-
21.《与友人饮分等字韵》 宋·五迈
君诗敌曹刘,我才惭硕颋。
隐几共团圞,醉乡从酩酊。
强吟蹙眉尖,得句蒙处肯。
吟蛰声咿咿,银烛光耿耿。 -
22.《寄友》 宋·赵处澹
谁谓相去远,盈盈一水间。
欲渡无津梁,中情何由殚。
秋怀多感慨,抚衿起长叹。
岩风堕朝露,轻云冒遥山。
群芳尽摇落,孰与坚岁寒。 -
23.《答王侍郎和紫极宫诗》 宋·刘克庄
侍郎如苍官,岁寒友梅竹。
步行以当车,瓢饮不如掬。
旧人存者少,灵光岿然独。
朝野推意新,州闾敬齿宿。 -
24.《书怀示友十首》 宋·陈与义
青青堂西行,岁寒不缁磷。
蓬蒿众小中,拭眼见长身。
澹然冬日影,此处极可人。
子猷幸见过,一洗声色尘。 -
25.《遗老斋绝句十二首》 宋·苏辙
老桧真百尺,疏竹疑千亩。
纷纷霰雪中,见此岁寒友。 -
26.《送郑察推叔友罢官之潮阳二首》 宋·黄公度
春草故人去,落花离绪多。
芙蓉少颜色,薏薿尽风波。
尘土非长策,功名一醉歌。
周南暂留滞,莫改岁寒柯。 -
27.《赠蓝元一道人》 宋·李流谦
我闻方外士,见面照人明。
笔幻岁寒友,琴弹太古声。
侯门知遇重,真馆笑谈清。
茗碗聊相对,清风两腋生。 -
28.《四友相陪亭》 宋·马廷鸾
谁伴幽人饱岁寒,霜葩雪干翠琅玕。
眼前交道如渠少,好作长年耐久看。 -
29.《十日与侯伯用谢元焘诸友汎菊得头字》 宋·仇远
西风吹发冷飕飕,赖有多情帽里头。
九日已知成昨夜,绿樽聊复集清流。
山房霜菊偏能耐,客路云萍故自浮。
欲识岁寒心皎洁,一方月色十分秋。 -
30.《集古今山林閒适诗以林泉啸咏名之》 宋·张镃
夜窗涉尘编,山林诗辄取。
悠然忘世故,正味若醇酒。
渠能道我言,不必出吾口。
抄成长自随,真为岁寒友。 -
31.《宽堂生辰见招坐中赋小诗为寿·》 宋·杜范
人以宽而安,道以宽而久。
蹄涔贮污潢,满除翻覆手。
江海无津涯,天地等在受。
宽故静而一,是谓仁者寿。
晴天泛风光,春意入花柳。
一笑登公堂,宽德寓杯酒。
愈宽则愈寿,松柏岁寒友。 -
32.《用樵侄渔舟韵》 宋·钱时
乐天知命吾付求,粗缯大布心休休。
小山松桂岁寒友,一日不见中三秋。
白云岩上飞相逐,白云岩前一窗足。
秋花未落春花开,办得工夫万宠辱。 -
33.《送鹿野珍禅友还七闽》 宋·释崇岳
共处十年真岁寒,山边水边相盘桓。
拶倒几回扶不起,未尝说著祖师关。 -
34.《善友陆铨写真请赞》 宋·释正觉
野云情态閒,秋山风骨瘦。
真照也默默而灵,湛存也绵绵而寿。
圆蒲曲木兮清白传家,老鹤苍松兮岁寒去就。 -
35.《三友堂》 宋·释智愚
清客苍官会此君,岁寒不减旧精神。
有时品字论交态,各有丰标远袭人。 -
36.《风疾舟中伏枕书怀三十六韵奉呈湖南亲友》 唐·杜甫
轩辕休制律,虞舜罢弹琴。
尚错雄鸣管,犹伤半死心。
圣贤名古邈,羁旅病年侵。
舟泊常依震,湖平早见参。 -
37.《论语十则》 先秦·佚名
子曰:“学而时习之,不亦说乎?有朋自远方来,不亦乐乎?人不知而不愠,不亦君子乎?”(《学而》)曾子曰:“吾日三省吾身:为人谋而不忠乎?与朋友交而不信乎?传不习乎?”(《学而》)子曰:“温故而知新,可以为师矣。
”(《为政》)子曰:“学而不思则罔,思而不学则殆。
”(《为政》)子曰:“由,诲女知之乎!知之为知之,不知为不知,是知也。
”(《为政》)子曰:“见贤思齐焉,见不贤而内自省也。 -
38.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。 -
39.《赠友人三首》 唐·李白
兰生不当户,别是闲庭草。
夙被霜露欺,红荣已先老。
谬接瑶华枝,结根君王池。
顾无馨香美,叨沐清风吹。 -
40.《自巩洛舟行入黄河即事寄府县僚友》 唐·韦应物
夹水苍山路向东,东南山豁大河通。
寒树依微远天外,夕阳明灭乱流中。
孤村几岁临伊岸,一雁初晴下朔风。
为报洛桥游宦侣,扁舟不系与心同。