-
141.《省试方士进恒春草》 唐·梁锽
东吴有灵草,生彼剡溪傍。
既乱莓苔色,仍连菡萏香。
掇之称远士,持以奉明王。
北阙颜弥驻,南山寿更长。
金膏徒骋妙,石髓莫矜良。
倘使沾涓滴,还游不死方。 -
142.《遣兴五首》 唐·杜甫
朔风飘胡雁,惨澹带砂砾。
长林何萧萧,秋草萋更碧。
北里富熏天,高楼夜吹笛。
焉知南邻客,九月犹絺绤。 -
143.《壮游》 唐·杜甫
往昔十四五,出游翰墨场。
斯文崔魏徒,以我似班扬。
七龄思即壮,开口咏凤凰。
九龄书大字,有作成一囊。 -
144.《奉酬薛十二丈判官见赠》 唐·杜甫
忽忽峡中睡,悲风方一醒。
西来有好鸟,为我下青冥。
羽毛净白雪,惨澹飞云汀。
既蒙主人顾,举翮唳孤亭。 -
145.《系乐府十二首·古遗叹》 唐·元结
古昔有遗叹,所叹何所为。
有国遗贤臣,万事为冤悲。
所遗非遗望,所遗非可遗。
所遗非遗用,所遗在遗之。
嗟嗟山海客,全独竟何辞。
心非膏濡类,安得无不遗。 -
146.《演兴四首·讼木魅》 唐·元结
登高峰兮俯幽谷,心悴悴兮念群木。
见樗栲兮相阴覆,怜梫榕兮不丰茂;见榛梗之森梢,闵枞橎兮合蠹。
槢桡桡兮未坚,椲桹桹兮可屈。 -
147.《系乐府十二首·古遗叹》 唐·元结
古昔有遗叹,所叹何所为。
有国遗贤臣,万事为冤悲。
所遗非遗望,所遗非可遗。
所遗非遗用,所遗在遗之。
嗟嗟山海客,全独竟何辞。
心非膏濡类,安得无不遗。 -
148.《演兴四首·讼木魅》 唐·元结
登高峰兮俯幽谷,心悴悴兮念群木。
见樗栲兮相阴覆,怜梫榕兮不丰茂;见榛梗之森梢,闵枞橎兮合蠹。
槢桡桡兮未坚,椲桹桹兮可屈。 -
149.《说洄溪招退者(在州南江华县)》 唐·元结
长松亭亭满四山,山间乳窦流清泉。
洄溪正在此山里,乳水松膏常灌田。
松膏乳水田肥良,稻苗如蒲米粒长。 -
150.《贺李观察祷河神降雨》 唐·耿湋
质明斋祭北风微,驺驭千群拥庙扉。
玉帛才敷云淡淡,笙镛未撤雨霏霏。
路边五稼添膏长,河上双旌带湿归。
若出敬亭山下作,何人敢和谢玄晖。 -
151.《刘生诗》 唐·韩愈
生名师命其姓刘,自少轩轾非常俦。
弃家如遗来远游,东走梁宋暨扬州。
遂凌大江极东陬,洪涛舂天禹穴幽。 -
152.《游南亭夜还叙志七十韵》 唐·柳宗元
夙抱丘壑尚,率性恣游遨。
中为吏役牵,十祀空悁劳。
外曲徇尘辙,私心寄英髦。
进乏廓庙器,退非乡曲豪。 -
153.《种朮》 唐·柳宗元
守闲事服饵,采朮东山阿。
东山幽且阻,疲苶烦经过。
戒徒劚灵根,封植閟天和。
违尔涧底石,彻我庭中莎。 -
154.《武陵观火诗》 唐·刘禹锡
楚乡祝融分,炎火常为虞。
是时直突烟,发自晨炊徒。
盲风扇其威,白昼曛阳乌。
操绠不暇汲,循墙还避逾。 -
155.《和河南裴尹侍郎宿斋天平寺诣九龙祠祈雨二十韵》 唐·刘禹锡
有事九龙庙,洁斋梵王祠。
玉箫何时绝,碧树空凉飔.
吏散埃壒息,月高庭宇宜。
重城肃穆闭,涧水潺湲时。 -
156.《浙西李大夫述梦四十韵并浙东元相公酬和斐然继声》 唐·刘禹锡
位是才能取,时因际会遭。
羽仪呈鸑鷟,铓刃试豪曹。
洛下推年少,山东许地高。
门承金铉鼎,家有玉璜韬。 -
157.《出世篇》 唐·皇甫湜
生当为大丈夫,断羁罗,出泥涂。
四散号呶,俶扰无隅。
埋之深渊,飘然上浮。
骑龙披青云,泛览游八区。 -
158.《赠友人》 唐·吕温
南山双乔松,擢本皆千寻。
夕流膏露津,朝被青云阴。
负雪出深涧,摇风倚高岑。
明堂久不构,云干何森森。
匠意方雕巧,时情正夸淫。
生材会有用,天地岂无心。 -
159.《赠友人》 唐·吕温
南山双乔松,擢本皆千寻。
夕流膏露津,朝被青云阴。
负雪出深涧,摇风倚高岑。
明堂久不构,云干何森森。
匠意方雕巧,时情正夸淫。
生材会有用,天地岂无心。 -
160.《杏殇(杏殇,花乳也,霜翦而落,因悲昔婴,故作是诗)》 唐·孟郊
冻手莫弄珠,弄珠珠易飞。
惊霜莫翦春,翦春无光辉。
零落小花乳,斓斑昔婴衣。
拾之不盈把,日暮空悲归。