-
81.《赤枣子(华阳洞)》 宋·游九言
河汉澈,碧霄晴。
九华仙子以凡尘。
凉夜山头吹玉笛,纤云卷尽月分明。 -
82.《阳春曲》 宋·史达祖
杏花烟,梨花月,谁与晕开春色。
坊巷晓__,东风断、旧火销处近寒食。
少年踪迹。
愁暗隔、水南山北。 -
83.《思佳客》 宋·仇远
霜醉秋花锦覆堤。
西风一舸小桥西。
闲将窗下红兰梦,写入江南白苎词。
芳绪断,旧游非。
空遗香墨湿乌丝。
碧云冉冉无穷恨,只有山阳短笛知。 -
84.《凄凉犯(过邻家见故园有感)》 宋·张炎
西风暗翦荷衣碎,柔丝不解重缉。
荒烟断浦,晴晖历乱,半江摇碧。
悠悠望极。
忍独听、秋声渐急。 -
85.《壶中天(怀霅·友)》 宋·张炎
异乡倦旅,问扁舟东下,归期何日。
琴剑空随身万里,天地谁非行客。
李杜飘零,羊昙悲感,回首俱陈迹。
羁怀难写,豆虫吟破孤寂。 -
86.《满江红(风前断笛平韵)》 宋·彭芳远
愁满关山,又吹得、芦花雪深。
西楼外、天低水涌,龙挟秋吟。
回首人间无此曲,数峰江上落余音。
似断云、飞絮两悠悠,何处寻。 -
87.《岳阳楼·春色醉巴陵》 明·杨基
春色醉巴陵,阑干落洞庭。
水吞三楚白,山接九疑青。
空阔鱼龙气,婵娟帝子灵。
何人夜吹笛,风急雨冥冥。 -
88.《华阳洞辞》 宋·游九言
河汉澈,碧霄晴,九华仙子到凡尘。
凉夜山头吹玉笛,纖云卷尽月分明。 -
89.《望江南 以上二首苗善时和吕洞宾词,见纯阳》 元·苗善时
清高士,志道体真仙。
养浩虚中吹玉笛,凝神真乐吸琼笙。
清净莹心天。
离欲海,放倒我人山。
玄素采阴魔畜道,娄公邪术执为玄。
休效损丹 -
90.《奉酬段御史登岳阳楼之作,时分理盗贼至海康》 元·范梈
谁能手铺湘水平,刬却君山看洞庭。
昔人已骑黄鹤去,楼前乱芷春兰青。
岂知绣衣后千载,远违凤阙来江城。
凭高吊古落日紫,领客置酒开云屏。 -
91.《登岳阳楼》 明·包圣
春城携伴共跻攀,极目风烟惨淡间。
桂岭北来还有瘴,洞庭南上却无山。
江通巴子三千里,云锁湘娥十二鬟。
为语游人莫吹笛,潜龙渊在月波湾。 -
92.《武夷紫阳书院赠朱山人》 明·陈鸣鹤
先业依青嶂,开轩独隐居。
石田耕水月,芒履混樵渔。
万壑自吹笛,孤灯时读书。
结卢倘相许,同钓九溪鱼。 -
93.《南归道中二首》 明·顾闻
草长花飞客路长,扁舟今日渡山阳。
笛声吹落黄河月,淮北淮南总断肠。 -
94.《癸亥春夜泊娄江哭徐子元晦四首》 明·何允泓
开尊北海未经旬,闻笛山阳又暮春。
客座褷蛸依网户,影堂灯火照纶巾。
素车定感心知友,斗酒还期腹痛人。
哭罢那堪重回首,江天一雁噭离群。 -
95.《岳阳晚兴(四首)》 明·叶子奇
洞庭万顷秋月,君山一点晚烟。
安得幅巾无事,酒船吹笛江天。 -
96.《次陈沧洲重阳韵》 明·张渊
置却功名土苴间,沧洲长与白鸥闲。
到门秋水当天坐,绕屋芦花带雪关。
明月满川惟载鹤,清江一笛正看山。
只惭碌碌东西者,赢得流年损壮颜。 -
97.《醉书山亭壁》 宋·陆游
物外阳狂五百年,扁舟又系镜湖边。
飞升未抵簪花乐,游宦何如听雨眠?绿蚁灩尊芳酝熟,黑蛟落纸草书颠。
忽拈玉笛横吹去,说与傍人是地仙。 -
98.《哭郭仲微三首》 宋·宋祁
我作鱼符守,君司凤诏文。
他时谈笑罢,今日死生分。
怨涕翻荣浪,悲魂引郑云。
山阳怀旧笛,肠断不堪闻。 -
99.《赠张斋郎》 宋·宋祁
青丝垂领称华簪,结驷千门别第深。
学舍问诗衣五采,家庭佐酒寿千金。
赪兰媚畹供晨膳,碧草生塘动昼吟。
独感旧游移岸谷,山阳疏笛泪涔涔。 -
100.《鹊踏枝/蝶恋花》 宋·无名氏
故里山遥春霭碧。
为想繁枝,清梦何曾息。
缧带霜英人不摘。
纷纷日暮飘絪席。
休抱离肠凭酒力。
只有轻纨,依约应传得。
白发未归空自惜。
柔肠寄尽平阳笛。