-
81.《示子遹》 宋·陆游
我初学诗日,但欲工藻绘;中年始少悟,渐若窥宏大。
怪奇亦间出,如石漱湍濑。
数仞李杜墙,常恨欠领会。
元白才倚门,温李真自郐。
正令笔扛鼎,亦未造三昧。
诗为六艺一,岂用资狡狯?汝果欲学诗,工夫在诗外。 -
82.《小疾自警》 宋·陆游
老来土弗强,举箸辄作病。
造物盖警之,何啻三下令。
而我不自珍,若与疾竖竞。
岂惟昧摄养,实亦阙忠敬。 -
83.《夜梦与数客观画有八副龙湫图持奇客请予作诗》 宋·陆游
高堂阅画娱嘉宾,巨幅小卷纵横陈。
其间一图最杰作,命意落笔惊倒人。
奇峰峭立插地轴,飞瀑崩泻垂天绅。
寿藤老木幻荒怪,深潭危栈愁鬼神。 -
84.《题谯东魏武帝庙》 宋·张耒
草昧群龙鬬,英雄接上游。
吴卑青盖伏,蜀陋葆车留。
挟汉临诸夏,中原半九州。
人惊吕布缚,谁信本初忧。 -
85.《读管子》 宋·张耒
夷吾相桓公,岂复偶际会。
观其平生心,身已有所委。
天方困生民,吊伐实在己。
求居寓所欲,纠与白等耳。 -
86.《读戚公恕进卷》 宋·张耒
世方尚纤柔,子独不可揉。
人皆喜呶呶,子语不出口。
巉然即之高,俗子竞嘲诟。
我尝要之难,快使暴其有。 -
87.《观世音赞六首》 宋·黄庭坚
圣慈悲愿观自在,小白花山住道场。
海漩三昧觉澄圆,三十二应施无畏。
有一众生发大心,愿度我身及舍识。
万仞峰前撒手过,观音岂复异人乎。 -
88.《又和并寄杨乐道十二韵》 宋·司马光
圣主乐忠谏,曲从如转圜。
玉色粹阳春,至仁生自然。
所惭群臣愚,无以称开延。
贱生何为者,侧足青规前。 -
89.《又是和夜雨宿村舍》 宋·司马光
积雨久未阕,岂徒行客忧。
夜闻屋中人,叹息悲田畴。
方春播殖时,种食皆外求。
鞭诃犯赤日,酷烈惭羸牛。 -
90.《送达观禅师归隐静寺古律二首》 宋·梅尧臣
初逢洛阳陌,再见南徐州。
所历几何时,倏去二十秋。
今复振霜屦,还山远莫留。
我咏阮公诗,物靡必沈浮。
谁云西海鱼,夜飞东海头。
世人嗟识昧,岂是滞林丘。 -
91.《放鹊》 宋·梅尧臣
鹊为禽之灵智兮,胡蹈机而不知。
为席皁以困束兮,固性命之将危。
喜远人之至止兮,始屡验以如期。
向何预觉兮,此何自昏。 -
92.《奉和子华持国玉汝来饮西轩》 宋·梅尧臣
我诚官局冷,终日事靡括。
每耽古人书,似与世俗阔。
同道三四人,来过慰饥渴。
迭相陈语言,曾未厌刀呾。 -
93.《依韵和丁元珍见寄》 宋·梅尧臣
我从江南来,挂席江上正。
轻舟自行速,不与风力竞。
乃省少时学,强勉无佳兴。
初如弄机杼,未解布丝经。 -
94.《和元之述梦见寄》 宋·梅尧臣
高秋枕席凉,昼寝还清旷。
不嘲君腹便,独梦予尔访。
岂忘相规言,仍记群小访。
始知端正心,寐语尚不诳。 -
95.《和原甫会灵讌集之什》 宋·梅尧臣
凤皇非鷃匹,骐骥非驽攀。
自乏熔质资,不数炉冶间。
合於众君子,百事无相关。
岂期叨称誉,藉已出瀛寰。 -
96.《书窜》 宋·梅尧臣
皇佑辛卯冬,十月十九日。
御史唐子方,危言初造膝。
曰朝有巨奸,臣介所愤嫉。
愿条一二事,臣职非妄率。 -
97.《吴冲卿学士以王平甫言淮甸会予久未至冲卿与》 宋·梅尧臣
老马力尽道路长,岂若壮骥思腾骧。
项穷临流叹不逝,燕骨埋没庸可伤。
我今六十趋南北,饥肠不足面黧黑。
少年心志一点无,千里区区安所得。 -
98.《依韵和刁经臣读李卫公平泉山居诗碑有感》 宋·梅尧臣
当时植珍木,岂是昧前规。
废宅长春草,故山存旧碑。
已嗟良璧毁,安识古松姿。
叔子每怀慕,此心空自知。 -
99.《三川诵杜老观水涨诗》 宋·晁说之
平生少陵诗,佳处岂尽识。
何敢窥意韵,尚且昧形迹。
身到三川来,瞀瞀迷咫尺。
连天穹谷句,忘饥三叹息。 -
100.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。