-
21.《抛球乐·道人心印悟来》 元·长筌子
道人心印悟来,自然惺洒。
这妙用、玄关造化,神功巧笔,今古难画。
见壶中、不夜春光,有锦绣、江山相亚。
处处花萼楼台,秀吐香风,高耸蟠桃架。 -
22.《中塔悟空禅院》 宋·王蔺
富贵危机岂独今,且从麋鹿逐山林。
只惭莫报君恩重,敢废惓惓畎亩心。 -
23.《北寺悟空禅师塔》 宋·苏轼
已将世界等微尘,空里浮花梦里身。
岂为龙颜更分别,只应天眼识天人。 -
24.《悟老住慧林》 宋·苏辙
能公住岭南,正观呼不起。
忠公客中禁,朝恩不为累。
道人无净秽,所遇忘嗔喜。
悟公清净人,心厌纷华地。 -
25.《和刘与几悟昔》 宋·吴芾
先生岂是傲当时,知向名场是识机。
扰扰半生蝴蝶梦,休休今日绿蓑衣。
笔端信有江山助,醉里从教日月飞。
应笑蘧生回首晚,才知四十九年非。 -
26.《挽悟悦师二章》 宋·卫宗武
契合岂前因,交情淡愈真。
开缄疑晋帖,赓句逼唐人。
高著棋空局,清谈案积尘。
满襟挥老泪,释友更谁亲。 -
27.《满庭芳 悟生死》 元·马钰
七十韶华,暂时光景,寻思一向沉吟。
酸辛入鼻,苦痛事攒心。
生死都来两字,既生身、有死相临。
堪养氯,要逃生死,物外去搜寻。 -
28.《悟黄粱 终南居环堵》 元·马钰
董宣强项岂寻常。
如燕颔,即非殃。
掀髯虚长不名疮。
无破处,又何妨。
道家贫后计多方。
无腋袋,用皮囊。
ㄅ颐悬挂度炎凉。
里面有,万般 -
29.《游法华寺》 唐·宋之问
薄游京都日,遥羡稽山名。
分刺江海郡,朅来征素情。
松露洗心眷,象筵敷念诚。
薄云界青嶂,皎日鶱朱甍。 -
30.《北使长城》 唐·王无竞
秦世筑长城,长城无极已。
暴兵四十万,兴工九千里。
死人如乱麻,白骨相撑委。
殚弊未云悟,穷毒岂知止。 -
31.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
32.《答魑魅代书寄家人》 唐·沈佺期
魑魅来相问,君何失帝乡。
龙钟辞北阙,蹭蹬守南荒。
览镜怜双鬓,沾衣惜万行。
抱愁那去国,将老更垂裳。 -
33.《西施咏》 唐·王维
艳色天下重,西施宁久微。
朝为越溪女,暮作吴宫妃。
贱日岂殊众,贵来方悟稀。
邀人傅香粉,不自著罗衣。
君宠益娇态,君怜无是非。
当时浣纱伴,莫得同车归。
持谢邻家子,效颦安可希。 -
34.《独游》 唐·王昌龄
林卧情每闲,独游景常晏。
时从灞陵下,垂钓往南涧。
手携双鲤鱼,目送千里雁。
悟彼飞有适,知此罹忧患。
放之清冷泉,因得省疏慢。
永怀青岑客,回首白云间。
神超物无违,岂系名与宦。 -
35.《赠房侍御(时房公在新安)》 唐·陶翰
志士固不羁,与道常周旋。
进则天下仰,已之能晏然。
褐衣东府召,执简南台先。
雄义每特立,犯颜岂图全。 -
36.《来闍黎新亭作》 唐·孟浩然
八解禅林秀,三明给苑才。
地偏香界远,心净水亭开。
傍险山查立,寻幽石径回。
瑞花长自下,灵药岂须栽。 -
37.《来闍黎新亭作》 唐·孟浩然
八解禅林秀,三明给苑才。
地偏香界远,心净水亭开。
傍险山查立,寻幽石径回。
瑞花长自下,灵药岂须栽。 -
38.《与元丹丘方城寺谈玄作》 唐·李白
茫茫大梦中,惟我独先觉。
腾转风火来,假合作容貌。
灭除昏疑尽,领略入精要。
澄虑观此身,因得通寂照。 -
39.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
40.《雨夜宿清都观》 唐·韦应物
灵飙动阊阖,微雨洒瑶林。
复此新秋夜,高阁正沉沉。
旷岁恨殊迹,兹夕一披襟。
洞户含凉气,网轩构层阴。
况自展良友,芳樽遂盈斟。
适悟委前妄,清言怡道心。
岂恋腰间绶,如彼笼中禽。