-
41.《踏莎行(山居十首)》 宋·张抡
朝锁烟霏,暮凝空翠。
千峰迥立层霄外。
阴晴变化百千般,丹青难写天然态。
人住山中,年华频改。
山花落尽山长在。
浮生一梦几多时,有谁得似青山耐。 -
42.《瑞鹤仙(赠道女陈华山内夫人)》 宋·吴文英
彩云栖翡翠。
听凤笙吹下,飞軿天际。
晴霞翦轻袂。
澹春姿雪态,寒梅清BC39。 -
43.《蓦山溪(三用韵)》 宋·何梦桂
蓬蓬窣窣,睡梦惊回早。
谁为散天花,遍人间、夜深分晓。
虚空幻出,富贵照乾坤,琼万顷,玉千株,莫道壶天杳。
平明三尺,拣江南道。 -
44.《蓦山溪》 宋·宝月
清江平淡,疏雨和烟染。
春在广寒宫,付江梅、先开素艳。
年年第一,相见越溪东,云体态,雪精神,不把年华占。
山亭水榭,别恨多销黯。 -
45.《蓦山溪》 宋·仲殊
清江平淡,疏雨和烟染。
春在广寒宫,付江梅、先开素艳。
年年第一,相见越溪东,云体态,雪精神,不把年华占。
山亭水榭,别恨多销黯。 -
46.《蓦山溪》 宋·仲殊
清江平淡,疏雨和烟染。
春在广寒宫,付江梅、先开素艳。
年年第一,相见越溪东,云体态,雪精神,不把年华占。
山亭水榭,别恨多销黯。 -
47.《沁园春(凤山出二宠姬歌余词)》 宋·王迈
夜来斗庵,左顾绿云,右盼素娥。
好态浓意远,随宜梳洗,轻轻莲步,艳艳秋波。
妒宠争妍,娇痴无际,齐劝诗翁金叵罗。
翁微笑、□一时饮尽,谁少谁多。 -
48.《满江红(以梅花柬铅山宰)》 宋·徐元杰
似玉仙人,三载相见,西湖清客。
撷不碎、一团和气,只伊消得。
雪里水中霜态度,腊前冬后春消息。
看帘垂、清昼一张琴,中间著。 -
49.《满江红·和王夫人满江红韵以庶几後山妾薄命之意》 宋·文天祥
燕子楼中,又捱过、几番秋色。
相思处、青年如梦,乘鸾仙阙。
肌玉暗消衣带缓,泪珠斜透花钿侧。
最无端、蕉影上窗纱,青灯歇。 -
50.《蓦山溪·梅》 宋·曹组
洗妆真态,不作铅花御。
竹外一枝斜,想佳人,天寒日暮。
黄昏院落,无处著清香,风细细,雪垂垂,何况江头路。
月边疏影,梦到消魂处。 -
51.《始得西山宴游记》 唐·柳宗元
自余为僇人,居是州,恒惴栗。
其隟也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。
到则披草而坐,倾壶而醉。 -
52.《山中留客》 唐·张旭
山光物态弄春晖,莫为轻阴便拟归。
纵使晴明无雨色,入云深处亦沾衣。 -
53.《过小孤山大孤山》 宋·陆游
八月一日,过烽火矶。
南朝自武昌至京口,列置烽燧,此山当是其一也。
自舟中望山,突兀而已。
及抛江过其下,嵌岩窦穴,怪奇万状,色泽莹润,亦与它石迥异。 -
54.《无题和唐李义山商隐》 明·杨基
才向瑶台觅旧踪,曙鸦啼断景阳钟。
薄施朱粉妆偏媚,倒插花枝态更浓。
立近晚风迷蛱蝶,坐临秋水乱芙蓉。
多情莫恨蓬山远,只隔珠帘抵万重。
¤ -
55.《九日登屏山》 宋·李訦
有约携壶九日游,扶筇选胜豁双眸。
天空晴送群峰翠,野旷寒生落木愁。
浊酒故饶狂士态,黄花羞插老人头。
凭高不管风吹帽,坐破屏山一色秋。 -
56.《王生山水歌》 宋·赵希迈
范宽山头李成树,百年二老皆仙去。
如今尺素留人间,纵有千金无博处。
后人笔底工一家,声价随可喧中华。
王君二妙聚一手,参以吟思游天涯。 -
57.《和山谷题李亮功家周昉画美人琴阮图》 宋·高荷
丹青有神艺,周郎独能兼。
图画绝世人,真态不可添。
却怜如画者,相与落谁手。
想像犹可言,雨重烟笼柳。 -
58.《山行》 宋·罗与之
烟草凄迷露未晞,一筇伴我立晴晖。
丹枫虽老犹多态,散作漫山野蝶飞。 -
59.《黄山杂诗》 清·孙洤
名山刻画总支离,万态千容到始知。
高以难窥终爱瘦,险多不测乃成奇。
云随变幻无常致,松不雷同总怪枝。
若结茅庵青翠处,真修何必让安期。 -
60.《题巾子山广轩》 宋·陈岩肖
屹立双峰入云表,登临聊为小迟留。
四围山色搀天碧,一曲波光抱郭流。
身世欲违尘俗态,生涯宜与水云谋。
何当占断层峦顶,一室烟霞百虑休。