-
101.《莺啼序·重过金陵》 宋·汪元量
金陵故都最好,有朱楼迢递。
嗟倦客、又此凭高,槛外已少佳致。
更落尽梨花,飞尽杨花,春也成憔悴。
问青山、三国英雄,六朝奇伟。 -
102.《朝中措(寿刘仲吉)》 宋·熊节
麒麟早贵挂朝冠。
自合侍金銮。
收拾经纶事业,从容游戏人间。
祗今侍彩,符分楚甸,名在蓬山。
直待疏封大国,秋光长映朱颜。 -
103.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
104.《仙城寒食歌·绍武陵》 清·成鹫
亢龙宾天群龙战,潜龙跃出飞龙现。
白衣苍狗等浮云,处处从龙作宫殿。
东南半壁燕处堂,正统未亡垂一线。
百日朝廷沸似汤,十郡山河去如电。 -
105.《襄王不许请隧》 先秦·佚名
晋文公既定襄王于郏,王劳之以地,辞,请隧焉。
王弗许,曰:“昔我先王之有天下也,规方千里,以为甸服,以供上帝山川百神之祀,以备百姓兆民之用,以待不庭、不虞之患。
其馀,以均分公、侯、伯、子、男,使各有宁宇,以顺及天地,无逢其灾害。
先王岂有赖焉?内官不过九御,外官不过九品,足以供给神祇而已,岂敢厌纵其耳目心腹,以乱百度?亦唯是死生之服物采章,以临长百姓而轻重布之,王何异之有?”“今天降祸灾於周室,余一人仅亦守府,又不佞以勤叔父,而班先王之大物以赏私德,其叔父实应且憎,以非余一人,余一人岂敢有爱也?先民有言曰:‘改玉改行。 -
106.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
107.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
108.《白帝城怀古》 唐·陈子昂
日落沧江晚。
停桡问土风。
城临巴子国。
台没汉王宫。 -
109.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
110.《次黄侍讲赠陈性初诗韵》 明·宋濂
忆昔游虎林,年壮已非冠。
旅食叹酸辛,敢望诸侯传。
捉衿肘已露,纳履踵成穿。
甘从原思贫,耻学毛遂荐。 -
111.《承闻诏迎圣母太妃还宫(二首)》 明·边贡
济水朝京甸,燕关镇海流。
九重迎圣母,千里会诸侯。
日月开黄道,河山列素秋。
礼文同扈跸,元不为宸游。 -
112.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
113.《观猎行》 宋·王迈
落日飞山上,山下人呼猎。
出门纵步观,无遑需屐屧。
至则闻猎人,喧然肆牙颊。
或言岐径多,御者因追蹑。 -
114.《满江红 送陈正义绣使将指江闽》 元·程文海
楚甸春浓,早重染、甘棠旧绿。
天又念,海深江阔,达聪明目。
汉使只今应遣十,周官自古须廉六。
羡绣衣、遥映衮衣明,人如玉。 -
115.《送馆主朝宪使之淮西四十韵》 明·张以宁
宇宙开昌运,山川产荩臣。
周邦多士贵,鲁国一儒真。
江海襟无际,风雷笔有神。
渊涵珠皎洁,山立玉嶙峋。 -
116.《旅夜闻寇》 清·方维仪
蟋蟀吟秋户,凉风起暮山。
衰年逢世乱,故国几时还。
盗贼侵南甸,军书下北关。
生民涂炭尽,积血染刀镮。 -
117.《有感》 宋·项安世
几许心期百未价,更将疏发对苍茫。
江声直上鲸波去,山色回看虎踞长。
乱后碧芜荒楚甸,云间孤塔见维扬。
承平旧事无人说,闲倚栏干送夕阳。 -
118.《登历下亭有感》 金朝·马定国
男子当为四海游,又携书剑客东州。
烟横北渚芰荷晚,木落南山鸿雁秋。
富国桑麻连鲁甸,用兵形势接营丘。
伤哉不见桓公业,千古绕城空水流。 -
119.《句》 宋·崔鶠
西山横身映吴甸,意将万里倾衡霍。
-
120.《春日田园杂兴二首》 宋·何鸣凤
星明天驷兆与农,稼圃梨钥处处同。
播谷过竞新禹甸,条桑独记旧杰风。
草缘疆畎从横绿,花隔藩篱深浅红。
自笑偷生劳种植,西山轮与有薇翁。