-
41.《惜奴娇·山染青螺缥渺》 宋·巫山神女
山染青螺缥渺,人间难陟。
有珍珠光照,昼夜无休息。
仙景无极。
欲言时。 -
42.《惜花》 宋·苏轼
吉祥寺中锦千堆,(钱塘花最盛处。
)前年赏花真盛哉,道人劝我清明来。
腰鼓百面如春雷,打彻凉州花自开。
沙河塘上插花回,醉倒不觉吴儿哈。 -
43.《惜日》 宋·王安石
白日照四方,当在中天留。
春风地上行,当与时周游。
和气所披拂,槁乾却湿柔。
爱欲传万物,势难停一州。 -
44.《客有传朝议欲以子瞻使高丽大臣有惜其去者白》 宋·秦观
学士风流异域传,几航云海使南天,不因名动五千里,岂见文高二百年。
贡外别题求妙札,锦中翻样织新篇。
淹留却恨鸳行旧,不得飞觞驻跸前。 -
45.《惜别赠子中昆仲二首》 宋·张耒
我年十八从先生,今也相逢得三子。
坐思前事且十年,嗟我不才老将俟。
子中兄弟气清拔,粲若瑶环与琼珥。
逸足骏马不受羁,凌跞奔驰动千里。 -
46.《诘旦思之世岂有不押之韵辄和北山十首》 宋·刘克庄
闽人尤惜荔,鲁史首书灾。
秽德非常臭,鲜装若自媒。
今年暂枵腹,来世勿投胎。
安得清风扫,何忧绛实隤。 -
47.《惜昔行赠杨仲亨》 明·杨基
嗟我忆昔来临濠,亲友相送妻孥号。
牵衣上船江雨急,辟历半夜翻洪涛。
濠州里长我所识,怜我一月风波劳。
呼儿扫榻妾置酒,买鱼炊饭羞溪毛。 -
48.《再蒙签判丈惠示惜花三绝句因次韵》 宋·赵蕃
兰馨岂亦竞春狂,不为无人废不芳。
长使幽居在空谷,也胜半额趁时妆。 -
49.《宋素臣惜别诗帖》 宋·岳珂
桂州之帅,予莫知其为谁也。
盍簪得朋,其必有以称此诗也。
黄卷之苦心,意其乐之真足以忘疲也。
若夫屈伸则有时也,而岂以是为富贵之资也。 -
50.《马惜蹄》 宋·方回
家居岂不好,事此鞍与羁。
春前三日雨,仆夫畏深泥。
江南万山中,冈岭互高低。
踏土不踏石,马亦惜其蹄。 -
51.《惜芍药再赋》 宋·方回
元方除却牡丹兄,俗紫凡红敢竞名。
天女散花虽不染,道人养马岂无情。
一芽才动看承久,千蕊俱空断送轻。
三万卷书总零落,匹如风雨未须惊。 -
52.《和林成之五题·惜别吟》 宋·苏颂
丈夫岂无泪,不学儿女悲。
今日独潸然,为别良交知。
交知不易遇,一别会何时,念兹出门去,空有长相思。
非无樽中酒,亦有桐与丝。
未饮先叹惋,欲歌还喑噫。
谁能谅予心,惜哉此别离。 -
53.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
54.《送贺知章归四明》 唐·李隆基
遗荣期入道,辞老竟抽簪。
岂不惜贤达,其如高尚心。
寰中得秘要,方外散幽襟。
独有青门饯,群僚怅别深。 -
55.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
56.《杂曲歌辞·夜寒吟》 唐·鲍溶
九衢金吾夜行行,上宫玉漏遥分明。
霜飙乘阴扫地起,旅鸿迷雪绕枕声,远人归梦既不成。
留家惜夜欢心发, -
57.《巡按自漓水南行》 唐·张九龄
理棹虽云远,饮冰宁有惜。
况乃佳山川,怡然傲潭石。
奇峰岌前转,茂树隈中积。
猿鸟声自呼,风泉气相激。 -
58.《园中时蔬尽皆锄理唯秋兰数本委而不顾彼虽…遂赋二章》 唐·张九龄
场藿已成岁,园葵亦向阳。
兰时独不偶,露节渐无芳。
旨异菁为蓄,甘非蔗有浆。
人多利一饱,谁复惜馨香。 -
59.《玩郡斋海榴》 唐·宋之问
泽国韶气早,开帘延霁天。
野禽宵未啭,山蜚昼仍眠。
目兹海榴发,列映岩楹前。
熠爚御风静,葳蕤含景鲜。 -
60.《答魑魅代书寄家人》 唐·沈佺期
魑魅来相问,君何失帝乡。
龙钟辞北阙,蹭蹬守南荒。
览镜怜双鬓,沾衣惜万行。
抱愁那去国,将老更垂裳。