-
101.《和答诗十首·和松树》 唐·白居易
亭亭山上松,一一生朝阳。
森耸上参天,柯条百尺长。
漠漠尘中槐,两两夹康庄。
婆娑低覆地,枝干亦寻常。 -
102.《酬吴七见寄》 唐·白居易
曲江有病客,寻常多掩关。
又闻马死来,不出身更闲。
闻有送书者,自起出门看。
素缄署丹字,中有琼瑶篇。 -
103.《千秋岁》 宋·欧阳修
罗衫满袖,尽是忆伊泪。
残妆粉,余香被。
手把金尊酒,未饮先如醉。
但向道,厌厌成病皆因你。
离思迢迢远,一似长江水。
去不断,来无际。
红笺著意写,不尽相思意。
为个甚,相思只在心儿里。 -
104.《满庭芳》 宋·沈蔚
柳与堤回,桥随波转,望中如在蓬莱。
水禽高下,烟雾敛还开。
认是仙翁住处,都不见、一点尘埃。
壶天晚,清寒带雪,光景自徘徊。 -
105.《蝶恋花(宁都半岁归家,欲别去而意终不决也)》 宋·赵长卿
叶底蜂衙催日晚。
向晚匀妆,巧画宫眉浅。
翠幕无风香自远。
金船酌酒须教满。
未说别离魂已断。
雨幌云屏,只恐良宵短。
心事不随飞絮乱。
宦情肯把恩情换。 -
106.《满江红(和叔永吴尚书,时吴丧少子)》 宋·刘克庄
著破青鞋,浑不忆、踏他龙尾。
更冷笑、痴人擘划,二三百岁。
殇子彭篯谁寿夭,灵均渔父争醒醉。
向江天、极目羡禽鱼,悠然矣。 -
107.《贺新郎(居厚、艮翁皆和,余亦继作·)》 宋·刘克庄
何必游嵩少。
屋边山、松风浩荡,虎龙吟啸。
旧效楚人悲秋作,晚爱陶诗高妙。
发如此、临流羞照。 -
108.《满江红》 宋·吴潜
细阅浮生,为甚底、区区碌碌。
算只是、信缘随分,早寻归宿。
造物小儿_簸弄,翻云覆雨难擐触。
谩一堆、岁月鬓边来,跳丸速。 -
109.《满江红(甲午宜兴赋僧舍墨梅)》 宋·李曾伯
姑射山人,仙去后、唯存标格。
犹赖有、墨池老手,草玄能白。
留得岁寒风骨在,岂烦造化栽培力。
有世间、肉眼莫教看,非渠识。 -
110.《好事近(毫州秩满归江南别诸僚旧)》 宋·曾肇
岁晚凤山阴,看尽楚天冰雪。
不待牡丹时候,又使人轻别。
如今归去老江南,扁舟载风月。
不似画梁双燕,有重来时节。 -
111.《满江红》 宋·马伯升
人品如君,人尽道,士林横绝。
那更是、关西流庆,三山英杰。
欣遇当年神降日,又逢初度阳生月。
把八千余岁祝君龄,为君说。 -
112.《满江红》 宋·马伯升
人品如君,人尽道,士林横绝。
那更是、关西流庆,三山英杰。
欣遇当年神降日,又逢初度阳生月。
把八千余岁祝君龄,为君说。 -
113.《贺新郎·唤起东坡老》 宋·宋自逊
唤起东坡老。
问雪堂、几番兴废,斜阳衰草。
一月有钱三十块,何苦抽身不早。
又底用、北门摛藻。 -
114.《凄其岁晚不胜乡国坟墓之情再得四篇赠宗之》 宋·敖陶孙
红尘暗九衢,生白有我室。
山平拄笏颐,月满横琴膝。
三年蛮府掾,不愧纸尾笔。
梦从南海君,供我波罗蜜。 -
115.《次古堂岁寒杂书韵》 宋·翁森
清新如修竹,月露洗琅玕。
爱之不能舍,一月三四看。
伊人伟识量,文字馀波澜。
出处早见几,在汉申屠蟠。 -
116.《满江红 次白君举州卒所寄韵·君举三十年前》 未知·曹伯启
比以簿书倥偬,不酬答,闻改除天台,恐因得簪盍於惠泉之侧,用以叙壮岁分携,凝望眼、略无虚日。
嗟我辈、江南江北,为谁形役。
自愧散材非管鲍,遥怜老友真元白。
况文章之外有良能,安民策。 -
117.《严田王节妇纪》 明·林俊
十九入君门,一岁不曾满。
夫君事远征,临别意款款。
鸿雁各有归,水流不复返。
繁华一春梦,命薄遭世短。
姑边犹遗孩,妇影灯长伴。
嫁被双鸳鸯,相随穴中暖。 -
118.《饮马长城窟行(壬辰岁,闻西师失利作)》 明·史鉴
羽书日夜至,匈奴寇三边。
候骑至朝那,烽火照甘泉。
车攻马亦同,兵精甲且坚。
挟辀起微衅,拔棘终为愆。 -
119.《山台晓望怀仅初不至》 明·姚咨
客舍起常早,旷然思远游。
弥伤岁华晚,来眺高台秋。
落叶满山径,寒风吹敝裘。
夫君独不至,湖水空悠悠。 -
120.《北窗》 宋·陆游
晏婴长不满五尺,淳于饮能至一石。
老无功名未足叹,滑稽玩世亦非昔。
当年交友倾一时,谁料蓬门今寂寂!陈山李石千载士,早死当为天下惜。
斯文显晦端有命,道悠运促非人力。