-
121.《送芋栗汤升伯教授》 宋·葛绍体
上柏山前擘翠红,半筐沿壁挂秋风。
轻黄肉皱紫皮脱,细入微酣咀嚼中。 -
122.《山寺禅者》 宋·李复
败屋数间丛万笴,虎豹到庭门下鏁。
自种石田一饭足,与语略能言璨可。
天昏霏霏小雪堕,拾薪吹炉劝亲火。
叶藏巨栗大如拳,拨灰炮栗来馈我。 -
123.《投宿山家》 宋·释文珦
山家忘四时,力作倦还息。
鸦鸣知欲曙,鸡栖念当夕。
两男皆长成,尽解供赋役。
季女方及笄,亦复能纺绩。 -
124.《山中田舍》 宋·释文珦
茅檐共翠微,井臼亦相依。
衣望桑麻熟,粮兼芋栗肥。
山田秋赋少,村乐醉人归。
不识封侯事,王城相到稀。 -
125.《秋月山中放歌》 宋·释文珦
秋气清,秋叶鸣,四山风骨方峥嵘。
有时支颐静对,有时缓步游行。
朝昏之景无尽藏,一皆遗我无人争。
中林橡栗又何拾,老夫快活不可名。
乃作歌,歌此情,云中木客时来赓。 -
126.《冬日山居好十首》 宋·舒岳祥
冬日山居好,茅茨不漏风。
山厨蒸芋栗,野径扫风蓬。
嫩酒篘初白,寒灰拨暂红。
编氓吾未免,杜老屡囊空。 -
127.《秋日山居好十首》 宋·舒岳祥
秋日山居好,重阳庶物穰。
剖菱红绽白,剥栗紫含章。
黄雀绵披脊,霜狸玉截肪。
登高惟小圃,何必上重冈。 -
128.《初食栗》 宋·舒岳祥
新凉喜见栗,物色近重阳。
兔子成毫紫,鹅儿脱壳黄。
寒宵蒸食暖,饥晓嚼来香。
风味山家好,蹲鸱得共尝。 -
129.《大坞山寺》 宋·苏籀
巘谷窈幽深,映发杉松嘉。
击钵半乔木,烧香乱烟霞。
穹林擢峭壁,搀竦回环遮。
四合山复山,泉籁音响哗。 -
130.《见山真意》 宋·杨公远
栗里幽深自结庐,东篱采菊足清娱。
偶然触目南山好,相对沈吟一语无。 -
131.《次韵外舅黄虞卿为爱山园好八首》 宋·喻良能
为爱山园好,年年草色新。
醉眠欹柳幄,吟坐俯苔茵。
栗里风烟古,樊川花木春。
谁云无伴侣,对影共三人。 -
132.《捕盗至栗洪岭下道人庵滞留数日遣兴》 宋·喻良能
乱山深处小溪隈,夏木阴阴水半回。
风岸欹斜对青竹,雨枝低重弄黄梅。
浓愁难办新诗语,吉耗聊倾浊酒杯。
戏彩老人须强饭,玉钩才吐即归来。 -
133.《四月》 先秦·佚名
四月维夏,六月徂署。
先祖匪人,胡宁忍予?秋日凄凄,百卉具腓。
乱离瘼矣,爰其适归?冬日烈烈,飘风发发。
民莫不穀,我独何害?山有嘉卉,侯栗侯梅。 -
134.《舞曲歌辞·吴俞儿舞歌·剑俞》 唐·陆龟蒙
枝月喉,棹霜脊,北斗离离在寒碧。
龙魂清,虎尾白,秋照海心同一色。
纛影吒沙干影侧。
神豪发直,四睨之人股佶栗,欲定不定定不得。
舂牍残,儿且止,狄胡有胆大如山,怖亦死。 -
135.《送赵都护赴安西》 唐·张九龄
将相有更践,简心良独难。
远图尝画地,超拜乃登坛。
戎即昆山序,车同渤海单。
义无中国费,情必远人安。 -
136.《燕子龛禅师》 唐·王维
山中燕子龛,路剧羊肠恶。
裂地竞盘屈,插天多峭崿。
瀑泉吼而喷,怪石看欲落。
伯禹访未知,五丁愁不凿。 -
137.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
138.《吴中闻潼关失守,因奉寄淮南萧判官》 唐·刘长卿
一雁飞吴天,羁人伤暮律。
松江风袅袅,波上片帆疾。
木落姑苏台,霜收洞庭橘。
萧条长洲外,唯见寒山出。 -
139.《行路难三首》 唐·李白
金樽清酒斗十千,玉盘珍羞直万钱。
停杯投箸不能食,拔剑四顾心茫然。
欲渡黄河冰塞川,将登太行雪满山。
闲来垂钓碧溪上,忽复乘舟梦日边。 -
140.《鸣皋歌,送岑征君(时梁园三尺雪,在清泠池作)》 唐·李白
若有人兮思鸣皋,阻积雪兮心烦劳。
洪河凌竞不可以径度,冰龙鳞兮难容舠.
邈仙山之峻极兮,闻天籁之嘈嘈。
霜崖缟皓以合沓兮,