-
101.《酹江月》 元·侯善渊
太玄正教,离繁华、修整真清真静。
清静之中开道眼,舒展银霞流井。
溢落精空,冲盈法界,满满收金鼎。
烹煎日月,混纯天地齐永。 -
102.《水车》 宋·陈普
人为万物灵,无处不可见。
天地生物心,得人始周遍。
有心郑国渠,关中为富衍。
三十六陂流,江南谷为贱。 -
103.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
104.《三月初五日同诸友自城南游水西书事》 宋·方回
步出城南门,衣袂飘和风。
风中有花香,不问紫与红。
万山似无罅,一水能自通。
插云石色古,喷雪滩声雄。 -
105.《哭肯堂赵公拟老杜八哀体》 宋·方回
飞鸿离鱼网,玉石有俱焚。
冥冥岂无志,鬼物妒玙璠。
今代赵广汉,谁欤哀王孙。
粹然东南稟,顽薄推廉敦。 -
106.《袁尚右座中王屯田出与可竹甚奇归成古调》 宋·钱时
郎星聚头金地麓,十月夜堂春昱昱。
屯田博古到名画,座上忽展牛腰束。
我生不识须菩提,薛鹤杨梅姑置之。
寒桃八幅奇更伟,上有巴中与可题。 -
107.《示槱默》 宋·钱时
男儿头上三尺纱,不比脚缠三尺帛。
桑弧蓬矢射天地,堕地已展青云翮。
四海九州多胜流,不出户庭空白头。
有识难与俗同调,非才何必缘远游。 -
108.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
看看,变态毫端。
春风不泮颠毛雪,秋色自摩眸子寒。
笑添面孔两眉展,参饱肚皮三篾宽。 -
109.《缘识》 宋·宋太宗
乾刚展转运阴阳,一味清虚道不忙。
玄妙永通天地久,未言大海变田桑。 -
110.《再和倒韵》 宋·苏颂
新植苍筤竹,欣欣若感知。
日阴纷展盖,风韵巧吹篪。
幸对人潇洒,兼依地坦夷。
二年官此者,一日可忘之。 -
111.《和诸君观画鬼拔河》 宋·苏颂
关中古有拔河戏,传闻始盛隋唐世。
长絙百尺人两朋,递以勇力相牵制。
芳华乐府务夸大,黎园公卿谩轻肆。
拔山扛鼎乌足矜,引绳排根非胜事。 -
112.《巫山十二峰二十五韵》 宋·袁说友
巫山磊块山林姿,一邱一壑贪成痴。
寸峰拳石瞥眼过,张皇攫觅惟忧迟。
东南佳山多秀丽,就中所欠雄与奇。
饱闻巫山冠巴峡,奇峰十二相参差。 -
113.《宝镜篇》 明·王稚登
舒生宝镜草堂前,锦囊入手明月圆。
雪光辉辉照肝胆,流苏风飓朱绳县。
青铜千岁化玄玉,声如金磬清悠然。
龙文不断细如发,天吴海若纷纠缠。