开元际唐风盛,自建安来汉道衰。
举世纷纷学姚贾,老夫持此欲安之。