-
121.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
122.《苏幕遮·怀旧》 宋·范仲淹
碧云天,黄叶地。
秋色连波,波上寒烟翠。
山映斜阳天接水。
芳草无情,更在斜阳外。
黯乡魂,追旅思。
夜夜除非,好梦留人睡。
明月楼高休独倚。
酒入愁肠,化作相思泪。
(留人睡 一作:留人醉) -
123.《曲玉管·陇首云飞》 宋·柳永
陇首云飞,江边日晚,烟波满目凭阑久。
一望关河萧索,千里清秋,忍凝眸?杳杳神京,盈盈仙子,别来锦字终难偶。
断雁无凭,冉冉飞下汀洲,思悠悠。
暗想当初,有多少、幽欢佳会,岂知聚散难期,翻成雨恨云愁?阻追游。 -
124.《诉衷情近·雨晴气爽》 宋·柳永
雨睛气爽,伫立江楼望处。
澄明远水生光,重叠暮山耸翠。
遥认断桥幽径,隐隐渔村,向晚孤烟起。
残阳里。 -
125.《戚氏·晚秋天》 宋·柳永
晚秋天,一霎微雨洒庭轩。
槛菊萧疏,井梧零乱,惹残烟。
凄然,望江关,飞云黯淡夕阳间。
当时宋玉悲感,向此临水与登山。 -
126.《引驾行(中吕调)》 宋·柳永
虹收残雨。
蝉嘶败柳长堤暮。
背都门、动消黯,西风片帆轻举。
愁睹。 -
127.《玉蝴蝶·望处雨收云断》 宋·柳永
望处雨收云断,凭阑悄悄,目送秋光。
晚景萧疏,堪动宋玉悲凉。
水风轻,蘋花渐老,月露冷、梧叶飘黄。
遣情伤。 -
128.《永遇乐·彭城夜宿燕子楼》 宋·苏轼
彭城夜宿燕子楼,梦盼盼,因作此词。
明月如霜,好风如水,清景无限。
曲港跳鱼,圆荷泻露,寂寞无人见。
紞如三鼓,铿然一叶,黯黯梦云惊断。 -
129.《满庭芳(八月十六夜,景修咏东坡旧词,因韵成此)》 宋·李之仪
一到江南,三逢此夜,举头羞见婵娟。
黯然怀抱,特地遣谁宽。
分外清光泼眼,迷滉漾、无计拘拦。
天如洗,星河尽掩,全胜异时看。 -
130.《风流子·东风吹碧草》 宋·秦观
东风吹碧草,年华换、行客老沧洲。
见梅吐旧英,柳摇新绿,恼人春色,还上枝头,寸心乱,北随云黯黯,东逐水悠悠。
斜日半山,暝烟两岸,数声横笛,一叶扁舟。
青门同携手,前欢记、浑似梦里扬州。 -
131.《念奴娇》 宋·秦观
画桥东过,朱门下,一水闲萦花草,独驾一舟千里去,心与长天共渺。
乍暖扶春,轻寒弄晓,是处人踪少。
黯然望极,酒旗茅屋斜嬝。
少年无限风流,有谁念我,此际情难表。 -
132.《水龙吟》 宋·秦观
琐窗睡起门重闭,无奈杨花轻薄。
水沈烟冷,琵琶尘掩,懒亲弦索。
檀板歌莺,霓裳舞燕,当年娱乐。
望天涯、万叠关山,烟草连天,远凭高阁。 -
133.《幔卷帘》 宋·李甲
绝羽沈鳞,埋花葬玉,杳杳悲前事。
对一盏寒灯,数点流萤,悄悄画屏,巫山十二。
蕣脸星眸,蕙情兰性,一旦成流水。
便纵有、甘泉妙手、洪都方士何济。 -
134.《玉蝴蝶》 宋·晁补之
暗忆少年豪气,烂南国、蓬岛风光。
醉倚吴王宫殿,不解悲凉。
舞犹慵、小腰似柳,歌尚怯、娇语如簧。
好林塘。 -
135.《醉桃源(大石)》 宋·周邦彦
冬衣初染远山青。
双丝云雁绫。
夜寒袖湿欲成冰。
都缘珠泪零。
情黯黯,闷腾腾。
身如秋后蝇。
若教随马逐郎行。
不辞多少程。 -
136.《醉桃源(大石)》 宋·周邦彦
冬衣初染远山青。
双丝云雁绫。
夜寒袖湿欲成冰。
都缘珠泪零。
情黯黯,闷腾腾。
身如秋后蝇。
若教随马逐郎行。
不辞多少程。 -
137.《青玉案》 宋·陈瓘
碧空黯淡同云绕。
渐枕上、风声峭。
明透纱窗天欲晓。
珠帘才卷,美人惊报,一夜青山老。
使君留客金尊倒。
正千里琼瑶未经扫。
欺压梅花春信早。
十分农事,满城和气,管取明年好。 -
138.《好事近(石亭探梅)》 宋·陈克
寻遍石亭春,黯黯暮山明灭。
竹外小溪深处,倚一枝寒月。
淡云疏雨苦无情,得折便须折。
醉帽风鬟归去,有余香愁绝。 -
139.《踏歌》 宋·朱敦儒
宴阕。
散津亭鼓吹扁舟发。
离魂黯、隐隐阳关彻。
更风愁雨细添凄切。 -
140.《卜算子》 宋·朱敦儒
山晓鹧鸪啼,云暗泷州路。
榕叶阴浓荔子青,百尺桄榔树。
尽日不逢人,猛地风吹雨。
惨黯蛮溪鬼峒寒,隐隐闻铜鼓。