-
21.《庚戍岁旦次张以道韵》 宋·张镃
农定正旦喜占晴,老圃观风趁早春。
两事欲寻强健日,一生常作太平民。
绍熙初岁新开历,典凹崇仪极奉亲。
词拙固难传乐府,水边閒示钓鱼人。 -
22.《守岁》 宋·张镃
寒缸孤照听更迟,情绪斟量睡却宜。
春向岁前三日到,老缘头上二毛知。
朱泥逐疫烧灵药,桃板书符换旧诗。
但愿明年更閒散,无灾无难复何疑。 -
23.《甲子岁除一夕梦与先子论诗有云未能免俗犹听》 宋·陈棣
昔年浩气许谁攀,诗礼趋庭侍燕閒。
但喜新阳更旧律,岂知斑鬓改朱颜。
时桃短烬倾蕉叶,独拥寒烬炷博山。
不见诗翁送穷处,空留膏馥在人间。 -
24.《岁旦》 宋·宋伯仁
居閒无贺客,早起只如常。
桃版随人换,梅花隔岁香。
春风回笑语,云气卜丰穰。
柏酒何劳劝,心平寿自长。 -
25.《春和郭使君游光福寺云閒阁二十韵》 宋·赵公硕
南龛几百年,古木阚云掩。
崖倾千仞垂,路县一线险。
飞秈{沈氵换犭}喜曾巅,羸骖怯虚堑。
枫叶红斓斑,松□翠摇飐。 -
26.《到官三岁四首》 宋·宋祁
塞下静无事,军中奚告劳。
青山侧身远,白日举头高。
作奏閒双笔,流年耗二毛。
惟应不能饮,元解读离骚。 -
27.《罗适轩净明轩》 宋·白玉蟾
占断人生百岁閒,绛宫有路透玄关。
明如雪夜潭心月,静似春天雨后山。
万籁无声人不寐,一尘何处夜将阑。
琴心三桑倚楼坐,黄鹤悠悠去不还。 -
28.《读乐天閒居篇》 宋·蔡襄
予年四十四,发白成衰翁。
非有高盖车,曷与贤者同。
嗟予出寒远,家世尝力农。
十九登科第,圣彀参英雄。 -
29.《安正堂二首》 宋·强至
居守园林气象间,堂成壮观入跻攀。
三朝力辅乾坤倦,一国身偷岁月閒。
倾座语惊邪说破,勒碑诗召正风还。
险夷出处皆公迹,不动公心似泰山。 -
30.《和田伯清见寄》 宋·吴芾
可叹人生有限身,终朝长是困嚣尘。
向来每愧为人役,今日方能保我真。
幸有一丘堪避俗,何妨百岁作閒人。
更烦妙句相褒借,顿觉柴门暖似春。 -
31.《吴正宪岁端帖赞》 宋·岳珂
浓如夏木森葱蒨,淡若秋波横组练。
端方亭亭复妍婉,有肉不俗骨不软。
情真字楷意萧散,如在竹宫乐閒燕。
九光玉籍观文殿,字曰冲卿谥正宪。 -
32.《自岁前逮夏初日始辞免有感而作》 宋·岳珂
忆昨除书赐召环,联翩觚椠不曾閒。
醉吟久负鸡豚社,奏牍频登虎豹关。
求倦得忙三易地,自冬徂夏半年间。
□□□□□□□,□□□□□□□。 -
33.《次韵閒中》 宋·方岳
区中何日了尘缘,落草牛须蓦鼻穿。
乾没一生空岁月,见成三迳老风烟。
山林有味从今我,钟鼎无心付老天。
田彼南山多种豆,不愁饥火苦相煎。 -
34.《乙酉岁游浙中道闻盗起霅川遂寓珠溪》 宋·方岳
未到山阴兴已阑,相传道路正间关。
故人坐隔月千里,老宿肯分云半间。
有客谁家无白酒,能诗何处不青山。
一声啼鸟长廓静,花落花开春自閒。 -
35.《閒居无瑕酬答假庭下三物作·桃讽梅》 宋·方岳
不肯春风时世妆,岁寒崖谷倚冰霜。
人间亦有知香者,盍遣一枝横出墙。 -
36.《丙戌五月朔閒坐偶成》 宋·陈著
石火光中见岁华,溪云深处寄生涯。
诗书屋下无嬉具,桑竹窗前有美花。
拗境日增多活愧,嚣尘天与一贫遮。
乾坤自隘乡邻好,犹得开门守故家。 -
37.《岁饥郡行岩卹过余杭呈辛县尹》 宋·胡仲弓
山城丰货集,富庶如丰年。
市有醉人卧,野无饿莩眠。
天目会深秀,余不流清妍。
山花堕酒琖,水鸟上渔船。
禄薄吏如隐,心閒令欲由。
人言风土美,我羡长官贤。
何须论赤望,此地称华颠。 -
38.《岁晏迁居》 宋·仇远
借榻青安恰一年,年穷何事复谋迁。
官閒空绾文章印,水浅难移书画船。
稚子欢呼新入屋,老夫叹息早归田。
人生聚散如凫雁,极目江湖万里天。 -
39.《閒居即事》 宋·王炎
壮年多旅寓,晚岁遽鲴居。
伤往遂成赋,解嘲休著书。
经营惟种莳,来往但樵渔。
百念今灰冷,虽贫自晏如。 -
40.《次韵林君则惠诗》 宋·陈藻
湖水当门四面山,旁罗书史坐中间。
他人共我何曾有,造物於君本不悭。
况是早教缘累少,便知晚与岁时閒。
余粮摸得鲜鱼煮,大胜箪瓢陋巷颜。