-
41.《澹山岩》 宋·郭三聘
忆昔游澹岩,文社四为侣。
相逢各年少,抱负俱有素。
训狐圣得知,夜半叫已屡。
主人知客来,倒屣相告语。 -
42.《游齐山寺》 宋·苏元鼎
秋浦齐山寺,峰峦楚楚长。
岩根堆雁塔,溪角架虹梁。
雨过闻幽磬,云开见上方。
苔侵石磴滑,花拥洞门香。 -
43.《黄山遇雨》 宋·汪兼山
谁能炼得娲皇石,我亦叫开阊阖门。
早起蒙天微一笑,依然云气薄崑崙。 -
44.《清秀山韵》 宋·张自明
甲子循环各一时,又逢青犬护岩扉。
金墉城锁瑶池苑,苍玉楼铺锦地衣。
万里西风生木末,数声湘竹叫云归。
明朝天上秋期近,问讯河边织女机。 -
45.《宿山隐斋》 宋·赵汝旗
平生悦山隐,一室容我借。
弄泉掬明月,坐石延清话。
既调松下琴,复得松风和。
仙人捣药禽,独叫青山夜。 -
46.《陪秋山相公游大涤洞天一庵夜宿感梦》 宋·郑斗焕
天柱清游尾使星,笋舆轧轧入山深。
龙行雨去泉花定,鹤叫云来木叶阴。
松石已安通夕寐,江湖空老百年心。
圆冠方袂何仙子,梦里将诗索共吟。 -
47.《山中冬日偶题》 明·纪青
镇日无人闭竹扉,阶前寒翠上人衣。
开门修竹青如束,黄叶风前叫子规。 -
48.《题戴进山水抱琴图歌》 明·杨承鲲
呜呼清角不复见,玄鹤已去悲风呼。
裨海齐州一反掌,乾坤莽莽知音孤。
曲高节疏苦欲睡,白首人间空见图。
就之忽惊云木动,沈笔欲下还踌躇。 -
49.《登常山绝顶广丽亭》 宋·苏轼
西望穆陵关,东望琅邪台。
南望九仙山,北望空飞埃。
相将叫虞舜,遂欲归蓬莱。
嗟我二三子,狂饮亦荒哉。 -
50.《仙都山鹿》 宋·苏轼
日月何促促,尘世苦局束。
仙子去无踪,故山遗白鹿。
仙人已去鹿无家,孤栖怅望层城霞。
至今闻有游洞客,夜来江市叫平沙。
长松千树风萧瑟,仙宫去人无咫尺。
夜鸣白鹿安在哉,满山秋草无行迹。 -
51.《游土山示蔡天启秘校》 宋·王安石
定林瞰土山,近乃在眉睫。
谁谓秦淮广,正可藏一艓。
朝予欲独往,扶惫强登涉。
蔡侯闻之喜,喜色见两颊。 -
52.《雁山罗汉寺省王总干之墓待和甫主簿之来》 宋·戴复古
山鸟怪儒衣,游山我亦痴。
叫云云不应,问水水相知。
俗物刺人眼,春风发我诗。
噪檐鸦鹊喜,主簿有来期。 -
53.《巫山高》 宋·范成大
湿云不收烟雨霏,峡船作滩梢庙矶。
杜鹃无声猿叫断,惟有饥鸦迎客飞。
西真功高佐禹迹,斧凿鳞皴倚天壁。
上有瑶簪十二尖,下有黄湍三百尺。
蔓花虯木风烟昏,藓佩翠帷香火寒
玉色頩颜不可干,人间错说高唐梦。 -
54.《山园草间菊数枝开席地独酌》 宋·陆游
屋东菊畦蔓草荒,瘦枝山草三尺长。
碎金狼藉不堪摘,扫地为渠持一觞。
日斜大醉叫堕帻,野花村酒何曾择。
君不见诗人跌宕例如此,苍耳林中留太白。 -
55.《湖山小隐二首》 宋·林逋
闲搭纶巾拥缥囊,此心随分识兴亡。
黑头为相虽无谓,白眼看人亦未妨。
云喷石花生剑壁,雨敲松子落琴床。
清猿幽鸟遥相叫,数笔湖山又夕阳。 -
56.《昭亭山》 宋·梅尧臣
曰山何必高,要在出云雨。
昭亭非峻峰,雄雄若蹲虎。
旱岁一来祠,霈然随沥酤。
有草牧尔牛,有薪资尔斧。 -
57.《山雨》 宋·文同
山雨洒春城,潗潗声颇急。
窗下读书人,横编揭阴湿。
高鸢饿独叫,远燕寒双入。
南园有桃杏,尽抱群梢泣。 -
58.《雨后看山因忆黄世南先生诗以相招》 宋·文同
新霜夜落群梢鸣,群风刮天为早晴。
南山向晓尽张列,颓岭断壑当空横。
开轩一见喜无量,走上高阁临飞甍。
层栏倚遍不能下,状貌秀活围双睛。 -
59.《麻姑山》 宋·白玉蟾
瑶林猿啸春坡月,玉渊蛟舞秋崖雪。
伊独脯麟饭胡麻,仙爪肯理君毛发。
往事王远徵蔡经,苔碑寂寞颜真卿。
嗅柑羽人叫无处,一鹤飞上寻真亭。 -
60.《笔架山》 宋·白玉蟾
吾是瑶台翰墨仙,操觚弄椠玉皇前。
翻云为墨海为砚,一片寒空如雪笺。
兔豪象管用不得,倒蘸昆仑醉钩画。
当年染罢八角芒,金阙上章求放逸。